Sessiz Eğitim Modeli - Sessiz Okul Modeli

Ülkelerde gerçekleştirilen eğitim uygulamaları ile o ülkenin bilimsel gelişmişlik düzeyi, dini hayatı, kültürel birikimi ve tarihi yaşanmışlıkları arasında kuvvetli bir bağ vardır. 21. yüzyılda yaşanan bilimsel gelişmeler sosyolojik gerçekleri, psikolojik etkileşimleri ve insanların bilgiye erişim yöntemlerini değiştirdi. Bu durumun en önemli nedenlerinden ikisi, internetin kullanımıyla ortaya çıkmış olan çok yönlü iletişim imkânları ve arama motorları vesilesiyle ulaşılabilen bilgi diye sıralanabilir. Bir taraftan, bu durum, toplumların sosyo-ekonomik gelişim düzeyini artırırken; diğer yandan insanları içe bakışlarından ve dışarıdan gelen kaliteli bilgiden kopartabiliyor. İnternetin vesile olduğu bu değişimler, insanların yakın çevresiyle olan etkileşiminin kalitesini de azaltabiliyor. İnsanların zihinlerine gereksiz ya da şahsı daha az ilgilendiren bilgilerin konuyor olması da bu çağın bir başka problemidir. İnternette mevcut olan muazzam miktardaki bilgi doğru ile yanlışın iç içe geçtiği bir yığını netice verdi. İnsanların, her an kendileriyle birlikte bulunan teknolojinin de engelleyici etkisiyle artık kendi başlarına kalmakta zorlandıkları ileri sürülebilir. Ki teknoloji ile olan bu uzun süreli birliktelik, bireylerin kendilerini dinlemesini ve daha derin düşünmesini engellemektedir. Kısaca, kişiler etkileşimlerinde engellerle, yüksek miktarda güvenilmez bilgi ile ve iç’te derinleşme yolculuklarını kaybetme riskiyle karşılaşıyorlar. Bu noktada, bahsi geçen sıkıntıların üstesinden gelinebilmesi için yeni bir model eğitim ve okul tasarımı gerekliliği ortaya çıkıyor.Sessiz Eğitim/Okul Modeli 6 özellikten oluşuyor. Bunlar; (1) Okuma-yazma, hesaplama ve güzel konuşma becerileri, (2) Sağlık, (3) Duygu ve Erdemler eğitimi, (4) Dıştanıma, (5) İçtanıma ve son olarak (6) Sessiz Okul İlkesi. Dıştanıma ve İçtanıma, bilgiye erişimde tarih boyunca birbiriyle rekabet halinde olan 2 felsefi yaklaşım olarak düşünülmüştür. Kuantum Fiziği ve onunla ilişkili bulgular içtanıma ile öğrenmeyi destekliyor gözüküyor. Ki içtanıma –dıştanımanın yanında- sessiz eğitim modeli ve sessiz okul modelinin ana parçalarından biri olarak sunuluyor. Bu çalışma ile birlikte çocukluktan itibaren uygulanabilecek bir eğitim modeli altında bu 2 yaklaşımın birlikte birleştirilerek ya da eklemlenerek çalışabileceği öneriliyor. Böyle bir 6 özelliğe dayanan model önerilerek, insanlığın bu ve gelecek çağların ihtiyaçlarına cevap verebilecek bir eğitim yapısı kurabilmesi ümit ediliyor.

Anahtar Kelimeler:

Sessiz Eğitim Modeli, Sessiz Okul Modeli, Sessiz Okul İlkesi

Silent Education Model – Silent School Model

Education praxis have complicated structures depending on contexts of the countries, related to their scientific development, religion, culture, and historical experiences. Recent scientific developments have altered sociological realities, psychological interactions, and how people retrieve information. Having said that, this has happened primarily via internet by means of enhanced communication opportunities, and because of easily accessible information by search engines. On one hand, this situation seems like an opportunity for the development of societies to happen faster; on the other hand it distracts humans from their inner perspectives and qualified outer informations. It may also lessen the quality of interactions nearby. Putting unnecessary and less related information into people’s mind is another problem of this age. Mass amounts of information have produced messy information mixtures on internet. It can be put forward that people can no longer stay alone as they may wish with prevention from always accompanying technology, which at the end, prevents individuals to listen themselves and think deeply. In brief, humans confront distractions about their interactions, lots of unreliable information, and risk of losing inner journeys. This is where a new model of education and school is designed and proposed to overcome these conflicts. Silent Education/School Model is shaped by 6 features. They are (1) Literacy, Numeracy Skills, and Elocution, (2) Healthy Life Style, (3) Education of Emotions and Virtues, (4) Outer-Acknowledgement, (5) Inner- Acknowledgement, and finally, (6) Silent School Policy. Outer-acknowledgement and inner-acknowledgement are two philosophical approaches to knowledge that have been thought to compete throughout history. Quantum Physics and its findings seem to support leaning via inner-acknowledgement. Inner acknowledgement is presented here as a main feature of silent education model and silent school model besides outer-acknowledgement. With this study, it is suggested that two approaches can work together both as a combination or affixed to each other under a model of education starting from the childhood. By an establishment of such a model based on previously mentioned features, it is hoped that humans can respond the demanding expectations of forthcoming ages.

Keywords:

Silent education model, silent school model, silent school policy.,

PDF

___

Alatlı, A. (2018). “Ben Böyle düşünüyorum!” demekle olmuyor. İstanbul: Everest Yayınları.
Alper, H. (2010). İmam Mâtürîdî’de akıl-vahiy ilişkisi. İstanbul: İz Yayıncılık.
Arslanoğlu, Ö. (2015). Yüksek düzende düşünme: İngiltere’deki ‘Doğrudan Okulda’ öğretmen eğitimi neden Türkiye’ye örnek olamaz. The Journal of Academic Social Science Studies, 40, 353-372.
Arslanoğlu, Ö. (2017). Türkiye için yeni nesil eğitim binaları ve sessiz okul ilkesi için fiziki hazırlıklar. Harran Maarif Dergisi, 2, 1-17.
Aspect, A., Grangier, P., & Roger, G. (1982). Experimental realization of Einstein-Podolsky-Rosen-Bohm Gedankenexperiment: a new violation of Bell’s inequalities. Physical Review Letters, 2. APS.
Azam, İ [Ebu Hanife]. (2009). İmamı Azamın beş eseri, (Çev. Mustafa Öz). İstanbul: İFAV Yayınları.
Bell, J. S. (1976). Einstein-Podolsky-Rosen experiments. Cern. Retrieved from http://cds.cern.ch/record/610098/files/cer-002369328.pdf
Bohm, D. (1952). A suggested interpretation of the quantum theory in terms of" hidden" variables. I. Physical Review, 2. APS.
Coşan, M. E. (2013). Makâlât-ı Hacı Bektâş-ı Veli. İstanbul: Server İletişim.
Dunbar R.I.M. (2016). Do onlinesocial media cut through the constraints that limit the size of offline social networks? R.Soc.Opensci.: doi: 10.1098/rsos.150292
Einstein, A., Podolsky, B., & Rosen, N. (1935). Can quantum-mechanical description of physical reality be considered complete?. Physical Review. APS.
Gazali, İ. (2014). İlme teşvik. Konya: Neda Yayınları.
Gölpınarlı, A. (2018). Yunus Emre hayatı ve bütün şiirleri. İstanbul: Türkiye İşbankası Kültür Yayınları.
Heisenberg, W. (1958). The Copenhagen interpretation of quantum theory. Physics and Philosophy.
Hirtenstein, S. (2016). Hayatı ve fikriyatıyla Muhyiddin İbn Arabi “Bir Merhamet Abidesi.” İstanbul: Litera Yayıncılık.
İbn Arabi, M. (2017a). Fütûhât-ı Mekkiyye (3rd ed., Vol. 12). İstanbul: Litera Yayıncılık.
İbn Arabi, M. (2017b). Fütûhât-ı Mekkiyye (3rd ed., Vol. 7). İstanbul: Litera Yayıncılık.
İbn Arabi, M. (2019). Fütûhât-ı Mekkiyye (9th ed., Vol. 1). İstanbul: Litera Yayıncılık.
İbn Haldun. (2017). Mukaddime (14th ed.). İstanbul: Dergah Yayınları.
Kaku, M. (2017). Olanaksızın fiziği. Ankara: ODTÜ Yayıncılık.
Koçar, M. (2004). Mâtürîdî’de Allah-âlem ilişkisi. İstanbul: Ötüken Yayınları.
Lees, H. E. (2012). Silence in schools. London: Trentham Books Stoke on Trent.
Mâturîdî, E. M. (2009). Kitabüut-Tevhid (Açıklamalı tercüme). Ankara: İsam Yayınları.
Ollin, R. (2008). Silent pedagogy and rethinking classroom practice: Structuring teaching through silence rather than talk. Cambridge Journal of Education, 38(2), 265-280.
Özelsel, M. M. (2002). Halvette 40 gün. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Pascal, B. (2011). Düşünceler. İstanbul: Say Yayınları.
Popper, K. R. (1963). Science as falsification. Conjectures and Refutations. Routledge and Keagan Paul London.
Schrödinger, E., & Trimmer, J. D. (1980). The present situation in quantum mechanics: a translation of Schrödinger’s ‘cat paradox’paper. Proceedings of the American Philosophical Society.
Schultz, K. (2010). After the blackbird whistles: Listening to silence in classrooms. Teachers College Record, 112(11), 2833-2849.
Semerkandi, E.-L. (2011). Tenbihü’l-Gafilin (Gafillere nasihatler). İstanbul: Semerkand Yayınları.
Tarlacı, S. (2017). Schrödinger’in kedisi neden sizofren oldu? (5. Baskı). İstanbul: Destek Yayınları.
Topçu, N. (2011). Mantık. İstanbul: Dergah Yayınları.
Yesevi, H. A. (2016). Açıklamalı Divan-ı Hikmet. Haz. Ahmet Eğilmez Rıdvanoğlu, İstanbul: Sağlam Yayınevi.
Yörükân, Y. Z. (2006). İslâm akaid sisteminde gelişmeler: İmam-ı Âzam Ebu Hanîfe ve İmam Ebû Mansûr-î Mâturidî. Ankara: Ötüken Neşriyat A.Ş.
Zimmermann, A. C., & Morgan, W. J. (2016). A Time for silence? Its possibilities for dialogue and for reflective learning. Studies in Philosophy and Education, 35(4), 399-413.