DİJİTAL GİYSİ TASARIM YAZILIMLARI VE KADIN GİYİMİNDE KULLANIM OLANAKLARI

Günümüzde teknolojinin çok hızlı ilerlemesi mühendislik ve tasarım alanlarına yönelik gelişmiş yazılımların ortaya çıkmasına olanak sağlamıştır. Bu yazılımlar endüstrinin diğer alanlarında olduğu gibi giysi tasarım ve üretim süreçlerini de daha verimli hale getirmiştir. Tekstil ve giysi tasarımı için iplikten, bitmiş ürün tasarımına ve hatta pazarlama aşamasına kadar üretim sürecinin her aşamasında, kullanıcıların işini kolaylaştırmak için geliştirilmiş CAD teknolojileri bulunmaktadır. Bu yazılımlar endüstri tarafından da gittikçe daha yaygın biçimde kullanılmaktadır. Bu çalışmada geleneksel tasarım ve üretim teknikleri ile bilgisayar destekli tasarım ve üretim sistemleri karşılaştırılmaya çalışılmıştır. Öncelikle moda ve tekstil endüstrisinde kullanılan CAD teknolojileri incelenmiş olup bu programların sağladıkları avantajlar ve kullanım alanları değerlendirmiştir. Yazılımların performanslarını değerlendirebilmek için kumaş baskı ve kadın giysisi tasarımları gerçekleştirilmiştir. Bu amaçla kumaş, baskı, kalıp, iki boyutlu ve üç boyutlu giydirme yazılımları kullanılmıştır. Tasarlanan ürünlerin üretimleri de gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonunda gerçek giysi tasarımları ve sanal tasarımları kumaş tasarımı, kalıp oluşturma, iki boyutlu giydirme, üç boyutlu giydirme ve fit kontrolü açılarından karşılaştırılmıştır. CAD sistemlerinin kavramsal tasarımdan bitmiş ürüne kadar kumaş ve giysi tasarım döngüsü üzerindeki etkileri incelenmeye çalışılmıştır. Kumaş ve baskı tasarımı açısından çok başarılı gerçeğe yakın sonuçlar elde edilebilmiştir. Sanal mankenler üzerine yapılan giydirme uygulamaları ile gerçek ürünler arasında bir takım farklılıklar bulunmuştur. Bazı kalıpların giydirme uygulamalarında sorunlar yaşanmıştır. Bununla beraber tüm bu yazılımların başarılı ve güvenilir biçimde kumaş, baskı ve giysi tasarımında kullanılabildikleri belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Bilgisayar Destekli Tasarım, 3D Sanal Simülasyon, Sanal Giysi, Kumaş Tasarımı, Giysi tasarımı, Kadın Giyimi

DIGITAL GARMENT DESIGN SOFTWARE AND USE IN WOMEN’S CLOTHING

Today, the rapid advancement of technology has enabled advanced software for engineering and design fields to emerge. Textile and clothing design and production processes can be made more efficient as in other industrial fields by using computer-aided design (CAD) software. There are CAD technologies developed to facilitate users’ work at every stage of the production process, from yarn to finished product for textile and clothing design, and even to the marketing stage. Several digital design programmes are used more and more widely by the industry. In this study, it has been tried to compare traditional design and production techniques with computer-aided design and production systems. First of all, CAD technologies used by the fashion and textile industry were reported, their advantages and application areas were evaluated. To evaluate the performance of the software, fabric printing and womenswear designs were made. For this purpose, fabric, printing, pattern, two-dimensional and three-dimensional dressing software were used. The production of designed products has also been carried out. At the end of the study, real clothing designs and virtual designs were compared in terms of fabric design, pattern making, two dimensional and three-dimensional dressing and fit control. The effects of CAD systems on the fabric and garment design cycle from conceptual design to the finished product have been studied. In terms of fabric and print design, very successful, realistic results have been obtained. Some differences have been found between dressing applications on virtual mannequins and real products. There have been problems in the dressing applications of some patterns. However, it has been determined that all these programmes can be used successfully and reliably in fabric, print and clothing design.

Keywords:

Computer-Aided Design, 3D Virtual Simulation, Virtual Clothing, Fabric Design, Garment Design, Women Clothing,

PDF

___

Ashdown, S. (2013). Not Craft, Not Couture, Not ‘Home Sewing’:Teaching Creative Patternmaking to the Ipod Generation. International Journal of Fashion Design, Technology and Education, 6(2), 112–120.
Bolulu, E. G. (1998). Bilgisayar Destekli Tasarım ve Günümüzde Tekstil Alanında Kullanımdaki Yeri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü.
Daanen, H. A., Psikuta, A. (2018). 3D body scanning. In Automation in garment manufacturing (237-252). Woodhead Publishing.
Veryzer, R W., Brigitte de M. (2005). The Impact of User-Oriented Design on New Product Development: An Examination of Fundamental Relationships, Journal of Product Innovation Management, 22, 128-143.
Greder, K. C., Pei, J., Shin, J. (2020). Design in 3D: a computational fashion design protocol. International Journal of Clothing Science and Technology.
Hernández, N., Mattila, H., Berglin, L. (2019). Can Virtually Trying on Apparel Help in Selecting the Correct Size? Clothing and Textiles Research Journal, 37(4), 249-264.
Hinds B.K., Mccartney J., Hadden C., Diamond J. (1992). 3D CAD for Garment Design. International Journalo of Clothing Science And Technology, 4(4), 6-14.
Kang, I., Lee, S. (2010). A study on the shape of shirring using the 3D virtual clothing system. The Journal of Korean Society of Clothing and Textiles, 34, 1111–1125.
Kim, D. E., LaBat, K. (2013). An exploratory study of users’ evaluations of the accuracy and fidelity of a threedimensional garment simulation. Textile Research Journal, 83(2), 171–184.
Koo, M. R., Suh, M. A. (2009). A study on the shape of hem line of semi-flare skirts according to a cutting angle - Based on a comparison between real clothing and 3D virtual clothing. The Research Journal of the Costume Culture, 17, 499–511.
Lee, E., Park, H. (2017). 3D Virtual fit simulation technology: strengths and areas of improvement for increased industry adoption. International Journal of Fashion Design, Technology and Education, 10(1), 59-70.
Lee, Y.A. (2014). “Computer design and digital fit of clothing”, in Gupta, D. and Zakaria, N. (Eds), Anthropometry, Apparel Sizing and Design, Elsevier Science and Technology, Cambridge, UK, 305-318.
Olaru S., Spânachi E., Filipescu E., Salistean A. (2014). Virtual Fitting – Innovative Technology for Customize Clothing Design. 24th Daaam International Symposium on Intelligent Manufacturing and Automation.
Öğülmüş, E., (2016). Giysi Tasarımında Tekstil Yüzeylerinin 3D Program Uygulamaları İle Örneklendirilmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Öğülmüş, E., Üreyen, M. E., Arslan C., (2015). Comparison of Real Garment Design and 3D Virtual Prototyping, 15th AUTEX World Textile Conference, 12-15 June, Bucherest, Romania.
Öğülmüş, E., Üreyen, M. E. (2015). Comparison of 2D and 3D Software for Fabric and Apparel Design, 3rd International Textiles and Costume Congress, 4-6 November, İstanbul, Türkiye.
Sayem, A.S.M., Kennon, R., Clarke, N., (2010). 3D CAD Systems for the Clothing Industry, International Journal of Fashion Design, Technology and Education, 3(2), 45–53.
Sevencan H., Üreyen M.E., (2018). Dokuma Kumaş Tasarımında Kullanılan Bilgisayar Destekli Tasarım Teknolojilerinin İncelenmesi. M. İpek (Ed.), Uluslararası Sanatta Yüksek Teknoloji Kullanımı Kongresi Bildiriler Kitabı içinde (159-170). İstanbul: Gelişim Üniversitesi.
Shin, S. J. H., Lee, H. (2020). The use of 3D virtual fitting technology: comparison between sourcing agents contractors and domestic suppliers in the apparel industry. International Journal of Fashion Design, Technology and Education, 1-8.
Song H. K., Ashdown S. P., (2012). Development Of Automated Custom / Made Pants Driven By Body Shape, Clothing and Textiles Research Journal, 30(4), 315-335.
Song, H. K., Ashdown, S. P. (2015). Investigation of the validity of 3-D virtual fitting for pants. Clothing and Textiles Research Journal, 33(4), 314-330.
Tama, D., Encan, B., Öndoğan, Z., (2014). Konfeksiyon Sektöründe CAD Sistemindeki Yenilikler. 13. Uluslararası İzmir Tekstil ve Hazır Giyim Sempozyumu Bildiriler Kitabı içinde (118-119). İzmir: Ege Üniversitesi.
Tunalı, İ., (2012). Tasarım Felsefesi (Tasarım Modelleri ve Endüstri Tasarımı). (4). İstanbul: Yem Yayınları. Wang, C.C.L., Wang, Y., Yuen, M.M.F., (2005). Design Automation for Customized Apparel Products, Computer-Aided Design, 37, 675-680.
Villamil, J., Elias, L. F. (1997). Multimedia Graphics. Prentice Hall of India.: New Delhi, p. 18.