Üniversite Öğrencilerinin Yabancı Markalara Yönelik Tutumları
Bu çalışmanın amacı, Üniversite öğrencilerinin bir ürün alırken yabancı markalı ürünleri mi yoksa yerli markalı ürünleri mi tercih ettiklerini belirlemek için yapılmıştır. Araştırma evreni olarak Türkiye’deki tüm üniversiteler kabul edilmiştir. Gazi Üniversitesi ve Ankara Üniversitesi’nde farklı bölümlerde okuyan 228 öğrenci çalışma örneklemini oluşturmuştur. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Bilgi toplamak amacıyla anketten yararlanılmıştır. Anketler uygulandıktan sonra veriler cinsiyet faktörüne dayalı olarak SPSS 20,0 paket programıyla analiz edilmiş ve t- testi verilerine göre yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin cinsiyete göre yabancı marka tercihlerinde bazı maddelerde anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Kalite açısından hiçbir eksiği bulunmayan yerli markalarımızın, tanıtım eksikliği, dış dünyaya açılamama ve kendilerini ifade edebilecek slogan ya da sembollerinin bulunmaması öğrencileri yabancı ürünler kalitelidir düşüncesine sevk etmektedir. Ülkemiz kalıbını kırarak sektörel bazda öncü ülkeler statüsüne yükselirse ve ürünlerinin kaliteli imajını dış dünyada kanıtlayabilirse insanların artık yerli ürünleri tercih edebileceği söylenilebilir.
___
- Ar, Aybeniz (2004), A; Marka ve Marka Stratejileri, Ankara: Detay.
- Ayvaz, S. (2017). “Aşkın tüketim kültürü üzerinden yeniden anlamlandırılması: markafoni örneği”. Ankara Üniversitesi İLEF Dergisi, 4(1), 149-170.
- Avundukluoğlu, E. Nur. (2005). Pazarların Küreselleşmesi Sürecinde Türk Ürünlerine Türk Markası İmajı Kazandırma Stratejileri-Tekstil ve Hazır Giyim Sektöründe Bir Uygulama Çalışması. Gazi Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
- Bardakçı, Ahmet, SARITAŞ Hakan, GÖZLÜKAYA İrfan (2003). “Özel Marka Tercihinin Satın Alma Riskleri Açısından Değerlendirilmesi” Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(2), 33-42.
- Demirci, Orel F (2004). Market Markaları ve Üretici Markalarına Yönelik Tüketici Algılamaları. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(2).
- Gökalp, Gülnihal (2009). Sloganların marka çağrışımı üzerindeki etkisi ve bir uygulama, Gazi Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi. Ankara.
- Hommel, B., Musseler, J., Aschersleben, G., Prinz, W. (2001). Theory of Event Coding (TEC): A Framework For Perception and action planning , Behavioral and Brain Sciences, c.24, S.5.
- Keller, Kevin Lane (1993). Conceptualizing, Measuring and Managing Customerbased Brand Equity”, Journal of Marketing, 57(1), 1-22.
- Kotler, Philip (2000). Marketing Management,. Upper Saddle River: Prentice Hall, Tenth Edition.
- Marka Hukuku ve Mevzuatı (2008). İstanbul: Başalan Patent Hukuk.
- Petty, R.E., Fabrigar, L.R. ve Wegener, D.T. (2003). Emotional Factors in Attitudes and Persuasion , Handbook of Affective Sciences. (Derl.: Richard, J. Davidson,
- Klaus R. Scherer ve H. Hill Goldsmith), NewYork: Oxford University Press.
- Polat, Ercan (2007). Marka kavramı ve sporcuların markaya yönelik tutumu. Gazi Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
- Uyar K. & Somtaş Lekesizcan F. (2017), Markanın Benliği İfade Etmesi Ve Sosyal Görünürlüğünün Marka Aşkı İle İlişkisi, BMIJ, (2017), 5(4), 154-171
- Uztuğ, Ferruh (2003). Markan Kadar Konuş: Marka İletişimi Stratejileri, İstanbul: Mediacat.
- Wang Y & Heitmeyer J. (2006). Consumer Attitude Toward US Versus Domestic Apparel in Taiwan. International Journal of Consumer Studies, 30(1), 64-74.
- Zyman, Sergio (2003). Bildiğimiz Reklamcılığın Sonu. (çev: F.Cihan Dansuk). İstanbul: MediaCat.
- hptt://www.ama.org (Erişim: 10.10.2018)
- hptt://www.tbmm.gov.tr (Erişim 10.10.2018)
- Başlangıç: 2018
- Yayıncı: Gürbüz OCAK