Shonazar; Ahmad ISHAYEV, Shukur NOSIROV, Haydarali UZOQOV, Doʻstmurod ABDURAHMONOV (1971). Oʻzbek Halq Shevalari Lugʻati
Yeni Uygur Türkçesi ile birlikte tarihî Karluk lehçesinin bakiyesi olarak günümüzde Özbekistan, Kazakistan (güney kesimleri), Afganistan (kuzey kesimleri), Tacikistan, Karakalpakistan, Türkmenistan (Taşoğuz bölgesi), Kırgızistan gibi Türk Cumhuriyetlerinde konuşulan Özbek Türkçesi, Türkiye Türkçesinden sonra en çok konuşura sahip olan Türk lehçesi olarak bilinmektedir. Bu çalışmada, Özbek ağızlarının söz varlığının bir kısmını ihtiva eden ve 1971 yılında yayımlanan O'zbek Halq Shevalari Lu'gati tanıtılacaktır.
___
- Abdullayev, F. A. (1961). O’zbek Tilining Xorazm Shevalari: I Lug’at, Toshkent: O’zbekiston SSR Fanlar Akademiyasi Nashriyoti.
- Dobos, Éva (1974). “Özbek chalq šewalari luɣati. Comiled by A. Išaev, Š. Nåsirov, H. Uzåqov, D. Abdurahmånov. Edited by Š. Šåabdurahmånov. Özbekistån SSR «Fan» našriyåti, Tåškent 1971, 407 pp.”, Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hungaricae, Vol. 28, pp. 159-161.
- Madrahimov, Otanazar (1999). O’zbek Tili O’g’uz Lahjasining Qisqacha Qiyosiy Lug’ati, Urganch.
- Mamatkulova, Mamura (2016). Standart Özbek Türkçesi ve Ağızlarında Enklitikler Üzerine Örnekli Bir İnceleme, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul.
- Reşetov, V. V. ve Şonazar Şoabdurahmonov (1978). O’zbek Dialektologiyasi, Toshkent: «O’qituvchi» Nashriyoti.
- Tadash, Hamidullah (2012). Kunduz İli İmamsahip İlçesi Ağzı, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstirüsü, Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara.
- Wurm, Stefan (1989). “Özbekçe”, Türk Dünyası Araştırmaları, S. 62, Ekim 89, ss. 139-186.
- Yıldırım, Hüseyin (2017). “Özbek Türkçesi Ağızları Üzerine Bir Değerlendirme”, Dil Araştırmaları, Bahar 2017/20, s. 121-145.
- Yuldashev, Marufjon (2011). “Özbekistan’daki Sözlük Çalışmaları Hakkında Bir Değerlendirme”, Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, S. 4, Yaz 2011, ss. 251-258.