Fatma Aliye ve Charlotte Bronte yaşadıkları ataerkil Türk ve İngiliz toplumunu eleştirel bir bakış açısıyla ele almış ve bu toplumda yaşayacak tarzda iki kadın karakter meydana getirmişlerdir. Refet ve Jane Eyre adlı romanlarında, kadının geri planda olduğu 19. y. y.  Türk ve İngiliz sosyal hayatında, kadının erkekle eşit konuma gelmesi için verdiği mücadelede ona rol model olacak sembolik özelliklere sahip savaşçı bireyler anlatılmaya çalışılmıştır. Amacımız iki romanda ana karakterler olan Refet ve Jane Eyre’in kendi toplumlarında karşılaştıkları zorluklarla başa çıkma tarzlarıyla nasıl bir rol model sergilediklerini analiz ederek ortaya koymaya çalışmaktır. Çalışmada her iki roman taranarak ana karakterlerin olay örgüsü dahilinde sergiledikleri davranışlar, düşünce yapıları ve psikolojik halleri incelenerek nasıl bir rol model oluşturdukları incelenmiştir. Sonuç olarak Refet’in buhranda olan Türk toplumuna eğitimli, sabırlı ve kendine yeten bir rol model olduğu, Jane Eyre’in ise eğitim, mücadele ve sabırla sosyal hayatta yer almasını telkin eden bir rol model olduğu kanısına varılmıştır.