Çok Yönlü Bir Sivil Toplum Örgütü: Ahilik

Bu çalışmanın amacı Ahilik teşkilatı ve işleyişi, bulunduğu devirdeki sosyal, ekonomik ve iş hayatının düzenlenmesine etkileri hakkında bilgi vermektir. Araştırma bir literatür çalışmasıdır. Ahîlik, hem kendi iç dinamikleri açısından ticarî alanda bir kontrol mekanizması sağlarken, hem de ahlâkî açıdan müntesiplerinin değerleri öğrenmesine ve bunları hayata geçirmesine yardımcı olan bir sivil toplum kuruluşu hüviyetine bürünmektedir. Bir sivil toplum kuruluşu olmakla beraber, ahîliğin devlet desteğinden ve kontrolünden tamamen uzak olduğu düşünülmemelidir. Ahîler, etkili oldukları dönemde aynı zamanda devletin çok ihtiyacı olan askeri güce katkıda bulunmak için de organize edilmişler ve devlet adamları tarafından da desteklenmişlerdir. 

A MULTIPLE CIVIL SOCIETY ORGANIZATION: AKHISM

The aim of this study is to inform about the organization and functioning of Akhism and its effects on the social, economical and business life regulation. The research is a literature study. Akhism takes on the identity of a non-governmental organization, both providing a commercial control mechanism in terms of its internal dynamics, and helping its followers learn moral values and put them into practice. Along with being a non-governmental organization, it should not be considered to be totally away from government support and control. In those times when The Ahijs were influential, they were also organized and supported by statesmen for their contribution to the military force which is of great importance for a state.

___

  • Arıcı Kadir, (1993). “Ahilik ve Çalışma Hayatımız; Ahilik Kültürünün Günümüze Uygulanabilirliği Meselesi”, TES-AR Araştırma Notları-4, Ankara,
  • Bayram M. (1982). “Ahi Evran’ın Öldürülmesi ve Ölüm Tarihinin Tesbiti”, İ.Ü.T.F. Tarih Enstitüsü Dergisi, Sayı:12, İstanbul,
  • Bozan, M. (2017). Yoksulluk Algısına Farklı Bir Bakış. Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8 (15), 389-410.
  • Cahen Claude, (1984). Osmanlılardan Önce Anadolu’da Türkler, Çev. Yıldız Moran, İstanbul,
  • Çağatay Neşet, (1981). Bir Türk Kurumu Olarak Ahilik, Selçuk Üniversitesi Yayınları, 2.Baskı, Konya,
  • Durak, İ. (2016). Sosyal Girişimcilik ve Ahilik Teşkilatı: Teorik Çerçeve. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 47, 101-120.
  • Er Celal, (1985). “Ahiliğe Nasıl Girilirdi?”, Karınca, TKK Yayını, Sayı:587, Ankara, Kasım,
  • Erbaşı, A. (2012). Ahilik Teşkilatında Yönetim Fonksiyonlarıyla İlgili Uygulamalar. Turkish Studies. 7(2), 1321-1331.
  • Erken, Veysi, (1986). Ahilik Müessesesinde Eğitim ve Yönetim, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Ankara,
  • Erken,Veysi (1998). Bir Sivil Örgütlenme Modeli Ahilik,Se-ba Yay., Ankara Eryiğit, Süleyman, (1989). Ahi Birliklerinde Yönetim ve İşletme Fonksiyonlarının -Temel Yapısı, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara,
  • Gülvahaboğu, Adil, (1991). Sosyal Güvenlik Öncüsü Ahi Evran Veli ve Ahilik, Memleket Yayınları, Ankara,
  • Gündüz İ., (1984). Osmanlılarda Devlet Tekke Münasebetler, İstanbul , s.105
  • Hayrat Neşriyat İlim Araştırma Merkezi Meal Heyeti, (2004). Kur’an-ı Kerim ve Muhtasar Meali, Hayrat Neşriyat, İstanbul,
  • Hazar, Atila, (1990). Ahilik Sisteminde Temel İşletmecilik Kuralları ve Günümüz Türk İşletmeciliğine Kazandırılması İle İlgili Bir Model Yaklaşımı, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi, Ankara,
  • Kadri Hüseyin Kazım, (1927). Türk Lügatı, 1. Cilt, İstanbul,
  • Kaya, U. (2013). Değerler Eğitiminde Bir Meslek Teşkilatı: Ahilik. Değerler Eğitimi Dergisi. 11(26), 41-69.
  • Kızıler, H. (2015). Osmanlı Toplumunun Sosyal Dinamiklerinden Ahilik Kurumu. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 4(2), 408-423.
  • Köprülü M. Fuat, (1976). “Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar”, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayını,Ankara,
  • Kuzgun Şaban, (1998). “Ahilik Kalite Kontrolü ve Tüketicinin Korunması”, Standart Dergisi, Türk Standartları Enstitüsü Yayını, Sayı:321, Eylül,
  • Nişancı, Ş. Ve Aydın, S. (2017). Ahilik Örneğinden Hareketle Siyaset Ahlak İlişkisini Düşünmek. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31(4), 843-855.
  • Sertoğlu Murat, (1969). Bektaşilik,
  • Soykurt Refik, (1971). Orta Yol Ahilik, Ankara,
  • Yazıcı Mustafa, (1987). “Ahiliğin Esnaf Teşkilatındaki Tarihi Gelişim Hareketleri”, TTK Yayını, Sayı:609,Ankara, Eylül, , s.28-29
  • Yazıcı Mustafa, (1998). “Ahiliğin Esnaf Teşkilatındaki Tarihine Bakış”, Ahilik Yolu, TESV Yayını, Sayı:32, Ekim, s. 19