ÇEVRECİ ANLAYIŞIN SİYASALLAŞMASI: YEŞİL SİYASET VE TÜRKİYE

Endüstri devrimi sonrası artan çevresel sorunların canlı ve cansız varlığını tehdit etmesi, çevreye verilen zararın sorgulanmasına ve çevreci anlayışın gündeme gelmesine vesile oldu. Özellikle gelişmiş ülkelerde çevreci söylemler ve çevreci hareketler hız kazanmaya başladı en nihayetinde çevreci anlayışa sahip çevreci örgütler ve yeşil partiler kurulmaya başladı. Çevreci anlayışın siyasi alanda boy göstermeye çalışması siyasette yeşil görüş anlayışını ortaya çıkardı. Dünya siyasetin de var olan bu anlayış, Türkiye’de de kendine yer bulmaktadır. Bu çalışma da çevrecilik kavramına, çevreci anlayışın ortaya çıkış ve siyasallaşma sürecine ve Türkiye’ de çevreci anlayışın gelişimine ve siyasallaşmasına yer verilecektir.
Anahtar Kelimeler:

: Çevre, Yeşil Siyaset, Türkiye

POLITICIZATION OF ENVIRONMENTAL UNDERSTANDING: GREEN POLITICS AND TURKEY

Because of the increasing environmental problems after the industrial revolution threatening the existence of live and lifeless environment, it has led to the question of environmental damage and the emergence of environmental understanding. Especially in developed countries, environmentalist discourses and environmentalist movements started to gain speed. At last, environmental organizations and green parties with environmentalist understanding started to be established. The study of the politics of environmentalism in politics revealed the concept of green vision in politics. This understanding that exists in World Politics also finds its place in Turkey. In this study, the concept of environmentalism, the emergence of environmental understanding and the process of politicization, and the development of environmental understanding in Turkey and politicization will be discussed.

___

  • KAYNAKÇA
  • Aygün B. ve Şakacı B.K., Türkiye’de Çevre Konusuna Doğrudan Odaklı Çevreci Sivil Toplum Hareketleri ve Çevresel Yaklaşımları, 38. ICANAS (International Congress of Asian and North African Studies), 1, s.139-162.Cerit Mazlum, S. (2014), Çevrecilik ve Çevre Hareketleri, Editörler: Bilhan Kartal ve Belkıs Kümbetoğlu, Yeni Toplumsal Hareketler, Anadolu Üniversitesi Yayınları, s.206-245.Ceritli, İ. (2001), Çevreci Hareketin Siyasallaşma Süreci, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 25, Sayı 2, s.213-226.Duru, B. (1995), Çevre Bilincinin Gelişim Sürecinde Türkiye’de Gönüllü Çevre Kuruluşları, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara. Erdoğan, İ. ve Nazmiye E. (1997), Çevre Sorunları, Nedenler, Çözümler, Doruk Yayınları, Ankara.Göktolga, O. (2013), Yeni Siyaset ve Ekolojik Hareketler, Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 3, Sayı 1, s.127-136.Görmez, K. (2003), Çevre Sorunları ve Türkiye, 3.Baskı, Ankara: Gazi Kitabevi.Heywood, Andrew (2013), Siyasi İdeolojiler, Çev: Ahmet K. Bayram, Özgür Tüfekçi, Hüsamettin İnanç, Şeyma Akın ve Buğra Kalkan, Ankara: Adres Yayınları.Kaya, R. (2011), Bir Ekoloji Hareketi Olarak Yeşiller ve Türkiye’de Yeşiller Partisi, Yeşil Düşünce Broşür Dizisi-2, https://modernwish.files.wordpress.com/2012/01/yesil_dusunce_brosur_dizisi_2ramazan_kaya11.pdf, Erişim Tarihi: 23.03.2018.
  • Kavas, A. (2011), Türkiye’deki Gönüllü Çevre Örgütleri, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Kılıç, S. ve Nafiz T. (2013), Çevrecilikte Yeni Bir Kimlik: Ekolojizm, Akademik İncelemeler Dergisi, Cilt 8, Sayı 2, s. 223-250.
  • Özer, M. A. (2001), Yeşil Hareket: Alman Yeşilleri Üzerine Bir Değerlendirme, Gazi Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 1, s.173-198.Öztürk, Ö. (2017), Çevrecilik Söylemleri ve Türkiye’deki Çevre Hareketlerinin Seyri, Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi, Cilt 6, Sayı 2, s. 44-456.Resmi Gazete, 21.08.1991, Sayı 200976, http://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/20967.pdf, Erişim Tarihi: 25.03.2018.Şakar, S. (2014), Küresel Çevre Ders Notları, Yıldız Teknik Üniversitesi, İnşaat Fakültesi, İstanbul.Torunoğlu, E. (2013), Çevre, Ekosistem ve Temel Kavramlar, Editör: Ülker Bakır Öğütveren, Çevre Sorunları ve Politikaları, Anadolu Üniversitesi Yayınları, s.2-22.Üste, R.B. (2015), Doğanın Siyaset Paradigması: Yeşil Siyaset, Sosyal ve Beşeri Bilimleri Dergisi, Cilt 7, Sayı 2, s.38-54.Yeşiller Partisi Programı ve Tüzüğü,1989, Ankara.http://www.agos.com.tr/tr/yazi/3431/yesiller-ve-sol-gelecek-partisi-programini-acikladi, Erişim Tarihi: 28.03.2018.http://www.europolitika.com/?p=45,Erişim Tarihi: 22.03.2018.http://www.milliyet.com.tr/turkiye-nin-de-yesiller-partisi-kuruldu-siyaset-888149/, Erişim Tarihi: 28.03.2018.