TURİZMDE POPÜLER ÜLKELERİN TURİZM POLİTİKALARI VE ANALİZİ

Turizm, globalleşme ile birlikte dünya genelinde sürekli büyüyen yapısıyla ve en çok değer yaratan yönüyle uluslararası alanda en önemli sektörlerden biri haline gelmiştir. Bu doğrultuda ülkelerin uyguladığı turizm politikası ve planlamaları oldukça önem arz etmektedir. Türkiye’de de 1963’ten itibaren uygulanan beş yıllık kalkınma planlarında turizmle ilgili alınan kararlar, 1982’de yayınlanan 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanunu ve 2007’de yayımlanan Türkiye Turizm Stratejisi 2023 Eylem Planı turizm alanında en önemli politika ve planlama çalışmalarıdır. Çalışmanın amacı, turizmde öncü konumda olan ülkelerin turizm politikalarını ele almaktır. Bu bağlamda çalışmanın turizmle ilgili yapılacak yeni araştırmalara kaynak teşkil edeceği düşünülmektedir. Araştırma kapsamında elde edilen bulgulara göre kitle turizminin uluslararası alanda yaygınlaşması ve turizmin gelir yaratıcı etkisinin gittikçe daha yüksek seviyede anlaşılmasıyla birlikte ülkeler yeni turizm politikaları oluşturmaya devam etmişlerdir. Zamanla bu politikaları güçlendirerek farklı turizm alternatifleri ile pastadan aldıkları payı arttırmaya çalışmışlardır.

Anahtar Kelimeler:

Karşılaştırmalı Turizm Politikası, Popüler Ülkeler, Türkiye, Turizm

TOURISM POLICIES OF POPULAR COUNTRIES IN TOURISM AND ANALYSIS

Tourism has become one of the most important sectors in the international arena with its ever-growing structure and the most value-creating aspect around the world with globalization. In this direction, the tourism policy and planning implemented by the countries are very important. Decisions regarding tourism in the five-year development plans implemented in Turkey since 1963, the Tourism Promotion Law No. 2634 published in 1982 and the Turkish Tourism Strategy 2023 Action Plan published in 2007 are the most important policy and planning studies in the field of tourism. The aim of the study is to compare the tourism policies of the leading countries in tourism and Turkey's tourism policies. In this context, it is thought that the study will be a source for new research on tourism. According to the findings obtained within the scope of the research, after the spread of mass tourism in the international arena and with the understanding of the income generating effect of tourism, countries formed tourism policies. In addition, by strengthening these policies over time, they tried to increase their share of the cake with different tourism alternatives.

Keywords:

Comparative Tourism Policy, Popular Countries, Türkiye,

PDF

___

Alexander, D. (1991) Pollution, policies and politics: The Italian environment: 90-111.
Almond, G. (1988), The Return to the State. American Political Science Review: 82-85.
Büyükşalvarcı, A; Şapcılar, M. C.; Bayrakcı, S. (2016). Kalkınma planları kapsamında turizm endüstrisinin değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, 11: 186-201.
Cunha, L. (2003). Tourism prospects and trends at Lisbon. Lusophone University Editions.
Edgell, D. L. (1990). International tourism policy. Van Nostrand Reinhold Editions.
Fayos, E. (1996). Tourism policy: A midsummer night's dream?, Tourism Management, 17(6): 405–412.
Fernandez, L. (1991). General history of mass tourism. Madrid, Publishing Alliance.
Garay, L., CAnoves, G. (2011). Life cycles, stages and tourism history: The Catalonia (Spain) experience. Annals of Tourism Research, 38(2): 651–671.
Gonzalez (2005). The National Tourism Commission and the first initiatives for the promotion of tourism: The industry of outsiders: 17–30.
Hall, C. M., Jenkins, J. M. (1995). Tourism and public policy. London and New York: Routledge.
Harrison, David, (1992), Tourism and the Less Developed Countries. London: Belhaven.
King, R. (1991) Italy: Multi-faceted tourism, in A. Williams and G. Shaw, Tourism and Economic Development, Belhaven Press, London : 61-83.
Looney, E. (1978). Mexico’s Economy: A Policy Analysis with Forecasts to 1990.
Marchena, (1996). Tourism policy In A Pedreno, Introduction to the economics of tourism in Spain, Madrid: 276–326.
Page, M. (1994).The East Asian Miracle: An Introduction. World Development 22: 61-62.
Pridham, G. (1999). Towards sustainable tourism in the Mediterranean? Policy and practice in Spain, Italy and Greece, Environmental Politics, 8: 97-98.
Turner, L. (1976) The International Division of Leisure and Tourism in the Third World, 4:25-26.
T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı (DPT). (1963). Kalkınma Planı (Birinci Beş Yıl) 1963-1967. T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı (DPT). (1968). İkinci Beş Yıllık Kalkınma Planı 1968-1972. T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı (DPT). (1972). Üçüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı 1973-1977. T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı (DPT). (1979). Dördüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı 1979-1983.
T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı (DPT). (1984). Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı 1985-1989.
T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı (DPT). (1989). Altıncı Beş Yıllık Kalkınma Planı 1990-1994.
T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı (DPT). (1995). Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı 1996-2000. T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı (DPT). (2000). Uzun Vadeli Strateji ve Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı 2001-2005.
T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı (DPT). (2006). Dokuzuncu Kalkınma Planı 2007-2013. T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. (2019). On Birinci Kalkınma Planı 2019-2023. T.C. Kalkınma Bakanlığı. (2013). Onuncu Kalkınma Planı 2014-2018.
Vicente, A. (1998). Spain-Portugal: History studies contemporary. Madrid: Complutense University.
Waters, S.R. (1983), The Travel Industry World Yearbook, 43-45. Wood, E. (1979), Tourism and Underdevelopment in Southeast Asia, Journal of Contemporary Asia, 9:27-28.
Weale, A. (1996), Environmental Administration in Six European States: Secular Convergence or National Distinctiveness?, Public Administration: 255-274.
Ulurlararası Turizm Örgütü (UNWTO). (2020). The Impact of Covid-19 on Tourism. İnternet adresi: https://webunwto.s3.eu-west-1.amazonaws.com/s3fs-public/2020-08/UN-Tourism-Policy-Brief-Visuals.pdf (Erişim Tarihi: 13.01.2022).