Üniversite Öğrencilerinde Fonksiyonel Olmayan Tutumların ve Olumsuz Otomatik Düşüncelerin Depresyona Etkisi

Bu araştırmada, üniversite öğrencilerinin fonksiyonel olmayan tutumlarının ve olumsuz otomatik düşüncelerinin depresyona etkisi incelenmiştir. Araştırmaya üniversitede öğrenim gören 588 öğrenci katılmıştır. Öğrencilere Fonksiyonel Olmayan Tutumlar Ölçeği, Otomatik Düşünceler Ölçeği ve Beck Depresyon Ölçeği uygulanmıştır. Değişkenler arası ilişkiye, Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı ile bakılmıştır. Araştırmaya dâhil edilen tüm değişkenlerin birbiri ile anlamlı bir korelasyona sahip olduğu bulunmuştur. Fonksiyonel olmayan tutumların ve olumsuz otomatik düşüncelerin depresyona etkisi, regresyon analiziyle incelenmiştir. Araştırmanın sonuçları, üniversite öğrencilerinin, fonksiyonel olmayan tutumlarının ve olumsuz otomatik düşüncelerinin depresyona etki ettiğini ortaya koymuştur. Depresyondaki varyansın %23.9’u, fonksiyonel olmayan tutumlar ve olumsuz otomatik düşünceler tarafından açıklanmaktadır.

Effect of Dysfunctional Attitude and Negative Automatic Thoughts on Depression in University Students

In this study effect of dysfunctional attitude and negative automatic thoughts on depression in university students were examined. 588 students studying at the university participated in the research. Dysfunctional Attitudes Scale, Automatic Thoughts Questionnare Scale and Beck Depression Scale were administered to the students. The relationship between variables is examined by the Pearson Moments Product Correlation Coefficient. All the variables included in the study were found to have a significant correlation with each other. The effect of dysfunctional attitude and negative automatic thoughts on depression were examined by regression analysis. The results of the study revealed that university students' effect of dysfunctional attitude and negative automatic thoughts on depression. Dysfunctional attitude and negative automatic thoughts explain 23.9% of the variance in the depression. 

___

  • Savaşır, I. ve Şahin, N. (1997). Bilişsel davranışçı terapilerde sık kullanılan ölçekler. Ankara: Türk Psikologlar Derneği.