Risalenin mukaddimesinde, bu kitabın, umumu Türk dillerine ait neşir etmek istediği tetebbuat külliyatından bir cüz olduğunu ve “25 sene mütemadiyen vakfı vücut ettiği lügat nameleri ikmale muvaffak olduktan sonra Garp Türkçesinin geçirdiği safahat inkılâbın mühim enmuzeci olan bu divançeyi tab ettirmek” fikrine geldiğini söyleyen naşir, gerek “Mahtumkulu”1, gerek “yedi asırlık Türkçe manzume”nin Türk edebiyatı ve lisaniyatı tarihindeki