PATIENTS and HEALERS in "ZAABALAWI" by NAGUIB MAHFOUZ and A STRANGENESS IN MY MIND by ORHAN PAMUK

The article dwells on the theme of journey towards spiritual healing by comparing the works of Naguib Mahfouz and Orhan Pamuk. Mahfouz's allegorical short story is based on the protagonist's search for a remedy for his incurable disease. In fact, the unknown disease, which modern medicine fails to cure, is a metaphor representing the erosion of spiritual values and corruption in the Egyptian social strata in the twentieth century. Likewise, in Pamuk's novel, the protagonist's father takes his young son to a Sheikh to cure him of his fear of Istanbul's stray dogs. The Sheikh's prayer helps him to forget his fear not to be revived until adulthood. It is seen that both protagonists' spiritual ailment stems from a metaphorical "communal disease," and both try to heal their wounds through non-scientific ways. The article handles the parallels and differences between the two cultures' approach to the issue of spiritual healing.

Naguib Mahfouz'un "Zaabalawi" Başlıklı Öyküsünde ve Orhan Pamuk'un Kafamda Bir Tuhaflık Başlıklı Romanında Hastalar ve Şifacılar

Makale Necib Mahfuz ve Orhan Pamuk'un eserlerinde anlatılan manevi şifa arayışını karşılaştırmalı olarak incelemektedir. Mahfouz'un alegorik öyküsü anlatıcıbaşkahramanın onulmaz hastalığına bir çare bulabilmek için çırpınışını anlatmaktadır. Modern tıbbın iyileştiremediği bu hastalık aslında yirminci yüzyıl Mısır toplumunun sosyal dokusundaki yozlaşmayı izleyen süreçte, manevi değerlerin yıpranıp yokoluşunu simgeleyen bir metafordur. Pamuk'un romanında da başkahramanın babası küçük oğlunu İstanbul sokak köpeklerine karşı duyduğu korkuyu yenebilmesi için bir "hoca"ya götürür. Hoca'nın duası genç kahramanın köpek korkusunu unutmasını sağlar, ancak bu korku olgunluk döneminde tekrar ortaya çıkar. Her iki kahramanın da manevi rahatsızlıklarının toplumsal bir hastalığın metaforu olduğu ve her ikisinin de bilimsel olmayan yöntemlerle şifa aradıkları açıktır. Bu bağlamda makale Türk ve Mısır kültürlerini manevi şifa bulma yöntemleri açısından karşılaştırmaktadır.

___

Akkaya, Tarkan Murat (2010). 1990-2000 Arası Türk Öykücülüğünde Postmodern Algı Biçimlerinin İzleri. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
Arslan, Fatih (2008). "Postmodernizmi Yeniden Anlam(landırm)a Denemesi". Türk Dili, S. 680, Ağustos, s. 140-144.
Çetişli, İsmail (2008). Batı Edebiyatında Edebi Akımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.
Emre, İsmet (2006). Postmodernizm ve Edebiyat. Ankara: Anı Yayıncılık.
Ecevit, Yıldız (2014). Türk Romanında Postmodernist Açılımlar. İletişim Yayınları, İstanbul.
Gülsoy, Murat (2004). Büyübozumu: Yaratıcı Yazarlık. İstanbul: Can Yayınları.
Gülsoy, Murat (2009). 602. Gece Kendini Fark Eden Hikâye. İstanbul: Can Yayınları.
Gülsoy, Murat (2010). Tanrı Beni Görüyor mu?. İstanbul: Can Yayınları.
Gülsoy, Murat (2011). Bu Öykülerde Bir Tekinsizlik Var.
https://ezgiatabilen.wordpress.com/. Erişim: 21.06.2017. Gümüş, Semih (2010). Modernizm ve Postmodernizm: Edebiyatın Dünü ve Yarını. İstanbul: Can Yayınları.
Lucy, Niall (2000). Postmodern Edebiyat Kuramı Giriş. Çev: Aslıhan Aksoy. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Lyotard, Jean-François (2014). Postmodern Durum. Çev: İsmet Birkan. Ankara: BilgeSu Yayıncılık.
Özcan, Meltem (2005). Cumhuriyet Dönemi Türk Romanında Postmodernizmin Yeri. Yüksek Lisans Tezi. Mersin: Mersin Üniversitesi.
Sarup, Madan (2010). Post-yapısalcılık ve Postmodernizm. İstanbul: Kırk Gece Yayınları.
Şaylan, Gencay (2009). Postmodernizm. Ankara: İmge Kitabevi. Tosun, Necip (2007). "Öyküde Bir İmkân Olarak Postmodern Açılım". Hece Öykü, S. 24.
Varol, Kemal (2010). "Murat Gülsoy'la Söyleşi". Kitap Zamanı, S. 59. Yazgıç, Suavi Kemal ve Melih Uslu (2011). Bir Başkasının Rüyasına Dâhil Olmak. Skylife, Şubat