İnsanlar bilinen zamanlardan beri gelecekle ilgili tahminlerde bulunma ve bazı işaretlere ulaşma gayreti içerisinde olmuştur. Çeşitli kültürlerde yaygın bir şekilde örneklerini gördüğümüz bu merak ve çalışmalar, edebiyatın da ilgi alanına girmiştir. Geçmişte ve günümüzde; hoş karşılanmasa da bu tür merak ve ilgiler süregelmiştir. Akla gelebilecek pek çok madde veya metinlerle gaybı bilme isteği zengin “Tefe’ülnâme” türünü ortaya çıkarmıştır. Bu türden mensur ve manzum yüzlerce eser arasında “Hurşidnâme” adını taşıyanı; bu yorum ve işaretleri meyvelerin diliyle yapmaktadır.

Mankind has ever endeavored to perform forecasts and attain some signs throughout the known history. This sort of curiosity and activity, which there are ample examples in various cultures, also falls into the area of literature. Although sometimes they are not received well, those curiosities and interests persisted. The desire to foresee future with numerous objects and texts has produced the rich Tefe‘ûlname genre. This work called Hurşidnâme discerns itself from hundreds of versed and mensur pieces of this type by performing the interpretations and signs from the mouth of fruits.