Bu çalısmada geometrik morfometrik metodu kullanılarak Anadolu bal arılarında (Apis mellifera anatoliaca) Varroa (Varroa destructor) bulasıklık seviyesinin belirlenmesi ve koloniler arasında bulasıklık  seviyesine göre farklılıkların belirlenebileceği konusu arastırılmıstır. Son yıllarda dünyada ve özellikle bazı ülkelerde gözlenen yüksek seviyedeki koloni kayıplarının nedenlerinden birisi olarak karsımıza çıkan  varroa parazitinin kolonilerdeki bulasıklık seviyelerinin doğru olarak belirlenmesi daha önemli hale gelecektir. Araç ve Yöntem: Bu çalısma sonbaharda kontrol, yüksek ve orta düzey Varroa bulasıklık seviyesi olmak üzere genetik olarak akraba 3 adet Anadolu bal arısı (Apis mellifera anatoliaca) kolonilerinde yürütülmüstür. Arastırmada; Varroa bulasıklık seviyeleri ızgaralı kovanlarda zemine düsen Varroa sayılarına göre belirlenmistir. Kontrol grubu olarak kullanılan koloni, örnek toplama tarihinden 2 ay önce flumethrin ile Varroa mücadelesi yapılarak ergin arılar üzerindeki Varroa’lar kolonide çok düsük  seviyelere indirilmistir. Bu tedavi uygulamasından yaklasık 2 ay sonra her bir koloniden 50 adet isçi arının sol kanatlarının resimleri çekilerek dijitalize edilmis ve kodlanarak arsivlenmistir. Arastırmada yeterince net ve ayrıntılı görüntü alınamayan resimler iptal edilerek toplam 139 kanat resmi kullanılmıstır. Kanat damarlarının birlestiği 20 nokta kanatlar üzerinde belirlenmis (Bookstein 1990),  gruplandırılması (Rafl 2008) ve grupların istatistiki karsılastırılması diskriminant analiz yöntemi (MANOVA) ile sağlanmıstır. Geometrik morfometrik  yöntemi ile kanatlarda bu belirlenen 20 nokta  kullanılarak bu bölgelerdeki deformasyonların farklı Varroa bulasıklık seviyeleri ile kontrol grubu arasındaki farkların belirlenmesinde kullanılıp kullanılamayacağı arastırılmıstır. Bulgu ve Sonuçlar: Tüm kolonilerden %96.4 oranında ayrılmıs ve Varroa bulasık ve kontrol kolonisi arasındaki farklılık önemli (P<0,01) olarak belirlenmistir. Bu durumda geometrik morfometrik yöntemi Varroa bulasıklık seviyesinin koloniler arasında belirlenmesinde kullanılabilir. Ayrıca kanatlardaki bu deformasyon kanat deformasyon virüsü enfeksiyonunun düsük olduğu durumların belirlenmesinde de kullanılabilir. Çünkü Varroa’nın tasıyıcı olduğu en önemli virüslerden biri budur. Bu yöntemde yaygın olarak kullanılan kimyasallar (Ör: Etil alkol, Eter, Deterjan gibi) ile 200- 300 arı numunesi alınarak Varroa bulasıklık  eviyesinin belirlenmesi testlerine oranla 50 arı numunesi alınarak daha az arı telef edilmektedir. Fakat bunun yanında bu yöntem kanatların alınması, resimlerin çekilmesi ve bu numunelerin analiz edilmesi ile daha zor bir süreci gerektirdiğinden uygulamada pratik değildir. Bunun yerine son yıllarda pudra sekeri ile yapılan çalısmalar ön plana çıkmaya baslamıs, pudra sekeri ile daha fazla sayıda arı numunesi alınıp  arılar telef edilmeden yani arı kaybı olmadan yaklasık 300 arı numunesi ile deterjan benzeri sonuçlar alınabilmektedir (Çakmak ve diğ. 2011). Sonuç olarak bal arılarında Varroa bulasıklık seviyesinin sağlıklı ve  doğru bir sekilde belirlenebilmesi arıcılar ve Varroa konusunda çalısan arastırmacılar için uzun süre ciddi bir sorun olarak kalmıstır. Kimyasal belirleme yöntemleri ile doğru sonuçlar alınabilmekle birlikte özellikle  erken ilkbahar ve geç sonbahar dönemleri gibi ergin isçi arı populasyonunun az olduğu dönemlerde 200-300 adet ergin arı kaybı önemli bir sorun teskil etmektedir. Varroa bulasıklık oranlarının tesbitine yönelik çesitli uygulamalara geometrik morfometrik yöntemi eklenmis olmakla birlikte arazi uygulamalarında arıcılar ve Varroa konusunda çalısan arastırmacılar için pratik bir uygulama değildir. 

The goal of this study was to investigate the possibility of using geometric morphometric method to discriminate different infestation level of Varroa mites (Varroa destructor) in honey bees. Three colonies of honeybees (Apis mellifera anatoliaca) were used as control, moderate and high infested with varroa mites. For geometric morphometric analysis of fore wings of worker honey bee, each left