19.yy. sonu 20.yy. başını kapsayan dönemde Mısır'da, Suriye ve Lübnan asıllı hıristiyan Arap yazarlarca çok sayıda tarihi roman yazılmıştır. Bu romanlarla, Arap okuyucusunun dikkatinin tarihe çevrilmesi ve tarih yoluyla bir milli bilinç oluşturulması amaçlanmıştır. Tanzimat dönemini yaşayan Türk edebiyatında da, zor zamanlar geçiren Osmanlı toplumuna, geçmişin büyüklüğünü yansıtmak, tarihten güç almak için tarihi romanlara bir yöneliş olmuştur. Aynı dönemlerde yazılan ve Osmanlı tarihinin farklı dönemlerini konu alan, Corcî Zeydân'ın İstibdâdu'I-Memâlik ve Namık Kemal'in Cezmi adlı eserleri, tarihi roman unsurları ve vermek istedikleri mesajlar bakımından karşılaştırılabilir özellikler taşımaktadır

In the early periods of the Arab novel, as well as the Turkish one, the historical novels played an important role, and it is worth to mention that both literal pieces had fully adopted the novel tradition of Western literatüre. In the late 19th and early 20th centuries, a considerable number of historical novels were written in Egypt. These novels had given historical matters more emphasis than literary elements.3 It is well known that a majority of those pieces were penned down by Christian Arab intellectuals to provoke the Arab national feelings and to remind the Arab people — who are not well off at that time, — of their glorious past. These Syrian-Lebanese origin Christian immigrant intellectuals in Egypt at that time had strong ties with the western world and culture and eager to create an Arab