BİR HİCİV ÖRNEĞİ: TARZİ’NİN ZİLLE-NÂMESİ

Bu çalışmanın amacı, 17. yüzyılda yazılmış ve sahibi tartışmalı olan Zille-nâme adlı edebî eserin hangi şaire ait olduğunu tespit etmek ve eseri transkribe etmektir. Bu çalışmada devrin önemli biyografik eserleri incelenerek Tarzî hakkında kısa bilgiler verilmiş, çıkan sonuçtan hareketle eserin şairi belirlenmeye çalışılmıştır. Yazma halinde bulunan eser, çeviri yazı işaretleriyle verilmiş ve kısa bir inceleme yapıhnıştır. Böylece bazı edebiyat tarihi kitaplarında, eser hakkındaki yanlış kanaat giderilmeye çalışıhnış ve eser bilim alemine sunulmuştur

Anahtar Kelimeler:

Tarzî, Tıflî, Zille-nâme, hiciv, klasik Türk şiiri

Bir Hiciv Örneği: Tarzi’nin Zille-Nâmesi

Keywords:

-,

PDF

___

AKKUŞ, Metin, 1998, Nefî ve Sihâm-Kazâ, Akçağ Yay., Ankara.
AYNAÇÖZ, Pervin, 1988, Tezkire-i Safâyî, İnceleme, Metin, İndeks, Fırat Universitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Elazığ.
BANARLI,_Nihat Sami, 1987, Resimli Türk Edebiyatı Tarihi, M.E. Bas., C.I., Istanbul.
Büyük Türk Klasikleri, 1986, Ötüken Neşriyat, , C.IV, İstanbul.
ÇELEBİOĞLU, Amil, 1998, Eski Türk Edebiyatı Araştırmaları, M.E. Bas., İstanbul.
ÇINAR, Bekir, 2003 “ T zifir/r Edcblyatmda Vasıyet-nâmeler ve İki Şair
( Tlşi/T arzi) Arasında Kalan Bir Bir Vasıyet-nâme”, Türk Kültürü İncelemeleri
Dergisi, The journal of turkish cultural Studie, S.9, İstanbul, sl 15-140.
DEVELLİOĞLU, Ferit, 1993, Osmanlıca Türkçe Lügat, Aydın Kitabevi Yay., Ankara.
ERTAYLAN, İsmail Hikmet, 1952, Ahmed-i Dâî Hayatı ve Eserleri, İstanbul.
Ismail Beliğ, 1985, Nuhbetü’l-Asar Li Zeyli Zübdeti’l-Eş“âr, Haz. Abdülke- rim Abdulkadiroğlu, Gazi Universitesi Yay., Ankara.
JUNKER, Heinrich F, and Bozarg ALAVİ, 1968, Persisch-Deutsches Walter- buclı, Leipzig
KÖPRÜLÜ, Mehmet Fuad, 1988, “ TJİIîAlımed Çelebi’ İslam Ansiklopedisi, ME Bas., İstanbul C.XII.
-------------- , 1999, Edebiyat Araştırmaları, TTK Yay., Ankara.
LEVENT, Agah Sırrı, 1988, Türk Edebiyatı Tarihi, TTK Yay., Ankara.
Mehmed Süreyya, 1996, Sicill-i Osmanî, (Haz. Ali Aktan, Abdulkadir Yuva- lı, Metin Hülâgu), Sebil Yay., İstanbul.
MENİNSKİ, M_ensnien, 2000, Lexion Turcico-Arabico—Persicum, (haz. Mehmet Olmez), Simurg Yay., C.II., İstanbul.
Meydan Larousse, 1986,Meydan Yay., C.XII., İstanbul.
Mustafa Mucîb Efendi, Tezkire-i Mucîb, Nuruosmaniye Ktp., T.Y. 4965.
NUTKU, Özdemir; 1997, Meddahlık ve Meddah Hikayeleri, Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yay., Ankara.
PALA, İskender, 1998, Ansiklopedik Divan Şiiri Sözlüğü, Ötüken Neşriyat, İstanbul.
Rıza, 1312, Tezkire-i Rıza, Der Saadet İkdam Matbası.
Süleyman Faik, Faik Efendi Mecmuası, İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi, T.no.3472.
Şeyhî Mehmet Efendi, (tarihsiz) Şakaik—i Numaniye ve Zeyilleri Vekayiü’l- Fudala, (neşre haz. Abdulkadir Ozcan), Çağrı yy., C.I., Istanbul.
TUMAN, Mehmed Nâil; 2001, Tuhfe-i Nâilî, (haz. Cemal KURNAZ- Mustafa TATÇI) Bizim Büro Yay., C.II, Ankara.
Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi, 1979, Dergah Yay., C.VIII.,İstanbul.
ULUDAĞ, Süleyman, 1999, Tasavvuf Terimleri Sözlüğü, Marifet Yay., Is- tanbul.
UNAT, Faik Reşat, 1988, Hicrî Tarihleri Milâdî Tarihe Çevirme Kılavuzu, TTK Basımevi, Ankara.
Yeni Türk Ansiklopedisi, 1985, Ötüken Yay., C.33., İstanbul.
WEHR, Hans, 1977, Arabisches Wörterbuch, Wesbaden.
YILMAZ, Kâşif, 2001, Güliî ve Tezkiretü’ş-Şu’arâsı, Atatürk Kültür Merke- zi Yay., Ankara.