Türkiye’de Kivi Üretici Birliklerinin Mevcut Durumu, Sorunları ve Çözüm Önerileri

Tarımla ilgili yeni teknolojilerin benimsenmesi ve uygulamaya aktarılmasında, üretici birliklerine önemli görevlerdüşmektedir. Türkiye’de son yıllarda kivi üretiminin ve buna bağlı olarak iç tüketimin artmasında birliklerin büyük katkısıolmuştur. Kivi üretici birliklerinin en önemli görevi, üyelerine ürünlerin pazarlanmasında yardımcı olmakla birlikte, üretimtekniğiyle ilgili sorunların çözümüne de katkı sağlamaya çalışmaktır. Araştırma verilerini, 12 kivi üretici birliğiyle yapılananketler oluşturmaktadır. Araştırma sonuçlarına göre, anket yapılan kivi üretici birliklerinin en önemli sorunu malikonularda sıkıntı yaşamalarıdır. Gelirlerinin % 79.4’ünü aidatlardan sağlayan birlikler, sınırlı bütçeleri nedeniyle görevleriniyeterince yerine getirememektedirler. Birliklere göre kivi konusunda yaşanan başlıca sorunlar, üretim tekniğiyle ilgili bilgieksikliği ve bunu çözecek yeterli teknik personelin olmamasıdır. Kivide iç talebin yeterli olmasından dolayı, pazarlamasorununun olmadığı belirtilmiştir. Ancak soğuk hava deposu sıkıntısı nedeniyle, ürünün en kısa sürede elden çıkarılmasıgerektiği için istenilen fiyatlardan satılamadığı ifade edilmiştir.

PDF

___

Anonim, 2005. Türk Standardı, Kivi, TSE, TS 11306, Ankara.
Anonim, 2015. Bitkisel Üretim İstatistikleri. http://www.tuik.gov.tr. (Erişim tarihi: 27.04.2015).
Anonymous, 2015. Agricultural Production Data. http://faostat3.fao.org. (Erişim tarihi: 27.04.2015).
Aydoğan, M., Yulafçı, A., 2013. Samsun ilindeki tarımsal üretici örgütlerinin yapısal sorunlarının belirlenmesi. Proje sonuç raporu, Karadeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Samsun.
İnan, İ.H., Gülçubuk, B., Ertuğrul, C., Kantürer, E., Baran, E.A., Dilmen, Ö., 2000. Türkiye’de tarımda kırsal kesim örgütlenmesi. Türkiye Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi, Cilt I, 17-21 Ocak, Ankara, s. 145-175.
Köroğlu, S., 2003. Avrupa Birliğinde ve Türkiye’de tarımsal örgütlenme. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Dış İlişkiler ve Avrupa Topluluğu Koordinasyon Dairesi Başkanlığı, AT uzmanlık tezi, Ankara.
Özdemir, G., Keskin, G., Özüdoğru, H., 2010. Türkiye’de ekonomik krizlere alternatif bir çözüm önerisi: Tarımda güçlü ve etkin üretici örgütlenme modeli. Türkiye IX. Tarım Ekonomisi Kongresi, Cilt I, 22-24 Eylül, Şanlıurfa, s. 518-525.
Rehber, E., 2007. Tarımda Örgütlenme ve Sorunları. http://erekonomi.com/orgut.pdf. (Erişim tarihi: 12.02.2015).