Kübra AKSOY

6211

Çalışanların Fiziksel Aktivite Düzeyi ile Saldırganlık Düzeyi Arasındaki İlişki: Afyonkarahisar’da Bir Uygulama

Bu çalışmanın amacı; Afyonkarahisar ilinde çalışan bireylerin fiziksel aktivite düzeyleri ile saldırganlık düzeylerini tespit edip, fiziksel aktivite düzeyi ile saldırganlık düzeyi arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırmanın örneklem grubu 94 kadın, 158 erkek toplam 252 bireyden oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama yöntemi olarak ölçek tekniğinden faydalanılmıştır. Ölçekte, Craig ve ark. (2003) tarafından geliştirilen FADA ölçeği ve Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması Madran (2013) tarafından yapılmış Buss-Perry saldırganlık ölçeği yer almıştır. Elde edilen verilerin SPSS programında istatistiksel analizi yapılmıştır. İstatistiksel analizlerde tanımlayıcı istatistikler, Mann-Whitney U testi ve  Kruskal-Wallis testleri uygulanmıştır. Yapılan bu araştırmada çalışan bireylerin genel olarak fiziksel aktivite ve saldırganlık düzeylerinin düşük olduğu, çalışan bireylerin toplam çalışma saatleri ile fiziksel aktivite düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık olmadığı, ancak saldırganlık düzeyleri arasında anlamlı farklılık olduğu; medeni durumun da çalışan bireylerin fiziksel aktivite ve saldırganlık düzeylerinde  anlamlı farklılık oluşturduğu belirlenmiştir. Çalışan bireylerin fiziksel aktivite düzeyi ile saldırganlık düzeyi arasında anlamlı bir ilişkinin olmadığı tespit edilmiştir. 
Anahtar Kelimeler:

Fiziksel Aktivite, Saldırganlık, Çalışan Bireyler

The Relation Between the Level of Physical Activity and Aggressiveness of Employees: An Application in Afyonkarahisar

The purpose of this work; is to detect physical activity and agression levels of the people working in Afyonkarahisar province and to see the relations between their physical activity and agression levels. This survey includes a sample group; consisting of 94 women and 158 men that makes 252 people in total. As a data collecting method, the questionnaire method is used in this survey. In the questionnaire, the FADA scale, which was developed by Craig and ark. (2003), and Buss-Perry agression scale, which was made by Turkish validity and credibility study Madran (2013), are used. The datas obtained through those scales were analyzed with SPSS programme statistically. During the statistical analysis, Mann-Whitney U and Kruskal-Wallid descriptive statistic tests are implemented.  In this survey, it is found out that the physical activity and agression levels of the working people are comparatively lower, there is no meaningful difference between total working hours of the working people and their physical activity levels, but there is a meaningful difference between their agression levels. In addition, their marital status have a meaningful difference and effect between their physical activity and agression levels. It is deduced that there is no meaningful relation between the physical activity and agression levels of the working people (p>0,05)
Keywords:

Physical Activity, Agression, Working People,

PDF

___

  • Akyol, A., Bilgiç, B. ve Ersoy, G. (2008) Fiziksel Aktivite, Beslenme ve Sağlıklı Yaşam. Birinci Basım, Klasmat Matbaacılık, Ankara.
  • Amedahe, F.K. and Owusu-Banahene, N.O. (2007). Sex differences in the forms of aggression among adolescent students in Ghana. Research in Education, 78: 54-64.
  • Arabacı, R., ve Çankaya, C. (2007). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Fiziksel Aktivite Düzeylerinin Araştırılması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi XX (1), 1-15
  • Ardıç, F., (2014).Egzersiz Reçetesi. Türk Fiz Tıp Rehab.Derg. 60.Pp.1-8.
  • Arslan, C., Hamarta, E., Arslan, E., Saygın, Y. (2010). Ergenlerde saldırganlık ve kişilerarası problem çözmenin incelenmesi. İlköğretim Online, 9(1), 379-388.
  • Aşcı, H., Tüzün, M., Koca, C. (2006) An examination of eating attitudes and physical activity levelsof Turkish University students with regard to self-presentational concern. Eating Behaviors, 7: 362–367
  • Buckworth, J. and Nigg, C. (2004).Physical Activity, Exercise, and Sedentary Behavior in College Students. Journal of American College Health. 53(1): 28-34
  • Bulut, S. (2010). Bir fizik tedavi ve rehabilitasyon eğitim ve araştırma hastanesinde görev yapan personelin fiziksel aktivite düzeyi ve ilgili faktörlerin belirlenmesi. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Burton, N.W. and Turrell, G. (2000). Occupation, hours worked , and leisure – time physical activity. Prev. Med. 31. 673-681.
  • Brown, D.W., Balluz, L.S. and Heath, G.W. (2003) Associations between recommended levels of physical activity and health-related quality of life. Findings from the 2001 Behavioral Risk Factor Surveillance System (BRFSS) survey. Prev Med.,37: 520–8.
  • Caz, Ç., Göksel, A.G., Yazıcı, Ö.F., Belli, E. (2015). Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü’nde Görevli Personellerin Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi Cilt:17,Sayı:2,9-19.
  • Dodge, K.A., Crick, N.R. (1990). Social information processing bases of aggressive behavior children. Personality and Social Psychology Bulletin, 53,1146-1158.
  • Doğu, G.A. (2017). Halkoyunları Hakemlerinin Tükenmişlik Düzeyleri İle İş Doyumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Akademik Bakış Dergisi,62;138-145
  • Efilti, E. (2006). Ortaöğretim kurumlarında okuyan öğrencilerin saldırganlık denetim odağı ve kişilik özelliklerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Konya.
  • Erdoğan, M., Certel, Z., Güvenç, A. (2011). Masa Başında Çalışanlarda Fiziksel Aktivite Düzeyi : Obezite ve Diğer Özelliklere Göre İncelenmesi. Spor Hekimliği Dergisi Cilt: 46, S. 97-107.
  • Genç, M., Eğri, M., Kurçer, M.A., Kaya, M., Pehlivan, E., Karaoğlu, L., Güneş, G. (2002) Malatya Kent Merkezindeki Banka Çalışanlarında Fizik Aktivite Sıklığı. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 9(4) 237-240.
  • Gergen, K..J., Gergen, M.M. (1986). Social psyclogy, New York, N.Y:Springer- Verlan.
  • Giray, C., Salman, G., (2008). Fenerbahçe taraftarlarının takımlarına yönelik psikolojik bağlılıkları ile saldırganlıkla ilgili tutumları arasındaki ilişki. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergi,13,147-157.
  • Gormly, A.V., Brodzinsky, D.M., (1993). Life-Span Human Development. Orlando.
  • Gümüş, H., Yetim, A.A., Tortop, Y., Işık, Ö. (2014). Bireysel Temas Gerektiren Mücadele Sporlarından Muaythai ve Güreş Sporcularının Saldırganlık Davranışlarının Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi. ‘SSTB International Refereed Academic Journal Of Sports, Health &Medical Sciences,12(4),1-13.
  • Huesmann, L. R. (1988). An Information Processing Model forthe Development of Aggression. Aggressive Behavior, 14, 13-24.
  • Işık, Ö., Özarslan, A., Bekler, F. (2015). Üniversite Öğrencilerinde Fiziksel Aktivite Uyku Kalitesi ve Depresyon İlişkisi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9 (Special Issue),65-73.
  • Karataş, Z. (2008). Lise Öğrencilerinde Öfke ve Saldırganlık. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 17, Sayı 3, s.277-294.
  • Konter, E.(2006). Spor psikolojisi el kitabı. Nobel basımevi. Ankara, s:123.
  • Korkut, F. (2002). İfade Edici Saldırganlık Ölçeğinin (ISÖ) Türkçeye Uyarlanması Üzerine Bir Ön Çalışma. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (23), 48–53.
  • MacAuley, D. (1994). A history of physical activity, health and medicine. Journal of the Royal Society of Medicine, 87, 32-35.
  • Orpinas, P., Murray, N., Kelder, S. (1999). Parental influences on students’ aggressive behaviors and weapon carrying. Healt Educ Behav, 26 (6): 774787.
  • Özdevecioğlu, M., Can, Y., Akın, M. (2013). Organizasyonlarda pozitif ve negatif duygusallık ile bireysel ve örgütsel saldırganlık arasındaki: fiziksel aktivitelere katılımın rolü. İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(2):159-172.
  • Özer, D. ve Baltacı, G. (2008). İş Yerinde Fiziksel Aktivite. Klasmat Matbaacılık, Ankara.
  • Öztürk, M. (2005) Üniversitelerde Eğitim-Öğretim Gören Öğrencilerde Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketinin Geçerliliği ve Güvenirli ve Fiziksel Aktivite Düzeylerinin Belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Pitta, F., Troosters, T., Probst, V. S., Spruit, M. A., Decramer, M., & Gosselink, R. (2006). Quantifying physical activity in daily life with questionnaires and motion sensors in COPD. European respiratory journal, 27(5), 1040-1055
  • Savcı, S., Öztürk, M., Arıkan, H., İnal-İnce, D., Tokgözoğlu, L. (2006) Physical activity levels of university students. Archieves of Turkish Cardiology. 34(3), 166-172.
  • Tazegül, Ü., Ersoy, A., Sançaklı, H. (2011). Futbol Seyircisinin Saldırganlık Düzeyinin Sosyodemografik Açıdan İncelenmesi. USAD Cilt 3 Sayı 2.
  • Tekkanat, Ç. (2008). Öğretmenlik Bölümünde Okuyan Öğrencilerde Yaşam Kalitesi ve Fiziksel Aktivite Düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Denizli, 64s.
  • Thompson,W., Gordon, N., Pescatello, L.S. (2009). ACSM’s Guidelines for Exercise Testing and Prescription. 8th ed. Baltimore, MD: Lippincott Williams& Wilkins; Pp. 253-5.
  • Tuzgöl, M. (1998). Ana-baba tutumları farklı lise öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Vaizoğlu, S., Akça, O., Güler, Ç., Omar, A.H., Çoşkun, D., Güler, Ç. (2004). Genç Erişkinlerde Fiziksel Aktivite Düzeyinin Belirlenmesi. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni 3(4)
  • Yıldırım, İ., Özşevik, K., Özer, S., Canyurt, E., ve Tortop, Y. (2015). Üniversite Öğrencilerinde Fiziksel Aktivite İle Depresyon İlişkisi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi Cilt 9, Özel Sayı; 32-39.
  • Yıldırım, İ., Yıldırım, Y., Ersöz, Y., Özkan, I. Saraçlı, S., Karagöz, Ş., ve Yağmur, R. (2017). Egzersiz Bağımlılığı, Yeme Tutum ve Davranışları İlişkisi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri, Dergisi,12(1):43-54
Türkiye Spor Bilimleri Dergisi-Cover
  • Başlangıç: 2017
  • Yayıncı: İrfan YILDIRIM
Arşiv
Sayıdaki Diğer Makaleler

Çalışanların Fiziksel Aktivite Düzeyi ile Saldırganlık Düzeyi Arasındaki İlişki: Afyonkarahisar’da Bir Uygulama

Kübra AKSOY

Ampute Futbolcuların Üst Ekstremite Kuvveti ve Vücut Kompozisyonu ile Sürat Performansı Arasındaki İlişki

Pelin AKSEN CENGİZHAN, Emir ÖZBİLEN, Barış ARAT, Seyit Gökay ÖZKAN, Ali Ahmet DOĞAN

Sosyal Medya Ağlarının Kullanım Amacı ve Bağımlılığının Uyku Kalitesi İle İlişkisinin İncelenmesi

Oğuzhan EROĞLU, Yunus YILDIRIM

Spor Bilimleri Fakültesindeki Öğrencilerin Akademik Öz-Yeterlik ve Akademik Güdülenme Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Akdeniz Üniversitesi Örneği

Oğuzhan EROĞLU, Yunus YILDIRIM, Hasan ŞAHAN

İki Farklı Hentbol Antrenmanının 11-13 Yaş Çocukların Sürat Çeviklik ve Reaksiyon Zamanı Üzerine Etkisi

Şeniz KARAGÖZ, Özkan IŞIK, İrfan YILDIRIM