Müzik ve tarz (style) merkezli gençlik kültürleri (youth cultures) küresel ölçekte yayılmış sosyal bütünlükler olarak günümüz gündelik yaşamında oldukça tanıdık kavramlar halini alır. 1950’ler ve 1960’ların müziksel ve tarza dayalı (stylistic) buluşları, Kuzey Amerika, Batı Avrupa, Avustralya ve Japonya gibi dünyanın gelişen endüstriyel bölgelerinde, gençlik üzerinde büyük bir etki yaratır ve “müzik ve tarz”, tüm dünya gençliği için önemli bir kültürel kaynak halini alır. Güney Amerika, Afrika’nın bir kısmı ve Asya’daki genç insanlar popüler ve müzik ve popüler müziğe eklemlenmiş olan tarza dayalı imajları sahiplenirler. Benzer biçimde 1970’ler ve 1980’ler boyunca müzik ve tarza dayalı gençlik kültürleri, kolektif temsilin önemli gösterenleri haline gelir. Küresel olarak kabul gören gençlik kültürü ve popüler müzik arasındaki ilişki sosyoloji, kültürel çalışmalar ve medya çalışmaları alanlarında, akademik anlamda ilgi görür (Bennet 2000: 1). Bu çalışmanın amacı, gençlik kültürleri olarak tanımlanan ve tarihsel akış içerisinde Karşıt Kültür (Counter Culture), Alt Kültür (Subculture) gibi isimler alan kültürel gruplara ilişkin yapılan çalışmaları gözden geçirmek, bu grupların tarihsel süreç içerisinde birbirleriyle ilişkili olarak oluşturdukları kültürel pratikleri anlamaya çalışmak ve gençlik kültürlerine getirilen teorik yaklaşımları tartışmaktır. Çalışma içerisinde öncelikle Bennet’ın (2000, 2001) “popüler müzik ve gençlik kültürleri” üzerine yaptığı çalışmalardan hareketle gençlik kültürü kavramının şekillenişi ve çalışmalardaki karşılığı anlatılacaktır. Ardından Karşıt Kültür (Counter Culture), Alt Kültür (Subculture) gibi kavramların, gençlik kültürlerinin anlaşılması çabasında nasıl iş gördüğü ve hangi açıkları dolayısıyla kullanım dışı kaldığı tartışılacaktır. Çalışma aynı zamanda Beat Kuşağı, Hippiler, Rock’n Roll, Rock ve Punk gibi, gençlik kültürü çalışmalarında önemli teorik argümanları sağlayan kültürel oluşumları da, tarihsel bağlamda açıklamayı amaçlar.

Music and style-centered youth cultures are now familiar aspects of everyday life in a range of globally difused social settings. Initialy restricted to the developed industrial regions of the world (North America, Western Europe, Australia and Japan) where the musical and stylistic innovations of the 1950s and 1960s had their greatest cultural impact on youth, music and style have gradually become important cultural resources for young people throughout the world. In countries across South America and in parts of Africa and Asia, young people collectively embrace forms of popular music and their attendant stylistic images. Similarly, during the 1970s and 1980s, music and styled youth cultures became a powerful form of collective expression. The globally established relationship between youth culture and popular music being a major focus of interest in sociology, cultural studies and media studies. The objective of this study is to review the studies focused on cultural groups defined as youth cultures named such as Counter Culture and Subculture, to strive for understanding associative cultural practices formed between these groups in historical process and to discuss the theorical approaches to youth cultures. Based on Bennet’s studies on “popular music and youth cultures”, embodiment of youth culture concept and its provision in the studies was explained. Following that, functions of counter culture and subculture in understanding youth cultures and their functional gaps which consequently made them out of use was discussed. The study also intended to explain cultural formations which provide theorical arguments in youth cultures studies such as, Beat Generation, Hippies, Rock’n Roll, Rock and Punk.