PİYANO ÖĞRETİMİNDE TÜRK MÜZİĞİ KAYNAKLI KONTRPUANTAL ESERLERİN SESLENDİRİLMESİNE YÖNELİK BİR ÇALIŞMA MODELİ* (NİKRİZ MAKAMI ÖRNEĞİ)

ÖZAraştırmanın amacı, Türk Müziği kaynaklı kontrpuantal eserlerin seslendirilmesine yönelik bir çalışma modeli oluşturmak ve bu modelin öğrenci başarısı üzerine etkilerini incelemektir. Bu bağlamda araştırmanın çalışma grubunu bir devlet üniversitesi konservatuvarında 2013-2014 öğretim yılı bahar döneminde eğitim gören 10 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma; çokseslilik yöntemlerinden karma armoni yaklaşımı, Nikriz makam dizisi ve oluşturulan kontrpuantal eser ile sınırlandırılmıştır. Araştırmada yöntem olarak; tek grup ön test - son test deneme modeli kullanılmıştır. Deneysel verilerin çözümlenmesinde araştırmacı tarafından geliştirilen ölçme aracı kullanılmış,  elde edilen diğer verilerin analizinde ise Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi uygulanmıştır. Ortaya çıkan sonuçlar doğrultusunda; Türk Müziği materyalleri kullanılarak yazılan kontrpuantal eserlerin seslendirilmesine yönelik hazırlanan çalışma modelinin işlevsel olduğu saptanmıştır.Anahtar Kelimeler:Piyano, Kontrpuan, Makamsal Dizi, Türk Müziği

___

  • ALBUZ, A. (2011). “Türk müziğinde çokseslilik yaklaşımları”, İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 1(1), 51-66.
  • ANTEP, E. (2006). Türk bestecileri eser katalogu, Sevda Cenap And Vakfı: Ankara.
  • AYDINER, M. (2008). Piyano eğitiminde makamsal yapıdaki eserlerin seslendirilmesinde karşılaşılan teknik güçlükler ve model önerileri, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • BULUT, F. (2002). Çağdaş Türk piyano müziği eserlerinin piyano eğitimi açısından incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • ÇİMEN, G. (2004). Musiki Muallim Mektebi’nden günümüze öğretmen yetiştiren kurumlarda piyano eğitimi, 1924-2004 Musiki Muallim Mektebinden Günümüze Müzik Öretmeni Yetiştirme Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Isparta.
  • ERTEM, Ş. (2011). Orta düzey piyano eğitimi için repertuvar seçme ilkeleri, Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 645-652.
  • FENMEN, M. (1991). Müzikçinin el kitabı, Müzik Ansiklopedisi: Ankara
  • FERİDUNOĞLU, L. (2004). Müziğe giden yol genç müzisyenin el kitabı, İnkılâp: İstanbul.
  • KARASAR, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi, Ankara: Nobel.
  • MODİRİ, I.G. (2002). Polifoni’nin piyano eğitimindeki önemi, Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
  • ÖZER, B. (2010). Piyano öğretiminde deşifre becerisinin kazandırılması, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • SAY, A. (2001). Müziğin Kitabı, Müzik Ansiklopedisi Yayınları: Ankara.
  • YÖNETKEN, H. B. (1996). Okulda çalgı sorunu ve çalgısal müzik etkinlikleri, A. Say (Ed.), Müzik öğretimi içinde (s. 69-70), Müzik Ansiklopedisi: Ankara.