Türkenangst Europas in der Vormoderne: Dracula und die Osmanen

Vlad Dracula (Vlad Tepes) regierte die Walachei für fünf Jahre als osmanischer Voyeur (Prinz) (1448; 1456-62; 1476), war ein treuer Prinz während dieser Zeit und zahlte Steuern an den Sultan. In dieser Zeit verwendeten die Osmanen den Namen "Pfähler", der ihn nicht darstellt. Als er jedoch gegen die osmanische Regierung rebellierte, wurde er bei den Osmanen als " Pfähler Woivod" bekannt. Ab diesem Moment begannen die osmanischen Historiker, sich auf rebellische Vlads Aktionen und schlechtes Benehmen zu konzentrieren. In diesem Artikel werden die Arbeiten über Vlad Tepes im osmanischen Territorium behandelt. Am Anfang war er eine würdevolle und anerkannte Person. Er verwandelte sich dann zu einem Rebellen und Sünder. Der gegen Sultan Mehmet II. auch als Verräter auftrat, entwickelte sich von da aus zu einer mörderischen, verfluchten und grausamen Person, die seine Gegner duch Pfählpraktiken quälte.

___

  • Aşıkpazade (2003) Osmanoğullarının Tarihi, Haz: Kemal Yavuz-M. A.Yekta Saraç, Koç Kültür Sanat Tasarım, İstanbul
  • Babinger, F.(2003.), Fatih Sultan Mehmed, ve Zamanı, Oğlak Yayınları, İstanbul
  • Enveri (2003) Düsturname-i Enveri, Haz: Necdet Öztürk, Kitabevi, İstanbul
  • Florescu, Radu R. - Raymond T.McNally(2000). Drakula ya da Kazıklı Voyvoda: Eflak Prensi III. Vlad Tepeş’in Yaşamı, Çeviren: Ali Cevat Akkoyunlu, Doğan Kitapçılık, İstanbul
  • Gelibolulu Mustafa Ali, (2003) Künhü’l-Ahbar, cilt II, Haz: Hüdai Şentürk, TTK, Ankara,
  • Hadidi, Tevarih-i Âl-i Osman, Haz: Necdet Öztürk, Edebiyat Fakültesi Basımevi, İstanbul, 1991.
  • Gheorghe, A. & Albert W. (2013.)Vlad der Pfähler alias Kazikli Voyvoda. Gestalt, Dynamik und Entwicklung des Pfählerfürstendiskurses im Osmanischen Reich. In: Corpus Draculianum. Dokumente und Chroniken zum walachischen Fürsten Vlad dem Pfähler 1448-1650. Bd. [Vol.] 3: Die Überlieferung aus dem Osmanischen Reich. Postbyzantinische und osmanische Autoren. Hrsg. v. [Ed. by] Thomas M. Bohn, Adrian Gheorghe und Albert Weber.Wiesbaden
  • Gelibolulu Mustafa Ali (1992) Tacü’t-Tevarih, Haz: İsmet Parmaksızoğlu, cilt III, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara,
  • İbn-i Kemal (1957) Tevarih-i Âl-i Osman, VII. Defter, Haz: Şerafettin Turan, TTK
  • İdrisi Bitlisi (2013) Heşt Bihişt, Tercüme: Muhammed İbrahim Yıldırım, cilt 7, TTK, Ankara
  • Jorga, Nicolae (2007). Büyük Türk, Yeditepe Yayınları, İstanbul
  • Joseph von H. (2011). Fatih Sultan Mehmed Cihan İmparatoru, Çeviri: Şerif Kaya Bilir, Kariyer Yayıncılık, İstanbul
  • Kaytaz, F. (2011). Behişti Tarihi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, İstanbul
  • Kıvamî, Fetihname(2007).Haz: Ceyhun Vedat Uygur, YKY, İstanbul
  • Mehmed Murad, (1325). Tarih-i Ebu Faruk, cilt 2, Matbaa-i Amedi, İstanbul
  • Mustafa Nuri Paşa(2008). Netayicü’l-Vukuat, Haz: Yılmaz Kurt, Birleşik Yayınevi, Ankara
  • Müneccimbaşı Ahmed B.Lütfullah (1995). Camiü’d-Düvel (Osmanlı Tarihi), Haz: Ahmed Ağırakça, İnsan Yayınları, İstanbul
  • Neşri, Kitab-ı Cihannüma (1957). Haz: Faik Reşit Unat-Mehmed A.Köymen, TTK, Ankara
  • Oruç Bey(2007). Oruç Bey Tarihi, Haz:Necdet Öztürk, Çamlıca Basım Yayın, İstanbul
  • Özcan, A.(2013). İdris-i Bitlisi, TDVİA, C.21, İstanbul
  • Selaniki Mustafa Efendi(1989). Tarih-i Selaniki, Haz: Mehmet İpşirli, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, İstanbul
  • Solakzade M. H. Ç. (1989). Solakzade Tarihi, C. 1, Haz: Vahid Çabuk, Kültür Bakanlığı Yay, Ankara
  • Tursun Bey (1977). Tarih-i Ebul Feth, Haz: A. Mertol Tulum, İstanbul Fetih Cemiyeti, İstanbul
  • Uzunçarşılı, İ H. 1988). Osmanlı Tarihi, cilt I, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara
  • Uzunçarşılı, İ. H. (1994). Osmanlı Tarihi, cilt II, TTK
  • Yıldız, Y.(2013). Osmanlı-Habsburg İlişkileri. Kanuni-Şarlken-Busbecq, TTK Yayınları, Ankara