TÜRKİYE’DEKİ ÜNİVERSİTELERİN İŞLETME BÖLÜMLERİNDE YER ALAN ETİK DERSLERİNİN DAĞILIMI VE OKUTULMA ORANLARINA İLİŞKİN İSTATİSTİKİ BİR İNCELEME

İş etiği kavramı ülkemizde 1980’li yıllarla birlikte akademik araştırmalara konu olmaya başlamış olup bununla birlikte üniversite müfredatlarına eklenmeye başlamıştır. Bu çalışmada YÖK’e bağlı olan devlet ve vakıf üniversitelerinin işletme programlarında yer alan etik derslerinin içeriğinin incelemesi hedeflenmiştir. Bu sebeple işletme programlarının web sitelerinde yayınlamış oldukları ders içeriklerinden faydalanılarak etik derslerinin içerikleri incelenmiştir. Yöntem olarak nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi kullanılmış olup, veri toplama aracı olarak doküman inceleme kullanılmıştır. Araştırma sonucunda ders içeriklerinde sıklıkla geçen konular 6 başlık altında toplandığı görülmüştür. Bu başlıklar; Etik-ahlak tanımı, etik yaklaşımlar-teoriler, etiğin felsefesi, kurumsal sosyal sorumluluk, meslek etiği kodları ve etik dışı davranışdır. Çalışmanın bulguları iki başlık altında sunulmuştur Bunlar: Etik dersine ilişkin sayısal bulgular, etik dersinin içeriğine ilişkin bulgulardır. Bu çalışmanın işletme bölümündeki etik derslerinin içeriğine ilişkin kapsamlı bir inceleme olup bu sebeple literatüre katkı sağlayacağı düşülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

: Etik, İş etiği, İşletme müfredatları, Ders içerikleri, Etik dersi içeriği

PDF

___

Arslan, M. ve Berkman, Ü. (2009). Dünyada ve Türkiye’de İş Etiği ve Etik Yönetimi, Türk Sanayici ve işadamları Derneği, 2009, Yayın No: TÜSĠAD/T-2009-06-492. Erişim Tarihi:19.06.2023, https://docplayer.biz.tr/610427-Dunyada-ve-turkiye-de-is-etigi-ve-etik-yonetimi.html.
Aktaş, K. (2014). “Etik-Ahlâk İlişkisi ve Etiğin Gelişim Süreci”, Journal of International Management and Social Researches, ISSN:2148-1415, 1(2)2014, 22-32.
Bayraktaroğlu, S., Özen Kutanis R. ve Özdemir, Y. “Etik Eğitiminde Neredeyiz? İktisadi ve İdari Bilimler Fakülteleri Örneği” , 2.Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu, Sakarya 18-19 Kasım 2005, 377-383.
Bektaş, Ç. ve Köseoğlu, A. (2008). “İş etiği ve İş etiğinin Yayılım Süreci”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 13, Sayı 1, 145-158.
Çubukçu, S. (2010). “Uluslararası Muhasebe Eğitimi Standartları Komitesi Düzenlemeleri Çerçevesinde Etik Eğitimine İlişkin Durum Analizi”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1) 103-116.
Daştan, A. (2009). “Etik Eğitiminin Muhasebedeki Yeri ve Önemi: Türkiye Değerlendirilmesi”, Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, XXVI, 1, 281-311.
Dikgöz, B. (2023). Etik kavramına Postmodern Bir Bakış: Muhasebe Meslek Etiği İlkeleri Üzerine Bir İnceleme, Doktora Tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
Eğri, T. ve Sunar L. “Türkiye’de İş Ahlakı Çalışmaları: Mevcut Durum ve Yönelimler”, İş Ahlakı Dergisi, (3)5, 41-67. Gölbaşı, Ş. (2009). “Kurumsallaşma ve Etik eğitimi: Ahlaki Davranışların Kurumsallaşmasında İşletmecilik Okullarının Rolü”, İş Ahlakı Dergisi, 2(4), 21-41.
Power, M. (2000). “The Audit Society - Second Thoughts”, International Journal of Auditing, 4(1), 111-119.
Roberts, J. (2009). “No One is Perfect: The Limits Of Transparency And An Ethic For Intelligent Accountability”, Accounting, Organizations and Society, (34), 957-970.
Roberts, J. (2003). “The Manufacture Of Corporate Social Responsibility; Constructing Corporate Sensibility” , Accounting, Organizations and Society, 10(2), 249–265.
Terzi, S., Şen,K.İ. ve Solak,Y. (2013). “Bologna Sürecinin Muhasebe Eğitimine Etkisi: Üniversitelerin İşletme Bölümlerinin Ders Programları Üzerine Bir İnceleme”, Muhasebe ve Finansman Dergisi, 2013 Temmuz, 83-100. https://yokatlas.yok.gov.tr/lisans-bolum.php?b=10117 (Erişim tarihi 24.04.2023).