Şanlıurfa İli Antep Fıstığı Bahçelerinde Yabancı Otlar İle Mücadelede Örtücü Bitki Kullanımının Araştırılması

Bu çalışmada, örtücü bitki uygulama yöntemlerinin Antep fıstığı bahçelerinde sorun olan yabancı otların kontrolündeki etkinliği araştırılmıştır. Şanlıurfa ili Birecik ilçesinde 10 ve 25 yıllık iki farklı (genç ve yaşlı bahçe) Antep fıstığı bahçesinde yürütülen çalışmada, sıra arasında örtücü bitki Vicia sativa L. (adi fiğ), V. sativa L. (adi fiğ) + Hordeum vulgare L. (arpa), V. villosa Roth. (tüylü fiğ), V. villosa Roth. (tüylü fiğ) + H. vulgare L. (arpa) olmak üzere dört farklı örtücü bitki uygulaması yapılmıştır. Kontrol amaçlı yabancı otlu parsel oluşturulmuştur. Denemede, örtücü bitkilerin yabancı otların kaplama alanına (%), yoğunluğuna (adet/m2), yaş ve kuru ağırlıklarına olan etkisi belirlenmiştir. Denemenin yürütüldüğü bahçelerde 9 farklı familyaya ait 16 yabancı ot türü saptanmıştır. Yabancı ot kaplama alanı (%) uygulamalara göre ortalama değerleri genç bahçede V. sativa + H. vulgare %8,33, V. villosa + H. vulgare %8,92, V. sativa %9,17, V. villosa %11,67, Kontrol %34,42'dir. Yaşlı bahçede ise yabancı ot kaplama alanı (%) V. villosa + H. vulgare %2,83, V. villosa %3,58, V. sativa + H. vulgare %3,75, V. sativa %4,00, Kontrol %17,50'dir. Uygulamada kullanılan örtücü bitkilerin yabancı otların kaplama alanlarını (%) azalttığı belirlenmiştir.

Investigation On Using Cover Crops For Weed Control In Pistachio Orchards In Şanlıurfa

In this study, the efficacy of the cover crop method in the control of weeds, which are a problem in pistachio orchards, was investigated. The study was conducted in two different pistachio orchards with 10 and 25 years (Young and Old Garden) in Birecik county of Sanliurfa. Four different cover crops such as Vicia sativa L. (common vetch), V.0sativa (common vetch) + Hordeum vulgare L. (barley), V. villosa Roth. (hairy vetch), V. villosa Roth. (hairy vetch) + H. vulgare L. (barley) were used in the application of cover crops between rows. Weedy parcel was used for control. In the experiment, cover crops effecting on weed coverage (%), density (plant/m2), wet and dry weight of weeds were determined. As a result, 16 weed species were found to be in 9 different families. The average values of the weed coverage area (%) according to the application were found to be 8.33% in V. sativa + H. vulgare, 8.92% for V. villosa + H. vulgare, 9.17 % for V. sativa, 11.67% for V. villosa and 34.42% for the control, respectively in young garden (10 years). In the old garden (25 years), weed coverage area (%) were 2.83% for V. villosa + H. vulgare, 3.58% for V. villosa, 3.75% for V. sativa + H. vulgare, 4% for V. sativa and 17.50% for the control, respectively. All cover crop treatments were reduced the weeds coverage (%).

___

  • Anonim. (2014). Food and Agricultural commodities production database, Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO). http://faostat.fao.org/site/339/default.aspx Erişim Tarihi: 8 Kasım 2014.
  • Anonim. (2017). Tüik. Antep fıstığı 2016 verileri. İstatistiklerle Türkiye 2016 Türkiye İstatistik Kurumu (TUIK), Ankara.
  • Anonim. (2018). Örtücü bitkilerin özellikleri http://www.tarimsalhaber.com/meyve-bahcelerinde-ortucu-bitki-kullanimimakale,131.html Erişim tarihi: 15.02.2018.
  • Barberi P. (2002). “Weed management in organic agriculture: Are we addressing the right issues? Weed Research, 42(3): 177-193.
  • Davis P.H. (1965-1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Volume 1-10. Edinburgh at the University Press.
  • Gülcan H., Anlarsal A.E. (2001). Yem Bitkileri II (Baklagil Yem Bitkileri) (5. Basım). Adana: Ç.Ü. Ziraat Fak. Yayınları.
  • Güner A., Arslan S., Ekim T., Vural M., Babaç M.T. (edlr.). (2012). Türkiye bitkiler listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul.
  • Hembree K.J., Shrestha A. (2004). UC IPM Pest Management Guidelines: Pistachio. Weeds. (section reviewed 8/04) Color Photo Pest Management I.D. Sheets, California Pistachio Commission.
  • Kaçan K. (2014). Ege Bölgesinde geleneksel ve organik bağ alanlarında bulunan yabancı otların belirlenmesi ile alternatif mücadele yöntemlerinin araştırılması. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü/ Bitki Koruma Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, Aydın.
  • Kitiş Y.E. (2009). Çukurova Bölgesi turunçgil bahçelerinde canlı ve cansız malç uygulamarının entegre yabancı ot kontrolü açısından değerlendirilmesi.Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitki Koruma Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 355s.
  • Kolören O. (2004). Turunçgil bahçelerinde yabancı otlar İle mücadelede örtücü bitkilerin kullanılma olanaklarının araştırılması. Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi, 173s.
  • Kolören O., Uygur F.N. (2006). The effect of different weed control methods in citrus orchard in Cukurova Region. Türkiye Herboloji Dergisi, 9(1): 9-16s.
  • Odum E.P. (1971). Fundamentals of Ecology. W. B. Saunders Company, Philadelphia, London, Toronto.
  • Özcan S. (2016). Antep fıstığı ve bağ alanlarında sorun olan yabancı otlar ve alternatif mücadele yöntemlerinin belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Tokat.
  • Özcan S., Önen H., Usanmaz H., Aslan K., Karadağ, S., Çoban N. (2015). Gaziantep ili bağ alanlarında yabancı ot mücadelesinde etkili bir yöntem: Malç Tekstili. VII. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi Bildiri Özetleri (Poster Bildiri): 241: 25-29 Ağustos, Çanakkale.
  • Özer Z., Kadıoğlu İ., Önen H., Tursun N. (2001). Herboloji (Yabancı Ot Bilim). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No:20, Seri No: 10, Tokat.
  • Sağlamtimur T., Şılbır Y., Tansı V., Okan M. (1989). Harran Ovası koşullarında Tüylü Fiğ (Vicia villosa Roth.)'in karışım olarak Yetiştirilme olanakları üzerinde çalışmalar. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 4 (2): 21-30.
  • Tazegül E. (1988). Dictionary of Agricultural Sciences (Botany-Forestry-Meteorology). Reform Press, İzmir. 1: 818.
  • Teasdale J.R., Mohler C.L. (1993). Light transmittance, soil temperature, and soil moisture under residue of hairy vetch and rye. Agronomy Journal, 85(3): 673-680.
  • Tekin H. (2001). Antepfıstığı Yetiştiriciliği. Antepfıstığı Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Yayın No:13
  • Uluğ E., Kadıoğlu İ., Üremiş İ. (1993). Türkiye’nin Yabancı Otları ve Bazı Özellikleri. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Zirai Mücadele Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, No:78, Adana, 513s.