Adult survival rate and oviposition preference of Stephanitis pyri (F., 1775) (Heteroptera: Tingidae) on different plant species

Stephanitis pyri (F., 1775) Palearktik Bölge’de Rosaceae familyasından elma, armut ve süs bitkilerinin bir zararlısıdır. Bu çalışma, polifag bir böcek olan S. pyri’nin laboratuvar koşullarında yumurtlama tercihini belirlemek için yapılmıştır. Farklı konukçu bitki yaprak-larında tercihsiz ve çoklu tercih denemeleri gerçekleştirilmiştir. Tercihsiz denemelerinde 13 bitki türünün yaprakları test edilmiştir. Bu denemelerde Prunus persica (L.) Batsch., Aesculus hippocastanum L., Salix alba L. ve Rhododendron indicum (L.) Sweet üzerine hiç yumurta bırakılmamıştır. Toplam bırakılan yumurta sayısı en yüksek Prunus avium L. (93.8 yumurta), Pirus malus L. (80.1 yumurta), Rosa sp. (77.3 yumurta) ve Pirus communis sativa D. C. (73.5 yumurta) üzerinde saptanmıştır. Çoklu tercih denemele-rinde, en yüksek sayıda yumurta P. malus (82.7 yumurta) üzerine bırakılmıştır. S. pyri’in tercih oranı % 37.2 ile öncelikle Pirus malus’tur. Dişilerin yumurta bırakmak için tercih ettiği ikinci bitki P. communis sativa olup bunu P. avium izlemiştir. Erginler bitkisiz sadece 4 gün yaşarken, tercihsiz ve çoklu tercih denemelerinde canlı kalma oranı yüksek bulunmuş ve erginler 7. günde ölmeye başlamıştır.

Farklı bitki türlerinde Stephanitis pyri (F., 1775) (Heteroptera: Tingidae)’ nin canlı kalma oranı ve yumurtlama tercihi

Stephanitis pyri (F., 1775) is a pest of apple, pear trees and ornamental plants of Rosaceae in Palearctic Region. This study was conducted to determine that the oviposition preference of S. pyri, which is a poyphagous insect, in the laboratory conditions. No-choice and multi-choice tests were performed on the leaf of different host plant species. Leaves of 13 plant species were tested in no-choice tests. No eggs were laid on Prunus persica (L.) Batsch., Aesculus hippocastanum L., Salix alba L. and Rhododendron indicum (L.) Sweet in these tests. Total number of eggs was highest on Prunus avium L. (93.8 eggs), Pirus malus L. (80.1 eggs), Rosa sp. (77.3 eggs) and Pirus communis sativa D. C. (73.5 eggs). In multi-choice tests, eggs were laid the highest numbers on P. malus (82.7 eggs) than the others. Percent preference of S. pyri was firstly Pirus malus with 37.2 %. Secondly P. communis sativa and following P. avium were preferred to oviposit by females. Adults begun to die at day 7th and survival rate was found high in both no-choice and multi-choice tests, although they lived only 4 days without host plant.

PDF

___

Aysal, T. & M. Kivan, 2007. “Armut kaplanı, Stephanitis pyri (F.) (Heteroptera: Tingidae) üzerine bazı konukçu bitkilerin etkileri, 87”. In: II. Türkiye Bitki Koruma Kongresi (27-29 Ağustos 2007, Isparta) Bildirileri, 342 s.
Aysal, T. & M. Kivan, 2008. Development and population growth of Stephanitis pyri (F.) (Heteroptera: Tingidae) at five temperatures. Journal of Pest Science, 81: 135-141.
Buntin, G., S. K. Braman, D.A. Gilbertz & D.V. Philips, 1996. Chlorosis, photosynthesis, and transpiration of azalea leaves after azalea lace bug (Heteroptera: Tingidae) feeding injury. Journal of Economic Entomology, 89: 990-995.
Drake, C. J. & F. A. Ruhoff, 1965. Lacebugs of the World, a Catalog (Hemiptera: Tingidae). Bulletin of United States National Museum Bulletin, 243: 1-643.
Dhileepan, K., M. Trevino & L. Snow, 2006. Application to release the leaf-sucking bug Carvalhotingis visenda (Hemiptera: Tingidae), a potential biological control agent for cat’s claw creeper Macfadyena unguis-cati (Bignoniaceae). Queensland Government Natural Resources, Mines and Water. (Web page: http://www.saveourwaterwaysnow.com.au/_dbase_upl/carvalhotingis-visenda.pdf (Date accessed: Şubat 2010).
Göksu, M. E., 1964. Sakarya ve Kocaeli Bölgeleri Meyve Ağaçlarinda Zarar Yapan Armut Kaplanı (Stephanitis pyri F.)’nın Biyolojisi ve Mücadelesi Üzerinde Araştırmalar. Göztepe Zirai Mücadele Enstitüsü Yayınları No: 160, Istanbul, 53 s.
Gulpercin, N. & F. Önder, 1999. Bornova koşullarında Stephanitis pyri (F.) (Heteroptera: Tingidae)’nin biyolojisi ve dogal düşmanları üzerinde çalışmalar. Türkiye Entomoloji Dergisi, 23: 51-56.
Janz, N., 2002. “Evolutionary of Oviposition Strategies, 349-376”. In: Chemoecology of Insect Eggs and Egg Deposition (Eds: M. Hilker & T. Meiners), Blackwell Publishing, Berlin, 390 pp.
Lodos, N. 1982. Türkiye Entomolojisi II (Genel, Uygulamalı ve Faunistik). Ege Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yayınları No: 429, E. Ü. Ziraat Fakültesi Ofset Atölyesi, Bornova, İzmir, 591 s.
Neal, Jr. J. W. & C. W. Schaefer, 2000. “Lace Bugs (Tingidae), 85-137”. In: Heteroptera of Economic Importance (Eds: C.W. Schaefer & A.R. Panizzi), CRC Press, New York, 828 pp.
Önder, F., & N. Lodos, 1983. Preliminary List of Tingidae with Notes on Distribution and Importance of Species in Turkey. Ziraat Fakültesi Yayınları No: 449, E. Ü. Ziraat Fakültesi Ofset Atölyesi, Bornova, Izmir, 51 s. SPSS, 2006. 15.0 Edition for Windows.
West, S. A., & J. P. Cunningham, 2002. A general model for host plant selection in phytophagous insects. Journal of Theoretical Biology, 214: 499-513.