Böcek sistematiği çalışmalarında yaygın olarak morfolojik karakterler kullanılmaktadır. Ancak son yıllarda özellikle klasik sistematik uygulamalarında tanıları yapılamayan ya da birbirinden ayrılamayan türlerin tanılarında kullanılmak üzere moleküler markör sistemleri geliştirilmiştir. Moleküler markörleri, protein markörleri ve DNA markörleri olarak ikiye ayırmak mümkündür. Allozimlerin ve izozimlerin kullanıldığı protein markörleri bir takım dezavantajlarından dolayı yerini DNA markörlerine bırakmıştır. Bu derlemede entomoloji alanında DNA temelli çalışmalarda kullanılacak örneklerin muhafaza edilmesinden başlayarak DNA markörlerinin analizinde yaygın olarak kullanılan moleküler teknikler açıklanmış, mevcut teknikler birbirleriyle kıyaslanarak avantajları ve dezavantajları tartışılmıştır. Son olarak günümüzde DNA dizi analizinde kullanılan hedef genler hakkında bilgi verilerek bu genlerin sistematik çalışmalarda kullanım olanakları açıklanmıştır.

Insect systematics is based on morphological characters. However, molecular marker systems have been developed in recent years especially in order to discriminate closely related species and in order to identify the species which couldn’t be distinguished by systematic methods currently employed. Molecular markers can be divided into DNA markers and protein markers. DNA markers have been widely used due to the disadvantages of allozymes and isozymes which can be referred as protein markers. In this review preservation of samples for DNA analysis are summarized and widely used molecular techniques are described. The current techniques are compared to each other as well as the advantages and disadvantages of these techniques are discussed. Furthermore target genes used in DNA sequence analysis and their potentials in systematic research have been overviewed.