Serhan ÖZCAN, Seçil AKAY, İrem BOZKURT, Emel UYAR, Oktay PERK, Abdurrahman BİTKAY, Aylin KILINÇ UĞURLU, Serhat EMEKSİZ

Eski ve Yeni Tanı Pediatrik Diyabetik Ketoasidoz Hastalarının Klinik Farklılıkların Değerlendirilmesi

Amaç: Amacımız, çocuk yoğun bakım ünitesinde diyabetik ketoasidoz (DKA) ile takip edilen daha önce tanı almış ve yeni tanı almış Tip 1 Diabetes Mellitus (T1DM) hastalarının şiddeti, klinik özellikleri, komplikasyon varlığı ve sonuç farklılıklarını belirlemektir. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma, 32 yataklı üçüncü basamak çocuk yoğun bakım ünitesinde geriye dönük olarak yapıldı. Hastalar yeni tanı almış ve önceden tanı almış T1DM olarak ayrıldı. Toplanan tüm veriler gruplar arasında karşılaştırıldı. Bulgular: 107 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların çoğu erkekti (%51.4). Yeni tanı alan hastaların çoğu 6-10 yaş grubundaydı (%49.2). Başvuru öncesi hasta şikâyetleri değerlendirildiğinde kusma şikayeti, daha önce tanı almış DM hastalarında istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksekti (p=0.041). Yeni tanı alan Tip-1 DM’de halsizlik, poliüri, polidipsi, kilo kaybı şikâyetleri istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksekti (p değeri sırasıyla 0.001, 0.001, 0.001, 0.001). Diyabetik ketoasidoz tedavisi sırasında yeni tanı almış DM grubunda hipokalemi istatistiksel olarak daha yüksekti (p=0.015). Yoğun bakım süreleri arasında fark olmamasına rağmen yeni tanı konmuş DM hastalarında toplam yatış günleri istatistiksel olarak daha uzundu (p değerleri sırasıyla 0.145, 0.007). Hastalarda mortalite görülmedi. Sonuç: Okul yaş grubu, yeni tanı konan T1DM’de en sık görülen yaş grubuydu. Yeni tanı Diyabetik Ketoasidoz hastalarında poliüri, polidipsi, kilo kaybı sık iken; eski tanılı diyabetik ketoasidoz hastalarında kusma yaygın olarak saptandı. Hastalar ve ailelerin bu semptomlar ve hastalık hakkında bilgi düzeyini artırıcı eğitimler, ulusal reklamlar vb uygulamalar yapılmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

çocuk, diyabetik ketoasidoz, yoğun bakım

Evaluation of Clinical Differences of Newly Diagnosed and Formerly Diagnosed Pediatric Diabetic Ketoacidosis Patients

Objective: Our aim is to determine the severity, clinical features, presence of complications and outcome differences in previously diagnosed and newly diagnosed Type 1 Diabetes Mellitus (T1DM) patients followed up with diabetic ketoacidosis (DKA) in the pediatric intensive care unit. Material and Methods: This study was conducted retrospectively in a 32-bed tertiary pediatric intensive care unit. The patients were divided into newly diagnosed and previously diagnosed T1DM. All collected data were compared between groups. Results: 107 patients were included into the study. Most of the patients were male (51.4%). Most of the newly diagnosed patients were in the 6-10 age group (49.2%). When patient complaints were evaluated before admission, the complaint of nausea was statistically higher in previously diagnosed DM patients (p=0.041). The complaints of fatigue, polyuria, polydipsia, and weight loss were statistically higher in newly diagnosed Type-1 DM (p value 0.001, 0.001, 0.001, 0.001, respectively). Hypokalemia was statistically higher in the newly diagnosed DM group during diabetic ketoacidosis treatment (p=0.015). Although there was no difference between intensive care durations, total hospitalization days were statistically longer in newly diagnosed DM patients (p values 0.145, 0.007, respectively). All patients survived. Conclusion: The school age group was the most common age group in newly diagnosed T1DM. While polyuria, polydipsia and weight loss are common in newly diagnosed Diabetic Ketoacidosis patients; Vomiting was common in diabetic ketoacidosis patients with previous diagnosis. Trainings, national advertisements, etc. should be done to increase the knowledge level of patients and families about these symptoms and the disease.

Keywords:

children, diabetic ketoacidosis, intensive care,

PDF

___

Referans1.) Lopes CLS, Pinherio PP, Barbarena LS, Eckert GU. Diabetic ketoacidosis in a pediatric intensive care unit. J Pediatr (Rio J).2017; 93(2):179-184.
Referans2.) Ampt A, Gemert TV, Craig ME, Donaghue KC, Lain SB, Nassar N. Pediatric Diabetes.2019;20(7):901-908.
Referans3.) Jawaid A, Sohaila A, Mohammed N, Rabbani U. Frequency, clinical characteristics, biochemical findings and outcomes of DKA at the onset of type-1 DM in young children and adolescents living in a developing country-an experience from pediatric emergency department. J Pediatr Endocrinol Metab. 2019;32(2):115-119.
Referans4.)Pozo PD, Aranguiz D, Cordova G, Scheu C, Valle P, Cerda J, Garcia H, Hodgson MI, Castillo A. Rev Chil pediatr.2018;89(4):491-498.
Referans5.)Wolfsdorf JI, Glaser N, Agus M et al. ISPAD Clinical Practice Consensus Guidelines 2018: Diabetic ketoacidosis and the hyperglycemic hyperosmolar state. Pediatric Diabetes. 2018; 19 (Suppl. 27): 155–177.
Referans6.)Lee HJ, Yu HW, Jung HW et all.Factors Associated with the Presence and Severity of Diabetic Ketoacidosis at Diagnosis of Type 1 Diabetes in Korean Children and Adolescents.J Korean Med Sci 2017; 32: 303-309.
Referans7.) Esen I, Okdemir D. The Frequency of Ketoacidosis and Associated Factors at the diagnosis of Type 1 Diabetes in Turkish Children: A Single-Center Experience and Literature Review. J Pediatr Res.2021;8(3):309-19.
Referans8.) Choleau C, Maitre J, Pierucci AF et al. Ketoacidosis at diagnosis of type 1 diabetes in French children and adolescents. Diabetes&Metabolism:2014;40:135-142.
Referans9.) Aras B, Akın A, Yıldırım R ve ark. Tip 1 Diyabetes Mellituslu Cocuklarda tanı anındaki Klinik ve Laboratuar Bulgularının Değerlendirilmesi. Dicle Med J(2019);46:11-17.
Referans10.) Ongun EA, Celik N. Risk Factors associated with resolution of diabetic ketoacidosis in pediatric critical care units. Cumh. Med.Journal.2019;41:42-50.
Referans11.) Koyuncu E, Saglam H, Tarim O. Diyabetik Ketoasidozla Başvuran Çocuk Olguların Değerlendirilmesi. J Curr Pediatr.2016;14:116-23.
Referans12.) Bayoglu DS, Akıcı N, Bayoglu V ve ark. Tip 1 Diyabetli Çocukların Klinik ve Epidemiyolojik Özellikleri. Haydarpasa Numune Egitim ve Arastirma Hastanesi Tıp Dergisi.2014;54:87-92.
Referans13.) Levy-Marchal C, Patterson CC, Green A, Europe EASG, Diabetes. Geographical variation of presentation at diagnosis of type I diabetes in children:the EURODIAB study.European and Diabetes. Diabetologia 2001;44(Suppl 3):B75-80.doi:10.1007/pl00002958.
Referans14.) Acar S, Goren Y, Paketci A ve ark. Tip 1 Diabetes Mellitus Olgularının Tanı Anindaki Diyabetik Ketoasidoz Sıklığının değişimi:On Beş Yıllık Tek Merkez Deneyimi. J Pediatr Res;2017.4.143-8.
Referans15.) Szypowska A, Ramotowska A, Grzechnik-Gryziak M et al. High frequency of Diabetic Ketoacidosis in Children with Newly Diagnosed Type 1 Diabetes. Journal of Diabetes Research.2016:9582793. doi: 10.1155/2016/9582793.
Referans16.) Demir K, Buyukinan M, Dizdarer C ve ark. Tip 1 Diyabetli çocuklarda tanıda Diyabetik Ketoasidoz Sıklığı ve ilişkili faktörler. Guncel Pediatri Dergisi.2010;8:52-55.