Zafer YILDIZ, Numan ZENGİN, Yalçın KARAGÖZ

Yapısal Eşitlik Modellemesi ile Sendika Memnuniyeti Ölçeğinin Geliştirilmesi: Sivas İli Örneği

Bu çalışmada amaç; sendika üyelerinin sendikadan memnuniyet derecelerini belirleyecek, sendika memnuniyeti ölçeğini geliştirmektir. Bu ölçekle, sendika memnuniyeti ile ilgili problemler belirlenerek, sendika memnuniyetinin arttırılması için, hizmet verenlere yol göstereceği beklenmektedir. Araştırmanın çalışma grubu, Sivas ilindeki 2017 yılında mevcut olan eğitim birsen sendika üyeleri oluşturmaktadır. Ulaşılabilen 172 üyeye anlet uygulanmıştır. Anket, 27 madde ve 5’li Likert ölçeği tipindedir. Veriler SPSS 23 (AMOS23) paket programı ile analiz edilmiştir. Yapılan güvenilirlik testinde, cronbach alpha değeri 0,801 bulunmuştur. Yapısal geçerlilik için öncelikle açıklayıcı (explanatory) factor analizi yapılmış ve ayırt edici geçerlilik için de doğrulayıcı (confirmatory) factor analizi yapılmıştır. Yapılan Bartlett testinin sonucu anlamlı çıkmıştır. Ölçek 16 soruyu içeren 4 faktörden oluşmuştur. Bu bulgulara gore analiz sonucunda ortaya çıkan dört faktörün birlikte ana yapıya ait varyansın yaklaşık %60,744’ünü açıkladığı belirlenmiştir. Doğrulayıcı factor analizi bulgularına gore; model uyumunun, uyum değerlerine gore, verilere mükemmel uyum gösterdiği tespit edilmiştir. Bu çalışmanın içeriğinin geliştirilmesi, ülke genelinde yaygınlaştırılması, daha kaliteli bir ölçeğin elde edilmesi açısından önemlidir.

Anahtar Kelimeler:

Yapısal Eşitlik Modellemesi, Sendika Ölçeği, Sendika Memnuniyeti

PDF

___

Aytaç, M. & Öngen B. (2012). Doğrulayıcı faktör analizi ile yeni çevresel paradigma ölçeğinin yapı geçerliliğinin incelenmesi. İstatistikçiler Dergisi 5(1), 14-22.
Bollen, K. A. (1989). Structural equations with latent variables. New York: Wiley Interscience Publication, J. Wiley & Sons
Demiray, F. N. (2013). Sendikal Bağlılık, Algı, Memnuniyet ve Beklenti Araştırması, Ankara: Sağlık-Sen AR-GE Bürosu.
Demirtaş H. vd. (2015). Sendikal vatandaşlık davranışı ve sendikal kimlik ilişkisi: Öğretmenler üzerine bir araştırma. Trrakya Üniversitesi Eğtim Fakültesi Dergisi. 5(2). 77-93
Diener, E., Suh E.M., R.E. Lucas & H.L. Smith (1999). Subjective Well-Being: Three decades of progress. American Psychological Association, Inc. 125(2): 276-302.
Dow, K.E., C. Jackson, Wong J. & Leitch, R.A. (2008). A comparison of structural equation modeling approaches: the case of user acceptance of ınformation systems. Journal Of Computer Information Systems, Summer.
Dursun S. (2014). Üniversites Öğrencilerinin sendikalara yönelik tutumları. Sosyoloji konferansları, İstanbul ISS.49. 33-46
Etci H. &Kağnıcıoğlu D. (2017). Kamuda Taşeron olarak çalışan işçilerin sendikal algısı: Eskişehir örneği. Calisma ve Toplum . 2017, Vol. 52 Issue 1, p75-105. 31p.
Frijns, M. (2010). Determinants of life satisfaction. Maastrict University School of Business and Economics Academic Year 2009/2010 Master of Science in İnternational Business Concentration: Organisation Final Thesis.
Güneş, H. (2013). Sendikal Haklar ve Ülkemizde Kamu Görevlileri Sendikacılığının Gelişimi. ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi. 1(1). s.62-79.
Hair, J.F., Anderson, R.E., Tahtam, R.L. & Black, W.C. (1998), Multivariate data analysis. New Jersey: Prentice Hall International Inc.
Hox, J.J. & Bechger, T.M. (1995). An introduction to structural equation modeling. Family Science Review, 11.
İlhan, M. & Çetin, B. (2014). LISREL ve AMOS programları kullanılarak gerçekleştirilen yapısal eşitlik modeli (YEM) analizlerine ilişkin sonuçların karşılaştırılması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi. 5(2).
Karagöz, Y. (2015). SPSS 21.1 uygulamalı biyoistatistik. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Kartal, S.E., Yirci, R. & Özdemir, T.Y. (2015). Öğretmenlerde algılanan örgütsel destek düzeyi ile sendika memnuniyeti arasındaki ilişkinin incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi. 24: 477-504.
Kline, Paul (1994). An easy guide to factor analysis. Routledge, London.
Kutlar, A. Işık, T.T. & Torun, P. (2013). Kadının sendika memnuniyetini belirleyen faktörler: Adıyaman, Isparta, Kocaeli örneği”, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 14(2): 145-159.
Kümbül Güler, B. & Emeç, H. (2006). Sendika memnuniyeti ve akademik başarıda iyimserlik etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 21(2): 129-149.
Millioğlulları K. (2017). Sendikaya bağlılık üzerine bir alan araştırması. Calisma ve Toplum . 2017, Vol. 55 Issue 4, p2069-2091.
Özdamar, K. (2002). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
Schumacker Randall E. (2006). Conducting specification searches with AMOS. Structural Equation Modeling, 13(1).
Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Tuzgöl DOST, M. (2007). Üniversite öğrencilerinin sendika doyumunun bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversite Eğitim Fakültesi Dergisi. 22(2): 132-143.
Veenhoven, R. (1996). The study of life satisfaction, comparative study of satisfaction with life in Europe. Eötvös University Press.