Son yıllara doğru, geni manasiyle Türkoloji araştırmaları, kazandığı büyük önemine rağmen, memleketimizde, maalesef bir durgunluk devresi geçirmektedir. Yüzyılımız dev bilgin Türkologlarının birbiri ardınca hayata göz yummaları bu durgunluğun, başlıca sebeplerinden biridir. Bärtold, F. W . K. Müller, Thomsen, von Le Coq, Stein, Pelliot, Kowalski, Radloff ve emsali gibi mektep kurmu bilginlerin, ortadan kaybolmaları, elbette kolay kolay yerleri doldurulmayacak boşluklar açmıştır. Bir aralık Türkiye Türkiyatçılığının gerçek babası sayılan vefalı üstadım Fuat Köprülü, bu boşluğu doldurmaya çalışmışsa da kendisinin de hayata göz yumuşu, meydan boşluğunun sıkıntısını daha da artırmıştır.