Bu çalışma bir tasarım araştırmasına dayanmaktadır ve mekanik araçların, mimari tasarım ürününe dönüşümünü konu almaktadır. Mimari tasarımda biçimsel araştırmalar, farklı tasarım stratejilerini geliştirmek hususunda en çetrefilli konudur. Bu stüdyoda, temel bir tasarım aracı olarak mekanik araçlar, tasarım araştırmasını, tasarımı ve tasarım edimini yönlendirmektedir. Çalışmanın pedagojik yöntemi, Schön’ün “reflection-in-action" ve Frayling’in “research through design" kavramları aracılığıyla biçimlendirilmiştir. Düşünerek yapmak ve yaparak düşünmek, biçimsel araştırmaların ve tasarım mekanizmasının etkili deneysel bir aracı olarak kullanılmıştır. Ayrıca, algı ve soyutlama mekanizmaları da tasarım araştırmasıyla eş zamanlı olarak kullanılmıştır. Çalışmanın yöntemi şu şekilde ilerlemiştir: Mekanik araçlar, stüdyoda, dokunarak, evirip çevirerek, eğip bükerek ve ölçerek betimlenmiş ve böylece nesnenin özellikleri, algısal seçicilik aracılığıyla tanımlanmıştır. Mekanik araçların kesit diyagramları çıkarılmış ve işlev ve diğer mimari tasarım dinamikleri açısından mekansal derinlik keşfedilmiştir. Böylece, tasarım araştırması yapmak ve düşünmek aracılığıyla yürütülürken görsel ve zihinsel düşünce, soyutlama-ekleme-çıkarma-döndürme-deforme etme-yeniden şekillendirme-parçalama ve bazen de taklit aracılığıyla etkinleştirilmiştir. Tüm bu süreç, tutarlı ve bütüncül bir mimari tasarım elde etmek amacıyla yürütülmüştür. Bu çalışma aracılığıyla, mekanik araçlardan alternatif tasarım yaklaşımları ve biçimsel araştırmalar türetilmiştir. Sonuçta, bu deneysel üretim, mimari stüdyoda mekansal anlatı ve biçimsel mekanizma arasında alternatif bir ilişkinin kurulması açısından öğrencilerin zihinsel ve görsel tasarım yeteneklerini geliştirmelerine katkı koymuştur.