A study on the morphology and karyology of Nannospalax nehringi (Satunin, 1898) (Rodentia: Spalacidae) from Norhtheast Anatolia, Turkey

Kuzeydoğu Anadolu'dan elde edilen 22 (12 erkek, 10 dişi) Nannospalax nehringi örneğinin morfolojik ve karyolojik özellikleri üzerinde çalışıldı. Kars populasyonu örneklerinde premaxillonasal dikişler üzerinde delikler bulunmaktadır. Bu delikler Erzurum, Ağrı ve Van populasyonu örneklerinde bulunmamaktadır. Erzurum ve Kars populasyonlarının diploid kromozom sayısı 2n=50; kromozomal kol sayısı NF=70 ve otozomal kol sayısı NFa=66'dır. Karyotipleri 9 çift meta/submetasentrik ve 15 çift akrosentrik otozomdan oluşmaktadır. Ağrı ve Van populasyonları 2n=48 kromozoma sahipler. Kromozomal kol sayısı, NF=68 ve otozomal kol sayısı, NFa=64'tür. Karyotipleri 9 çift meta/submetasentrik ve 14 çift akrosentrik otozomdan oluşmaktadır. Bütün populasyonların X kromozomu büyük submetasentrik, Y kromozomu küçük akrosentriktir. Sonuçlar önceki çalışmalarla karşılaştırıldığında, Kuzeydoğu Anadolu'da farklı morfolojik ve karyolojik özelliklere sahip populasyonlar olduğu görülmektedir.

Kuzeydoğu Anadolu' daki Nannospalax nehringi (Satunin 1898) (Rodentia: Spalacidae)' nin morfolojisi ve karyolojisi üzerine bir çalışma

Twenty-two ( 12 males, 10 females) specimens of Nannospalax nehringi, collected from Northeast Anatolia (Turkey), were used for morphological and karyological studies. The specimens from the Kars population have foramina on the premaxillonasal suture. These foramina are absent in the Erzurum, Ağrı and Van populations. The diploid number of chromosomes in the Erzurum and Kars population is 2n = 50. The number of chromosomal arms (NF) is 70 and the number of autosomal arms (NFa) is 66. Their karyotypes consist of nine pairs of metacentric and submetacentric autosomes and 15 pairs of acrocentric autosomes. The Ağrı and Van populations have 2n = 48 chromosomes. The number of chromosomal arms (NF) is 68 and the number of autosomal arms (NFa) is 64. The autosomal set has nine pairs of biarmed, and 14 pairs of acrocentric chromosomes. The X chromosomes are large submetacentric and the Y chromosomes are small acrocentric in all populations. When these results are compared with previous studies, Nannospalax nehringi specimens from Northeast Anatolia have some differences in their skull and chromosome morphology.

PDF

___

Corbet, G.B. 1978. The Mammals of the Palaearctic Region: A Taxonomic Review. British Museum (Nat. Hist.), London.
Corbet, G.B. and Hill, J.E. 1991. A World,List of Mammalian Species. 3rd Ed. Oxford University Press.
Coşkun, Y. 1994. Türkiye Spalax larının Taksonomik Durumu. XII. Ulusal Biyoloji Kongresi Tebliğleri, Zooloji Seksiyonu, Cilt VI, Edirne, pp. 277-283.
Coşkun, Y. 2000. Kars, Ağrı ve Erzurum Yöresi Spalax larının Morfolojik Özellikleri. XV. Ulusal Biyoloji Kongresi Tebliğleri, Cilt I, Ankara, pp: 277-283.
Ellerman, J.R. 1940. The Families and Genera of Living Rodents. Vol. 1: Rodents Other Than Muridae. British Museum (Nat. Hist.) London.
Ellerman, J.R. and Morrison-Scott, T.C.S. 1951. Checklist of Palaearctic and Indian mammals, 1758 to 1946. British Museum (Nat. Hist.) London.
Gromov, I.M. and Baranova, G.I. 1981. Catalogue of Mammals in USSR. Nauka, Leningrad.
Kıvanç, E. 1988. Türkiye Spa/ax'larmin Coğrafik Varyasyonları (Mammalia: Rodentia). Doktora Tezi, Ank. Üniv. Fen Fak., Ankara, 88 pp.
Lay, D.M. and Nadler, C.F. 1972. Cytogenetics and origin of North African Spalax (Rodentia: Spalacidae). Cytogenetics 11: 279-285.
Lee, M.R. and Elder, F.F. 1980. Yeast stimulation of bone marrow mitosis for cytogenetic investigations. Cytogenetics and Cell Genetics, 26: 36-40.
Matthey, R. 1959. Formules chromosomiques de "Muridae" et "Spalacidae". La question du polymorphisme chromosomique chez les mammiferes. Rev. Suisse Zool. 66: 175-207.
Mehely, L. 1909. Species generis Spalax, A Földi Kutyak Fajai, Budapest.
Miller, G.S., 1912. Catalogue of the Mammals of Western Europe in the collection of the British Museum. British Museum: (Nat.Hist), London.
Mursaloğlu, B. 1979. Türkiye 5pa/axlannda (Mammalia: Rodentia) Sistematik Problemler. TÜBİTAK VI. Bilim Kongresi, Tebliğleri pp. 83-92.
Musser, G.G. and Carleton, M.D. 1993. Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference. Smithsonian Institute Press, Washington and London, pp: 753-755.
Nevo, E. Filippucci, M.G and Belies, A. 1994. Genetic polymorphisms in-subterranean mammals (Spalax ehrenbergi superspecies) in the Near East revisited. Patterns and Theory. Heredity 72: 465-487.
Nevo, E., Filippucci, M.G., Redi, C, Simson, S., Heth, G. and Beiles, A. 1995. Karyotype and genetic evolution in speciation of subterranean mole rats of the genus Spalax in Turkey. Biological Journal of the Linnean Society, 54: 203-229.
Ognev, S.I. 1947. Mammals of the USSR and adjacent countries. Vol. V. Rodents. (ISPT, English Translation).
Satunin, K. 1898. Spalax nehringi nov. spec. Zool. Anz. 21: 314-315.
Savic, I. and Nevo, E. 1990. The Spalacidae: Evolutionary history, speciation, and population biology. In: Nevo, E. and Reig, O.A., eds.; Evolution of subterranean mammals at the organismal and molecular levels. New York: Alan R. Liss, Inc. New York, pp. 129-143.
Sözen, M., Çolak, E. and Yiğit, N. 2000. Contribution to the karyology and taxonomy of Spalax leucodon nehringi Satunin 1898 and Spalax leucodon armeniacus Meheyl 1909 (Mammalia: Rodentia) in Turkey. Z. Saugetierkunde, 65: 309-312.
Topachevskii, V.A. 1969. The Fauna of the USSR: Mammals, Mole Rats, Spalacidae. Vol. III, No.3, Leningrad: Nauka, (English Translation).