Ruminant beslenmesinde kullanılan bazı dane yemlerin enerji düzeylerinin in vivo ve in vitro metotlarla belirlenmesi

Bu çalışmada, ruminant beslemede yaygın olarak kullanılan enerji kaynağı bazı yem maddelerinin enerji içerikleri in vivo ve in vitro yöntemlerle belirlenmiştir. Bu amaçla mısır, arpa, buğday, çavdar, yulaf ve tritikaleden 4'er örnek kullanılmıştır. Yem maddelerinin in vivo sindirilme dereceleri, klasik sindirim denemesi ile belirlenmiştir. Bu denemede "eksik blok deneme deseni" uygulanmış ve her yem hammaddesi 4 farklı hayvana yedirilmiştir. In vitro sindirim denemesinde enzim tekniği kullanılmış ve bu amaçla sellülaz, hemisellülaz, amilaz ve pepsin enzimleri kullanılmıştır. In vivo sindirim denemesinde, yem hammaddelerinin (mısır, arpa, buğday, çavdar, yulaf ve tritikale) kuru madde sindirilme dereceleri (KMS) sırasıyla % 83,81, % 79,86, % 81,34, % 83,05, % 75,50 ve % 84,00; organik madde sindirilme dereceleri (OMS) sırasıyla % 83,90, % 81,50, % 82,33, % 83,84, % 76,95 ve % 84,81; sindirilebilir enerji (SE) içerikleri sırasıyla 15,94, 15,49, 15,64, 15,93, 14,62 ve 16,12 MJ/kg KM; metabolik enerji (ME) içerikleri sırasıyla 13,52, 12,76, 12,98, 13,12, 12,39 ve 13,23 MJ/kg KM; net enerji laktasyon (NEL) içerikleri ise sırasıyla 8,41, 7,84, 7,99, 8,13, 7,52 ve 8,21 MJ/kg KM olarak bulunmuştur (P < 0,05). Aynı yem maddelerinin in vitro KMS değerleri sırasıyla % 81,21, % 80,04, % 81,04, % 81,72, % 62,05 ve % 84,17; OMS değerleri sırasıyla % 82,27, % 81,07, % 81,82, % 82,66, % 63,25 ve % 84,76; SE içerikleri sırasıyla 15,27, 14,98, 15,22, 15,07, 11,88 ve 15,61 MJ/kg KM; ME içerikleri sırasıyla 12,90, 12,51, 12,68, 12,68, 9,90 ve 13,04 MJ/kg KM; NEL içerikleri ise sırasıyla 8,41, 8,11, 8,23, 8,30, 6,79 ve 8,43 MJ/kg KM olarak belirlenmiştir (P < 0,05). Bu çalışmada; a) yulaf dışındaki diğer yem maddelerinin in vivo ve in vitro KMS ve OMS değerlerinin benzer olduğu, b) arpa, buğday ve çavdarda in vivo metot yerine enzim tekniğinin yem maddelerinin ME ve NEL değerlerinin belirlenmesinde kullanılabileceği, c) mısır için NEL, tritikale için ise ME değerlerinin tespitinde in vivo metot yerine enzim tekniğinin kullanılabileceği, d) yulafta enzim tekniğinin in vivo metot yerine kullanılamayacağı, sonucuna varılmıştır.

The determination of energy levels insome cereal grains used in ruminant diets by in vivo and in vitro methods

The aim of this study was to determine the energy levels of some energy source grains commonly used in ruminant nutrition by in vivo and in vitro methods. To achieve this objective, corn, barley, wheat, rye, oat, and triticale (4 replicates) were utilized. The in vivo digestibility of grains was determined with a metabolism trial using 4 animals per sample in an incomplete block design. The in vitro digestibility of grains was determined using an enzyme technique. For this purpose, cellulase, hemicellulase, amylase and pepsin were used. The in vivo dry matter and organic matter digestibilities of corn, barley, wheat, rye, oat and triticale were 83.81, 79.86, 81.34, 83.05, 75.50 and 84.00%; and 83.90, 81.50, 82.33, 83.84, 76.95 and 84.81%, respectively. Digestible energy, metabolizable energy, net energy for lactation content of grains, in the same order, were 15.94, 15.49,15.64, 15.93, 14.62 and 16.12 MJ/kg DM; 13.52, 12.76, 12.98, 13.12, 12.39 and 13.23 MJ/kg DM; and 8.41, 7.84, 7.99, 8.13, 7.52 and 8.21 MJ/kg DM (P < 0.05). The in vitro dry matter and organic matter digestibilities of the grains, in the same order, were 81.21, 80.04, 81.04, 81.72, 62.05 and 84.17%; 82.27, 81.07, 81.82, 82.66, 63.25 and 84.76%. Digestible energy, metabolizable energy and net energy for lactation calculated by the in vitro method were 15.27, 14.98, 15.22, 15.07, 11.88 and 15.61 MJ/kg DM; 12.90, 12.51, 12.68, 12.68, 9.90 and 13.04 MJ/kg DM; and 8.41, 8.11, 8.23, 8.30, 6.79 and 8.43 MJ/kg DM (P < 0.05). In this study: a) in vivo and in vitro dry matter digestibility and organic matter digestibility were similar in all grains, except for oat; b) the enzyme technique can be used instead of the in vivo method for the calculation of metabolizable energy and net energy for the lactation content of barley, wheat and rye; c) the enzyme technique can replace the in vivo method for the calculation of the net energy for the lactation content for corn, and the metabolizable energy content for triticale; and d) the enzyme technique cannot be used instead of the in vivo method for oat.

PDF

___

1. Coşkun, B., Şeker, E., İnal, F.: Yemler ve Teknolojisi. Selçuk Üniversitesi Veteriner Fakültesi Yayın Ünitesi. 1998. Konya.
2. Alp, M., Türker, H.: Yaygın olarak kullanılan kanatlı yemlerinde metabolize olabilir enerjinin hızlı biyolojik yöntemle saptanması. İstanbul Üniv. Vet. Fak. Derg. 1989; 15: 65-80.
3. MAFF: Energy Allowances and Feeding Systems for Ruminants. Ministry of Agriculture, Fisheries and Food. Department of Agriculture and Fisheries for Scotland, Department of Agriculture for Northern Ireland. Her Majesty's Stationery Office. London. Techn. Bull. 1975; 33, 79 pp.
4. De Boever, J.L., Cottyn, B.G., Buysse, F.X., Wainman, F.V., Vanacker, J.M.: The use of an enzymatic technique to predict digestibility metabolizable and net energy of compound feedstuffs for ruminants. Anim. Feed Sci. Technol. 1986; 4: 203-214.
5. Tilley, J.M.A., Terry, R.A.: A two-stage tecnique for in vitro digestion of forage. J. Br. Grassl. Soc. 1963; 18: 104-111.
6. Steel, R.C.D., Torrie, J.H.: Principles and procedures of statistics. A biometrical approach. 2nd Ed. McGraw-Hill Book Company.New York 1980.
7. Blatzler, J.W., Swift, R.F.: A comparison of nitrogen and energy determinations on fresh and over-air dried cattle faeces. J. Dairy Sci. 1959; 42: 686-691.
8. Akkılıç M., Sürmen, S.: Yem Maddeleri ve Hayvan Besleme Laboratuvar Kitabı. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Yayınları. No: 357. 1979. Ankara Üniversitesi Basımevi. Ankara.
9. Crampton, E.W., Maynard, LA:: The relation of cellulose and lignin content to nutritive value of animal feeds. J. Nutr. 1938; 15:383-395.
10. Öğretmen, T., Kılıç, A.: Gevişgetirenlerin beslenmesinde kullanılan önemli bazı yemlerin NEL içeriklerinin in vivo ve in vitro yöntemleri ile saptanması. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi. 1991. İzmir.
11. Van Es, A.J.H.: Feed evaluation for ruminants. I. The systems in use from May 1977 onwards in the Netherlands. Livestock Prod. Sci. 1978; 5: 331-345.
12. D'Orleans, M., Giger, S., Sauvant, D.: Mise au point d'une methode enzmatique de prevision de la digestibilite de la matiere organique des aliments concentres. Institut National Agronomique. Paris. Grignon. 1980.
13. Sauvant, D., Aufrere, J., Michalet-Doreau, B., Giger, S., Chapoutot, P.: Valeur nutritive des aliments concentres simples: Tables et prevision. Bull. Tech. C.R.Z.V. Theix, l.N.R.A. 1987; 70: 75-89.
14. Aiple, K.P., Steingass, H., Drochner, W.: Prediction of the net energy content of raw materials and compound feeds for ruminants by different laboratory methods. Arch. Anim. Nutr. 1996; 49: 213-220.
15. Bland, J.M., Altman, D.G.: Statistical methods for assessing agreement between two methods of clinical measurement. Lancet. 1. 1986; 43: 307-310.
16. SAS.: SAS user's guide: Statistics. Statistical Analysis Systems Institute Inc. 1985. Cary. NC.
17. Clark, J., Beard, J.: Prediction of the digestibility of ruminant feeds from their solubility in enzyme solutions. Anim. Feed Sci. Technol. 1977; 2: 153-159.
18. De Boever, J.L., Cottyn. B.G., Boucque, Ch.V., Aerts, J.V., Buysse, F.X.: Comparative digestibility by sheep and cows and consequences on energy value. Can. J. Anim. Sci. 1984; 64 (Suppl): 175-176.
19. Aufrere, J., Doreau, M.B.: Comparison of methods for predicting digestibility of feeds. Anim. Feed. Sci. Technol. 1988; 20: 203-218.
20. Aerts, J.V., De Brabander, D.L., Cottyn, B.G., Buysse, F.X: Comparison of laboratory methods for predicting the organic matter digestibility of forages. Anim. Feed Sci. Technol.1977; 2: 337-349.
21. O'Mara, F.P., Coyle, J.E., Drennan, M.J., Young, P., CaffWy, P.J.: A cornparision of digestibility of some concentrate feed ingredients in cattle and sheep. Anim. Feed Sci. Technol.1999; 81:167-174.
22. Dowman, M.G., Collins, F.C.: The use of enzyme to predict the digestibility of animal feeds. J. Sci. Food Agric. 1982; 33: 689- 696.
23. Akyıldız, A.R.: Türkiye yem Maddeleri: Ham besin maddeleri, hazmolma dereceleri, hazmolabilir besin maddeleri ve nişasta değerleri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No. 293. 1967. Ankara.
24. Cone, J.W., Van Gelder, A.H., Van Vuuren, A.M.: In vitro estimation of rumen fermentable organic matter using enzymes. Netherlands J. Agric. Sci. 1996; 44: 103-110.
25. Cone, J.W., Vlot, M.: Comparision of degradability of starch in concentrates by enzymes and rumen fluid. J. Anim. Physiol. Anim. Nutr. 1990; 63: 142-148.
26. Yılmaz, A., Zincirlioğlu, M.: Ruminant beslemede kullanılan bazı yemlerin in vivo ve in vitro sindirilebilirlikleri arasındaki ilişkiler. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi. 1994. Ankara.
27. Yazıcıoğlu, N., Yeldan, M.: Ruminant yemlerinin sindirilebilirliklerini saptamada uygulanan çeşitli in vitro yöntemlerinin karşılaştırılması üzerinde bir araştırma. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüsek Lisans Tezi. 1987. Ankara.
28. Bilgili, H.: İç Anadolu Bölgesinde yetiştirilen bazı buğday varyetelerinde ruminantlar için metabolik enerji değerlerinin saptanması üzerinde bir araştırma. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüsek Lisans Tezi. 1993. Ankara.
29. İnan, A., Zincirlioğlu, M.: İç Anadolu Bölgesinde yetiştirilen bazı arpa varyetelerinde ruminant metabolik enerji değerlerinin saptanması üzerine bir araştırma. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüsek Lisans Tezi. 1993. Ankara.
30. Ensminger, M.E, Olfıeld, J.E., Heinemann, W.W.: Feeds and Nutrition. 2nd Ed. The Ensminger Publishing Co. California. USA.1990.
31. Zincirlioğlu, M., Mutlu, K., Yılmaz, A., Ceylan, N., Yezer, K., Şimşek, M., Türker, M., Gökoğlu, H., Yiğit, S.,Yaşacan, Z.: Ruminant karma yemlerinin ve bazı yem hammaddelerinde enerji değerlerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Tarım Bakanlığı Koruma Kontrol Genel Müdürlüğü Araştırma Projeleri. 1993. Proje Kodu: KKGA-GY-02-Y-4.
32. Allen, D.R.: Feedstuffs ingredient analysis table. Feedstuffs, July 26, 1989, 61: 31. 191 p. Carol Stream. IL , USA.