Amaç: Bu çalışmada; Mersin İlinde görev yapan hekimlerin meslek örgütü olan tabip odası ile ilişkilerinin boyutu ve odadan beklentilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Kesitsel tipteki bu çalışmada Mersin İlinde görev yapan toplam 1875 hekim evren olarak kabul edildi, örnek olarak 550 hekimin çalışmaya alınması hedeflendi. Çalışmaya alınacak hekimler; görev yeri, kurum, unvan ve cinsiyet oranına göre ağırlıklandırılarak tabakalı sistematik örnekleme yöntemi ile belirlendi. Veriler Kasım-Aralık 2009 tarihlerinde anket formu kullanılarak toplandı. Verilerin özetlenmesinde tanımlayıcı istatistikler ve değişkenlerin karşılaştırılmasında Ki-kare testi kullanıldı. Bulgular: Hekimlerin %69.1’i erkek, %82.5’i evli, %80.9’u kamu sağlık kurumlarında çalışıyor, %37.6’sı pratisyen hekim olarak görev yapıyordu. Hekimlerin ortalama görev süresi 17.4±9.6 (1–52) yıldı. Hekimlerin %77.1’i tabip odasına üye, %31.5’i son bir yılda tabip odası çalışmalarına katılmış ve %26.7’si bugünden sonraki süreçte tabip odası çalışmalarında görev almak istiyordu. Erkek, evli, özel sektörde çalışan, uzman olan, görev süresi 30 yıldan fazla olan ve çalışma koşullarının iyileştirilmesini bekleyen hekimlerin diğer gruplara göre tabip odasına daha fazla üye oldukları saptandı. Son bir yılda araştırma görevlileri tabip odası çalışmalarına daha az katılmıştı. Hekimlerin tabip odasından ilk sıradaki beklentisi; çalışma koşullarının iyileştirilmesiydi. Sonuç: Mersin’de dört hekimden birisinin tabip odasına üye olmaması, üçte ikisinin oda çalışmalarına katılmaması ve bugünden sonra da katılmayı düşünmemesi, hekimlerin örgütlü yaşamın gereklerini yeterince yerine getirmediğini ve meslek örgütlerine çok fazla sahip çıkmadığını düşündürmektedir. Tabip odaları üyelerinin odaya yaklaşımı ne olursa olsun, kuruluş amaçları ve üyelerinin beklentileri çerçevesinde daha fazla çaba göstermelidir.

Objective: This study aims to assess the level of involvement of physicians in the Medical Chamber and their expectations from the Chamber in Mersin. Method: In this cross-sectional study, target population comprises a total of 1875 physicians working in Mersin. The sample consisted of 550 physicians. The participants were determined using stratified systematic sampling on the basis of place of duty, institution, and gender. The data were collected during November and December 2009, using a questionnaire. Descriptive statistics and the Chi-Square test were used in analysis. Results: Of all participants, 69.1% were male, 82.5% were married. 80.9% were working in public institutions, and 37.6% were working as general practitioner. The mean duration of working years of the physicians was 17.4±9.6 (1-52). 77.1% of the physicians were member of the Mersin Medical Chamber, 31.5% had participated in the activities of the Chamber over the last year and 26.7% wanted to take part in the activities of the Chamber in near future. It was found that physicians who are male, married, had a specialisation, were working in private sector, had a term of office over 30 years, and were demanding an improvement in working conditions had a higher rate of membership to the Chamber, compared to others. Over the last year, research assistants participated the activities of the Chamber less than the other physicians. The physicians’ primary expectation from their Chamber was an improvement in working conditions. Conclusion: The fact that one in every four physicians was not a member of the Medical Chamber, and that two-thirds of the members had not participated in the activities and were not planning to participate in the future suggest that physicians do not support their professional organization and do not perform what is expected of them as a member. Medical Chambers should strive for more in light of their missions and the expectations of their members regardless of the attitudes of their members towards the organization.