Amaç: % 1 kafeik asit feniletil ester (CAPE), % 0,1 olopatidine hidroklorür ve % 0,1 deksametazon sodyum fosfat’ın antialerjik etkinliğinin karşılaştırılması.Yöntem ve gereç: Deneysel alerjik konjonktivit üç gruba ayrılmış 31 Yeni Zelanda tipi tavşanlarda bir mast hücreaktivatörü olan 48/80 bileşik ile oluşturuldu. % 1 CAPE, % 0,1 olopatidine hidroklorür ve % 0,1 deksametazon sodyumfosfat provokasyondan 30 dakika önce, provokasyondan 15 dakika sonra damlatıldı. Her bir grupta çalışma (sağ) vekontrol (sol) gözlerinde ödem ve hiperemi derecelendirildi. Ön segment fotoğrafları ve histopatolojik değerlendirmeiçin konjunktiva örnekleri alındı ve derecelendirildi.Bulgular: Provokasyon sonrası dönemde ödem ve hiperemi skorları provokasyon dönemi ile karşılaştırıldığında hergrupta anlamlı farklılık belirlendi (P = 0,021; P = 0,037; P = 0,0001). provokasyon dönemi ve provokasyon sonrası dönemde histopatolojik skorlar değerlendirildiğinde, CAPE ve deksametazon sodyum fosfat gruplarında istatistikianlamlı farklılık bulunurken (P = 0,003; P = 0,014), olopatidine grubunda mevcut değildi (P = 0,096).Sonuç: Bu çalışma % 1 CAPE’nin klinik olarak % 0,1 olopatidine ve % 0,1 deksametazon kadar etkili olduğunugöstermektedir. % 1 CAPE, akut alerjik konjonktivitin kontrol altına alınmasında % 0,1 olopatidine ve % 0,1deksametazon’a bir alternatif olabilir.  

To compare the antiallergic efficacy of 1% caffeic acid phenethyl ester (CAPE), 0.1% olopatadine hydrochloride, and 0.1% dexamethasone sodium phosphate. Materials and methods: Experimental allergic conjunctivitis was provoked by a mast cell activator (compound 48/80) in 31 New Zealand rabbits. The rabbits were divided into 3 groups, and 1% CAPE, 0.1% olopatadine hydrochloride, and 0.1% dexamethasone sodium phosphate were instilled 30 min before and 15 min after the provocation. The edema and hyperemia in the experimental (right) eyes and control (left) eyes were scored in each group. Anterior segment photographs and conjunctival samples for histopathological evaluation and scoring were taken. Results: When the edema and hyperemia scores of the postprovocation term were compared with those of the provocation term, a significant difference was detected in each group (P = 0.021, P = 0.037, P = 0.0001). The histopathological scores of the provocation and postprovocation terms were evaluated; a statistically significant difference was found in the CAPE and dexamethasone sodium phosphate groups (P = 0.003, P = 0.014), but not in the olopatadine group (P = 0.096). Conclusion: This study demonstrated that 1% CAPE was as clinically efficacious as 0.1% olopatadine and 0.1% dexamethasone. Thus, 1% CAPE may be an alternative to 0.1% olopatadine and 0.1% dexamethasone in the management of acute allergic reactions.