Objective: In this study, it was aimed to determine the frequency of night eating syndrome (NES) risk in adults who appealed to a family health center. Method: The research was structured as a cross-sectional study at Gümüşhane Kürtün Family Health Center between February 2018 and August 2018. In this study, sociodemographic information questionnaire and the Night Eating Questionnaire (NEQ) were administered to 403 volunteers aged 18 years and over who appealed to the family health center for any reasons. Participants who received 25 points and above from the NEQ were considered positive for the risk of NES. Also, the height and weight of the participants were recorded. Results: The average age of participants was 40.5±15.4 years. Of these, 45.4% (n=183) were male and 54.6% (n=220) were female. A total of 11.7% (n= 47) of the sample screened positive for NES with a total NEQ score of ≥25. No statistically significant association was found between a positive NES screening result and some of the sociodemographic parameters (gender, marital status, working status, place of residency) (p>0.05). Significant positive associations emerged between a positive NES screening and body mass index, age and smoking status (p<0.05). NES was significantly more common in the participants who were living alone and those with lower education (p<0.05). Conclusion: In this study, the frequency of NES was found higher than in the other community based studies. NES which can be observed in the general population and especially in obese patients is overlooked even in family medicine and even in obesity polyclinics. The diagnosis of individuals with NES will contribute to prevention of obesity. In this context, it would be beneficial to disseminate screening for NES in primary care.  Amaç: Bu çalışmada, bir aile sağlığı merkezine başvuran erişkin bireylerde gece yeme sendromu (GYS) riski sıklığının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Bu araştırma Gümüşhane iline bağlı Kürtün 01 No’lu Aile Sağlığı Merkezi’nde Şubat 2018 ile Ağustos 2018 tarihleri arasında kesitsel olarak yapıldı. Çalışmada aile sağlığı merkezine herhangi bir sebeple başvuran 18 yaş ve üstü 403 gönüllü bireye sosyodemografik bilgi anketi ve gece yeme anketi (GYA) uygulandı. GYA’dan 25 puan ve üzeri alanlar Gece Yeme Sendromu (GYS) riski açısından pozitif kabul edildi. Ayrıca kişilerin boy ve vücut ağırlıkları ölçülerek beden kitle indeksleri hesaplanıp kaydedildi. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 40,5±15,4 yıldı. Katılımcıların %45.4’ü (n=183) erkek, %54.6’sı (n=220) kadındı.%11,7’si (n=47) GYA’dan ≥25 puan aldı. GYS taraması sonucunda pozitif ve negatif gruplar arasında bazı sosyodemografik değişkenler (cinsiyet, medeni durum, yaşadığı yer, çalışma durumu) açısından anlamlı bir ilişki tespit edilmedi (p>0,05). Yaş, beden kitle indeksi ve sigara kullanımıyla GYS riski arasında pozitif bir ilişki vardı ve fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,05). GYS, yalnız yaşayanlarda ve eğitim durumu düşük olanlarda anlamlı derecede daha sık görüldü (p<0,05). Sonuç: Bu çalışmamızda GYS sıklığı diğer toplum temelli araştırmalara kıyasla daha yüksek tespit edildi. Toplum genelinde özellikle de obezlerde görülebilen GYS, aile hekimliği ve hatta obezite polikliniklerinde bile gözden kaçmaktadır. GYS’li bireylerin tespit edilmesi obezite ile mücadeleye de katkı sağlayacaktır. Bu bağlamda birinci basamak sağlık hizmetleri kapsamında GYS taramasının yaygınlaştırılması faydalı olabilir.