___

• Pajoumand A, Shadnia S, Efricheh H, Mandegary A, Hassanian- MoghadamH, Abdollahi M. A retrospective study of mushroom poisoning in Iran. Hum ExpToxicol. 2005;24:609-13.
• Aji DY, Calişkan S, Nayir A, Mat A, Can B, Yaşar Z, et al. Hae- moperfusion in Amanita phalloides poisoning. J Trop Pedi- atr1995;41:371-4.
• Paydas S, Kocak R, Erturk F, Erken E, Zaksu HS, Gurcay A. Poisoning due to amatoxin-containing Lepiotaspecies. Br J Clin- Pract1990;44:450-3.
• Kalkan Ş, Tunçok Y, Güven H. İlaç ve Zehir Danışma Merkezine bildirilen olgular. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergi- si1998;12:275-83.
• Akkose S, Bulut M, Armagan E, Cebicci H, Fedakar R. Acute poi- soning in adults in the years 1996-2001 treated in the Uludag Uni- versity Hospital, Marmara Region, Turkey. Clin Toxicol (Phila) 2005;43:105-9.
• Mutlu M, Cansu A, Karakas T, Kalyoncu M, Erduran E. Pat- tern of pediatric poisoning in the east Karadeniz region between 2002 and 2006: increased suicid epoisoning. Hum Exp Toxicol 2010;29:131-6.
• Satar S, Seydaoglu G, Akpinar A, Sebe A, Karakoc E, GumusayU, et al. Trends in acute adult poisoning in a ten-year period in Turkey: factors affecting the hazardous outcome. BratislLe- kListy2009;110:404-11.
• Yıldıztepe E., N. Hocaoğlu Aksay, Ö. Demir, A. Arıcı, K. Oran- say, S. Evcim, Ş. Kalkan ve Y. Tunçok. Analysis of 2007 Da- tafrom Dokuz Eylul University Drugand Poison Information Center,Turkey. Türkiye Klinikleri Tıp Bilimleri Dergisi
• Ergüven M, Çakı S, Deveci M. Mantar zehirlenmesi: 28 vakanın değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2004;47:249-53.
• Chaparroska D, Becaroski N, Babulovska A. Alaninetransaminase and prothrombin time abnormalities following mushroom poison- ing. Toxicol Lett 2006;164Suppl68:S99.
• Gonmori K, Yoshioka N. The examination of mushroom poison- ings at AkitaUniversity. Leg Med 2003;1 Suppl5:S83-6.
• Escudie L, Francoz C, Vinel JP, et al. Amanita phalloides poison- ing: Reassessment of prognostic factors and indications fo remer- gency liver transplantation. J Hepatol2006;46:466-73.
• Ecevit Ç, Hızarcıoglu M, Gerçek PA ve ark. Acil servise başvuran mantar zehirlenmelerinin retrospektif olarak incelenmesi. Adnan Mendres Üniversitesi Dergisi. 2004;5:11-4.
• Unluoglu I, Tayfur M. Mushroom poisoning:ananalysis of the data between 1996 and 2000. Eur J Emerg Med2003;10:23-6.
• Diaz JH. Evolving global epidemiology, syndromic classification, general management, and prevention of unknown mushroom poi- sonings. CritCareMed2005;33:419-26.
• Araz C, Karaaslan P, Esen A, et al. Successful treatment of a child with fulminant liver failure and coma due to Amanita phalloides poisoning using urgent liver transplantation. Transplant Proc 2006;38:596-7.
• Kol ÝÖ, Düger C, Gönüllü M. Yoğun bakımda tedavi edilen mantar intoksikasyonu olgularının değerlendirilmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2004;26:119-22.
• Durukan P, Yıldız M, Cevik Y, Ikizceli I, Kavalci C, Celebi S. Poisoning from wild mushrooms in EasternAnatolia region: analyses of 5 years. Hum ExpToxicol 2007;26:579-82.
• Schneider SM, Brayer A. Mushroom poisoning. In: Tintinalli JE, Kelen GD, Stapczynski JS, editors. Emergency Medicine: A comprehensive study guide, Fifthedition. New York: McGraw- HillCo., 2000.p.131 22.
• Satar S, Acilde Klinik Toksikoloji,2009.p.639-49
• Hydzik et al. Fulminant hepatic failure, developing very quickly, often within 4 days, and requiring liver transplantation has been reported following severe intoxications 2008; Donnelly et al, 2000; Zilker et al, 1999; Yamada et al, 1998.
• Sorumlu yazar: Dr. Serap BİBEROĞLU
• Sağlık Bakanlığı Kırıkkale Yüksek İhtisas Hastanesi,
• Acil Tıp Uzmanı, Kırıkkale, TÜRKİYE
• Gsm: 0 533 664 37 76
• E-mail: serapbiberoglu53@hotmail.com Sağlık Personelinde Görülebilen Enfeksiyonlar ve Korunma Yöntemleri Salih CESUR, Sami KINIKLI Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Ankara Geliş Tarihi: 03.06.2013 Kabul Tarihi: 05.06.2013
• Ergönül Ö. Sağlık Çalışanlarının İnfeksiyon Riskleri ve Korunma Yolları. Flora Dergisi 2006;11(1):5-18.
• Swinker M. Occupational infections in health care workers: preven- tion and intervention. Am Fam Physician. 1997 Dec;56(9):2291- 300.
• Shah SM, Bonauto D, Silverstein B, Foley M. Workers’ compen- sation claims for needlestick injuries among healthcare workers in Washington State, 1996-2000. Infect Control Hosp Epidemiol 2005;26:775-781.
• Akova M. Sağlık personeline kan yoluyla bulaşan infeksiyon has- talıkları ve korunma için alınacak önlemler. Hastane İnfeksiyonla- rı. Enfeksiyon Hastalıkları Derneği Yayınları No 1. Ankara: Güneş Kitabevi 224-34;1993.
• Askarian M, Yadollahi M, Kuochak F, Danaei M, Vakili V, Mome- ni M. Precautions for health care workers to avoid hepatitis B and C virus infection. Int J Occup Environ Med. 2011 ; 2(4):191-8.
• El Beltagy K, El-Saed A, Sallah M, Balkhy HH. Impact of infec- tion control educational activities on rates and frequencies of per- cutaneous injuries (PIs) at a tertiary care hospital in Saudi Arabia. J Infect Public Health. 2012; 5(4):297-303.
• Muralidhar S, Singh PK, Jain RK, Malhotra M, Bala M. Needle stick injuries among health care workers in a tertiary care hospital of India. Indian J Med Res. 2010 Mar;131:405-10.
• Henderson DK. Management of needlestick injuries: a house offi
• cer who has a needlestick. JAMA. 2012 ;307(1):75-84.
• Dinelli MI, Moreira Td, Paulino ER, da Rocha MC, Graciani FB, de Moraes-Pinto MI. Immune status and risk perception of acqui- sition of vaccine preventable diseases among health care workers. Am J Infect Control. 2009 Dec;37(10):858-60.
• Madani TA, Ghabrah TM. Meningococcal, influenza virus, and he- patitis B virus vaccination coverage level among health care wor- kers in Hajj. BMC Infect Dis. 2007 Jul 18;7:80.
• Vaccines and Preventable Diseases: Meningococcal Vaccination Pronounced . CDC. http://www.cdc.gov/vaccines/vpd-vac/mening.
• Ammerlaan HS, Kluytmans JA, Berkhout H, Buiting A, de Bra- uwer EI, van den Broek PJ, et al. Eradication of carriage with methicillin-resistant Staphylococcus aureus: effectiveness of a na- tional guideline. J Antimicrob Chemother. 2011 ;66(10):2409-17.
• Çetinkaya Y, Ünal S. Stafilokok Nazal Taşıyıcılık: Önemive teda- visi. Hastane İnfeksiyonları Dergisi, 1999; 3: 22-32.
• Ammerlaan HS, Kluytmans JA, Wertheim HF, Nouwen JL, Bon- ten MJ. Eradication of methicillin-resistant Staphylococcus aureus carriage: a systematic review. Clin Infect Dis. 2009 ;48(7):922-30.
• Mehta MS, Hacek DM, Kufner BA, Price C, Peterson LR. Dose- ranging study to assess the application of intranasal 2% mupirocin calcium ointment to eradicate Staphylococcus aureus nasal coloni- zation. Surg Infect (Larchmt). 2013 Feb;14(1):69-72.
• Lin MY, Hayden MK. Methicillin-resistant Staphylococcus au- reus and vancomycin-resistant enterococcus: Recognition and prevention in intensive care units.Crit Care Med. 2010 ; 38(8 Suppl):S335-44.
• Lin MY, Hayden MK. Methicillin-resistant Staphylococcus au- reus and vancomycin-resistant enterococcus: recognition and prevention in intensive care units. Crit Care Med. 2010 ;38(8 Suppl):S335-44.
• Bakır Saygan S, Yaşar H, Eras Z, Cesur S, Irmak H, Dilmen U, Demiröz AP. Methicillin-resistant Staphylococcus aureus and vancomycin-resistant Enterococcus carriage rates in a neonatal in- tensive care unit. Mikrobiyol Bul. 2010 ;44(3):529-31.
• Tuberculosis and air travel. Guidelines for prevention and control. WHO organisation. Second edition, 2006, p. 1-35.
• Tüberküloz Tanı ve Tedavi Rehberi, T.C. Sağlık Bakanlığı, Anka- ra, 2011; 3-4.
• Cesur S, Hoca NT, Tarhan G, Cimen F, Ceyhan I, Annakkaya AN, Aslan T, Birengel S. Evaluation of Quantiferon-TB Gold and tu- berculin skin test in patients with tuberculosis, close contact of pa- tients, health care workers and tuberculosis laboratory personel. Mikrobiyol Bul. 2010 ;44(4):553-60.
• Sayin-Kutlu S, Kutlu M, Ergonul O, Akalin S, Guven T, Demirog- lu YZ,et al. Laboratory-acquired brucellosis in Turkey. J Hosp In- fect. 2012 ;80(4):326-30.
• Anderson PD, Bokor G. Bioterrorism: pathogens as weapons. J Pharm Pract. 2012;25(5):521-9.
• Siegel JD., Rhinehart E, Jackson M, Chiarello L. 2007 Guide- line for Isolation Precautions: Preventing Transmission of In- fectious Agents in Healthcare Settings. http://www.cdc.gov/ hicpac/2007IP/2007 isolationPrecautions.html.
• The writing committee of the World Health Organization (WHO). Consultation on Human Influenza A/H5. Current Concepts. Avi- an Influenza A (H5N1) Infection in Humans. N Engl J Med 2005;353:1374-85.
• Ergonul O. Crimean-Congo hemorrhagic fever virus: new outbre- aks, new discoveries. Curr Opin Virol. 2012 ; 2(2):215-20.
• Gürbüz Y, Sencan I, Oztürk B, Tütüncü E. A case of nosocomial transmission of Crimean-Congo hemorrhagic fever from patient to patient. Int J Infect Dis. 2009 ;13(3):e105-7
• Harxhi A, Pilaca A, Delia Z, Pano K, Rezza G. Crimean-Congo hemorrhagic fever: a case of nosocomial transmission. Infection. 2005 ;33(4):295-6.
• Cesur S, Çiftçi A, Özden A. Perkütan temas sonrası viral infek- siyonların profilaksisi. Güncel Gastroenteroloji Dergisi, 199; 3: 283-287.
• Demirtürk N. Hastane kaynaklı bir akut hepatit C olgusu. İnfeksi- yon Dergisi, 2003; 17 (4): 491-493.
• Corey KE, Servoss JC, Casson DR, Kim AY, Robbins GK, Franzi- ni J, Twitchell K, Loomis SC, Abraczinskas DR, Terella AM, Di- enstag JL, Chung RT. Pilot study of postexposure prophylaxis for hepatitis C virus in healthcare workers. Infect Control Hosp Epi- demiol. 2009 ;30 (10):1000-5.
• Tolle MA, Schwarzwald HL Postexposure prophylaxis aga- inst human immunodeficiency virus. Am Fam Physician. 2010 ;82(2):161-6.
• .Grant RM. Antiretroviral agents used by HIV-uninfected persons for prevention: pre- and postexposure prophylaxis. Clin Infect Dis. 2010 May 15;50 Suppl 3:S96-101.
• Gay CL, Cohen MS. Antiretrovirals to prevent HIV infection: pre- and postexposure prophylaxis. Curr Infect Dis Rep. 2008 Jul;10(4):323-31.
• Sorumlu Yazar: Doç. Dr. Salih CESUR
• Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi
• Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Ankara
• Ateroskleroz ve buna bağlı kalp-damar problemleri mortalite ve morbiditenin en önemli nedenleri arasındadır. Hi
• perlipidemi (HL), tütün kullanımı, hipertansiyon (HT), diabetes mellitus (DM), erkek cinsiyet, sedanter yaşam, eg
• zersiz eksikliği, obezite ve stres aterosklerotik kardiyovasküler hastalık (ASKH) için önemli risk faktörleridir. Bu
• risk faktörlerinden en önemlilerinden biri olan hiperlipideminin sıklığı obezite, beslenme bozukluğu ve sedanter ya
• şam nedeniyle giderek artmaktadır. Hiperlipidemiler; diyete bağlı, primer (eşlik eden tıbbi bir nedene bağlı olmayıp
• muhtemelen genetik geçiş gösteren lipid bozuklukları) ve sekonder (altta yatan bozukluğa bağlı) olmak üzere 3 ana
• gruba ayrılır. Hiperlipidemili hastalar asemptomatik olabileceği gibi ASKH, pankreatit, safra taşı, ksantoma, ksante
• lesma, lipemia retinalis, steatohepatit gibi çeşitli bulgu ve semptomlarla da karşımıza çıkabilir. Hastaların büyük bir
• kısmında diyet, ezersiz ve ilaç tedavisi ile başarılı sonuçlar elde edilmektedir. Bu nedenle bu derlemede hiperlipide
• mi, tanısı, ilaç tedavisi ve beslenme önerileri ile ilgili prensipleri incelemeye çalışacağız.
• Anahtar Kelimeler: Hiperlipidemi, risk faktörleri, tedavi Koloğlu Endokrinoloji,Temel ve Klinik, 2nd ed. Ankara, MN Medikal&Nobel,2005,pp 755-773.
• İsmet Tamer ve ark. Güncel kılavuzlar eşliğinde hiperlipidemi. Aile Hekimliği Derg-Cilt 2, Sayı 3, sayfa 6-10.
• National Cholesterol Education Program Expert Panel. Third Re- port of the National Cholesterol Education Program (NCEP) Ex- pert Panel on Detection, Evaluation, and Treatment of High Blo- od Cholesterol in Adults (Adult Treatment Panel III) Final Report. National Heart, Lung, and Blood Institute. National Institutes of Health, 2002, Publication No. 02-5215.
• Brahm A, Hegele RA. Hypertriglyceridemia. Nutrients. 2013 Mar 22;5(3):981-1001. doi: 10.3390/nu5030981.
• Nelson RH. Hyperlipidemia as a risc factor for cardiovascular disease. Prim Care. 2013 Mar; 40(1):195-211. doi: 10. 1016/j. pop.2012.11.003.Epub 2012 Dec 4.
• Jeffrey S. et al. Yellowish Papules on a Middle-aged Man, Am Fam Physician, 2011, 83 (1): 73-74.
• Aral Y (çeviri ed) ve ark. Endokrinoloji ve Metabolizma El Kita- bı. Güneş Kitabevi, 2006.
• Kılıçarslan A, Öz GŞ. Hiperlipidemiye güncel bakış. İç Hastalık- ları Dergisi 2012; 19: 1-8
• Kayaalp SO. Hipolipidemik ilaçlar. Kayaalp O (editör). Rasyo- nel Tedavi Yönünden Tıbbi Farmakoloji. Revize 12. Baskı. Peli- kan Kitabevi Ankara, 2009.
• Smith MC, et al. Effectiveness of a pharmacy care management program for veterans with dyslipidemia. Pharmacotherapy. 2013 Jul;33(7):736-43.doi:10.1002/phar.1273. Epub 2013.
• Malloy MJ, Kane JP. Disorders of lipoprotein metabolism. In: Gre- enspan FS, Gardner DG (eds). Basic & Clinical Endocrinology. 7th ed. New York: The McGraw-Hill, 2004.
• Cholesterol Treatment Trialists’ (CTT) Collaboration, Baigent C, Blackwell L, Emberson J, Holland LE, Reith C, Bhala N, et al. Ef- ficacy and safety of more intensive lowering of LDL cholesterol: a meta-analysis of data from 170.000 participants in 26 randomised trials. Lancet 2010; 376: 1670-81.
• Yüksel H. Hiperlipidemide fibratlar. Türkiye Klin Dahili Kardiyo- loji Derg 2006; 2: 7
• Worz CR, Bottorf M. The role of cytochrome P450 mediated drug-drug interactions in determining the safety of statins. Ashley Publications 2001; 2: 1119-27
• Kastelein JJ, Akdim F, Stroes ES, Zwinderman AH, Bots ML, Sta- lenhoef AF, et al. ENHANCE Investigators. Simvastatin with or without ezetimibe in familial hypercholesterolemia. N Engl J Med 2008; 358: 1431-43
• Danschel W, et al. Determinants of lipid goal achievement in pati- ents on extended-release nicotinic acid/laropiprant in primary care clinical practice. Curr Med Sen Opin. 2013
• Yıldırır A. Hiperlipidemi tedavisinde ilaç dışı yaklaşımlar. Türki- ye Klin Kardiyoloji Derg 2006; 2: 79-88
• Sorumlu Yazar: Yrd. Doç. Dr. Aydın ÇİFCİ
• Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları
• Anabilim Dalı, Kırıkkale, TÜRKİYE
• Gsm: 0 531 929 17 05
• E-mail: dr.aydin.71@hotmail.com ÇİFCİ ve Ark..
• TÜRK KLİNİK LABORATUVAR DERGİSİ
• YAZIM KURALLARI / YAZARLARIN DİKKATİNE
• Türk Klinik Laboratuvar Dergisi DNT Ortadoğu Yayınevi’nin süreli yayını olarak üç ayda (Şubat, Mayıs, Ağustos ve Ka
• sım) bir yayımlanır.
• Derginin amacı Klinik Laboratuvar konularında yapılan deneysel, klinik ve epidemiyolojik çalışmalar, derlemeler, olgu
• sunumları, kısa raporlar ve editöre mektup türünden yazılar ile okuyucular arası bilgi alış verişini sağlamak ve böylece ül
• kemizin bilimsel gelişimine katkıda bulunmaktır. Bu kapsamda Mikrobiyoloji, Biyokimya, Toksikoloji, Patoloji, Radyoloji
• ve Nükleer Tıp olmak üzere 6 klinik laboratuvar dalı yer almaktadır.
• Derginin dili Türkçe ve İngilizcedir. Olgu sunumları, deneysel, klinik ve epidemiyolojik çalışmalar için İngilizce başlık,
• İngilizce özet, İngilizce anahtar kelimelerin bulunması zorunludur. Kısa raporlar, editöre mektup ve derleme türü maka
• leler ile tamamı İngilizce hazırlanan yazılarda Türkçe özet olma zorunluluğu yoktur. Kısaltmalar uluslararası kabul edilen
• şekilde olmalı ve ilk kullanıldıkları yerde açık olarak yazılmalı ve parantez içinde kısaltılmış şekli gösterilmelidir.
• Türkçe ve İngilizce özet en az 100 en çok 200 kelimeden oluşmalıdır. Araştırma türü yazılarda özet, yapılandırılmış ol
• malı, Amaç, Gereç ve Yöntem, Bulgular, Sonuç bölümlerini içermelidir. Olgu sunumu ve derlemelerin özetlerinin yapı
• landırılması gerekli değildir. Özet bölümünde kısaltmalar kullanılmamalı, kaynak gösterilmemeli ve tablo olmamalıdır.
• Özet bölümünden sonra en fazla 5 olmak üzere anahtar kelime verilmelidir. Anahtar kelimeler, Medical Subject Headings
• (MeSH) of Index Medicus’ e göre hazırlanmalıdır.
• Metinde mikroorganizmaların isimleri ilk geçtikleri yerde cins ismi büyük harf ile başlayarak tür ismi ise tamamı küçük
• harflerden olmak üzere tam olarak ve orjinal latince yazılmalı, daha sonraki kullanımlarda cins isminin ilk harfi büyük ya
• zılarak nokta konulmalı ve tür ismi küçük harflerle tam bir şekilde yazılıp kısaltılmış olarak kullanılmalıdır (örneğin: Tü
• berküloz etkeni yazıda ilk geçtiği yerde Mycobacterium tuberculosis ikinci ve daha sonraki yerlerde ise M. tuberculosis
• olarak kısaltılmış halde yazılmalıdır). Mikroorganizmaların latince isimleri ya italik olarak yazılmalı veya italik olmalarını
• sağlamaya yönelik altları çizilerek yazılmalıdır. Yazıda mikroorganizmaların sadece cins adı belirtiliyorsa ya Türkçe’ye ka
• zandırılmış şekli (örneğin mikobakteri, brusella gibi) ya da orijinal latincesi (Mycobacterium, Brucella gibi) yazılmalıdır.
• Türkçe yazıldığı durumda isimlerin italik olarak yazılması zorunlu değildir.
• Antibiyotik ve ilaç isimleri dil bütünlüğünü sağlamak açısından aynı metin içersinde ya okunduğu gibi veya orijinal İn
• gilizce olarak italik ve cümle başında değilse ilk harfi küçük olarak yazılmalıdır. Örneğin: penisilin veya peniciline gibi.
• Dergiye gelen yazılar, isimleri gizli tutularak konuyla ilgili üç danışma kurulu üyesine gönderilir. En az iki danışma ku
• rulu üyesinin olumlu görüşünü alan yazılar yayımlanmaya hak kazanır.
• Belirtilen yazım esaslarına uygun olmayan yazılar işleme konulmaz.
• Türkçe olarak yazılan araştırma makaleleri aşağıda düzene uygun olarak yazılmalıdır;
• a.Sayfa: Başlık (Türkçe), Yazarlar, Kurumu, Yazışma adresi.
• b.Sayfa: Özet (Türkçe), Anahtar kelimeler, İngilizce başlık, İngilizce özet, İngilizce anahtar kelimeler.
• c.Sayfa ve sonraki sayfalar sırasıyla Giriş, Materyal ve Metod, Sonuçlar, Tartışma ve Kaynaklar.
• Olgu sunumu olarak yazılan makalelerde de yukarıdaki ilk 2 sayfa için geçerli düzene uyulmalı, üçüncü sayfadan iti
• baren yazının türüne uygun şekilde kaleme alınmalıdır.
• Dergide yayınlanacak derleme türündeki yazılar gönderilmeden önce editörler kuruluna bilgi verilmeli ve onay alınmalıdır.
• Tablo, şekil ve resimler (numaraları ve/veya alt yazıları ile birlikte) gönderilecek olan üç örnekten yalnızca birinde yazı
• içinde yer alması istenilen şekilde hazırlanmalı (eklenmeli, yapıştırılmalı vs.), diğer iki örnekte numara, başlık veya alt ya
• zıları ile birlikte her biri Jpg formatında gönderilmedir. Yine bu son iki örnekte yazı danışma kurulu üyelerine isim saklı
• olarak gönderileceği için, yazar isimleri ve çalışmanın yapıldığı yer ile ilgili bilgiler bulunmamalıdır (boş bırakılmalı veya
• okunamayacak şekilde silinmelidir).
• Kaynak numaraları metinde parantez içinde ve cümle sonunda belirtilmeli, metin sonunda eser içindeki geçiş sırası
• na göre numaralandırılmalıdır. Kaynakların yazılımı aşağıdaki örneklere uygun olmalıdır.
• a)Kaynak bir dergi ise; Yazar(lar)ın Soyadı Adının başharf(ler)i, (6 ve daha az sayıda yazar için yazarların tümü, 6’nın
• üzerinde yazarı bulunan makaleler için ilk 3 yazar belirtilmeli Türkçe kaynaklar için “ve ark.”, yabancı kaynaklar için “et
• al.” ibaresi kullanılmalıdır). Makalenin başlığı. Derginin Index Medicus’a uygun kısaltılmış ismi Yıl; Cilt: ilk ve son say
• fa numarası. Örnek: Saubolla MA, Keihn, TE, White MH, Rudinsky MF and Armstrong D. Mycobacterium haemophilum:
• Microbiology and expanding clinical and geographic spectra of disease in humans. Clin. Mıcrobiol.Rev. 1996;9:435-447.
• b)Kaynak bir kitap ise; Yazar(lar)ın Soyadı, adının başharf(ler)i. Kitabın adı, Kaçıncı baskı olduğu, basım yeri, basıme
• vi, basım yılı. Örnek: Murray PR, Rosenthal KS and Pfaller MA. Medical Microbiology. 5th Edition. London. The Mosby
• Company, Wolfe Publications Ltd. 2005.
• c)Kaynak kitaptan bir bölüm ise; Bölüm yazar(lar)ının Soyadı Adının başharf(ler)i, Bölüm başlığı, In: Editör(ler)in so
• yadı adının başharf(ler)i (ed) veya (eds). Kitabın adı, Kaçıncı baskı olduğu, Basım yeri. Yayınevi. Baskı yılı. Bölümün
• ilk ve son sayfa numarası. Örnek: Nolte FS and Metchock B. Mycobacterium. In: Murray PR, Baron EC, Pfaller MA, Te
• nover FC and Yolken RH (eds). Manual of Clinical Microbiology. Sixth edition, American Society for Microbiology Pres. 1995:400-437.
• d)Bir derginin ilave eki ise : Yazar(lar)ın Soyadı, adının başharf(ler)i. (6 ve daha az sayıda yazar için yazarların tümü,
• 6’nın üzerinde yazarı bulunan makaleler için ilk 3 yazar belirtilmeli Türkçe kaynaklar için “ve ark.”, Makalenin başlığı.
• Derginin Index Medicus’a uygun kısaltılmış ismi Yıl; Cilt: Parantez içinde ilave sayı numarası-kodu, ilk ve son sayfa nu
• marası. Örnek:Weiss K. Vancomycin resistant enterococci:The value of infection control antibiotic control policy. Can J in
• fect Dis Med Microbiol 2006;17 (Suppl. B):9-12
• e)Elektronik olarak yayımlanan dergi ise: Yazar(lar)ın Soyadı, adının başharf(ler)i. (6 ve daha az sayıda yazar için yazar
• ların tümü, 6’nın üzerinde yazarı bulunan makaleler için ilk 3 yazar belirtilmeli. Türkçe kaynaklar için “ve ark.”, Maka
• lenin başlığı. Derginin Index Medicus’a uygun kısaltılmış ismi. Yıl; Cilt: Sayfa(ları) Elektronik baskı tarihi. Örnek:Zhou L
• and Pollard AJ. A fast and highly sensitive blood culture PCR method for clinical detection of Salmonella enterica sero
• var Typhi. Ann Clin Microbiol Antimicrob. 2010;9:14 Epub 2010 Apr 19
• f)Web sitesi ise: Sitenin adı, Erişim tarihi: Erişim adresi . World Health Organization (WHO). Erişim tarihi: 11 Mayıs
• 2010: http://www.who.int
• g)Yayımlanmamış veriler içerik ile kuvvetli bir bağlantısı varsa ve gerekli ise, ismi ve tarihi yazılabilir.
• Olgu sunumlarının giriş ve tartışma kısımları kısa-öz olmalı, kaynak sayısı 15 den az olmalıdır.
• Kısa raporlara özet yazılmamalı, en fazla 5 adet anahtar kelime, 10 kaynak, 1500 kelime, 2 tablo ve/veya şekil olma
• lı ve yazının hemen sonunda sırasıyla yazar isimleri, ünvanları ve yazışma adresleri bulunmalıdır.
• Editöre mektup, dergide daha önce yayımlanmış yazılara bilimsel eleştiri yapmak, katkı sağlamak ya da orjinal bir ça
• lışma olarak sunulmamış veya sunulamayacak bilgilerin paylaşılması amacıyla hazırlanmış en fazla 1000 kelimeden olu
• şan, kısa-öz ve 6 dan az sayıda kaynağı olmalı özet içermemelidir.
• Yazılar, yazının yayımlanmamış yada yayımlanmak üzere başka bir dergide üzere gönderilmemiş olduğunu bildiren,
• makaledeki isim sırasına uygun biçimde yazarlarca imzalanmış bir üst yazı ile gönderilmelidir.
• Daha önce sunumu yapılmış bildiriler tarih ve yer belirtilmesi durumunda yayımlanabilir.
• Yayımlanan yazıların bilimsel ve hukuki sorumluluğu yazarlarına aittir. Yazarlara telif ücreti ödenmemektedir.
• Dergimizde yayımlanan yazıların yayın hakkı DNT Ortadoğu Yayıncılık A.Ş.’ne aittir.
• Metinler yazıcı ile A4 kağıda, kağıdın sadece bir yüzüne ve çift aralıklı olarak yazılmalıdır. Üç nüsha olarak Flash disk
• veya CD ye kaydedilmeli aşağıdaki adrese veya e-mail: bilgi@ortadoguyayincilik.com gönderilmelidir. Başka bir elektro
• nik aygıt örneğin 3.5” disket kullanılmamalıdır.
• Adres: DNT Ortadoğu Yayıncılık A.Ş.
• Bayındır 2 Sok. 63/12 Kocatepe/ANKARA
• Tel: 0 (312) 418 40 77 & Fax: 0 (312) 418 40 67
• www.dntortadoguyayincilik.com
• e-posta: bilgi@dntortadoguyayincilik.com