Mehmet ÖNAL, Özgür EMİNAĞAOĞLU

31754

Dutlu dağı (Oltu, Erzurum) ve çevresinin florası

Bu çalışmada, 2019-2022 yılları arasında, Doğu Karadeniz Bölgesi’nin güneydoğusunda yer alan, Dutlu dağ ve çevresinin florası araştırılmıştır. Bu araştırmada, 86 familya, 394 cinse ait 768 adet takson belirlenmiştir. Bu taksonların tamamı Tracheophyta bölümüne aittir. Taksonların 6 adedi Polypodiopsida, 5 adedi Pinopsida, 1 adedi Gnetopsida, 679 adeti Magnoliopsida, 77 adeti ise Liliopsida sınıfına aittir. Araştırma sahasında takson sayısı en fazla olan familyalar; Asteraceae 122 adet, Fabaceae 64 adet, Lamiaceae 61 adet, Rosaceae 50 adet, Brassicaceae 42 adet, Caryophyllaceae 37 adet, Poaceae 31 adet, Apiaceae 30 adet ve Boraginaceae 26 adettir. Araştırma alanında tespit edilen 331 taksonun (%43.10) fitocoğrafik bölgelere göre dağılımları şöyledir: 163 adeti (%21.20) İran-Turan, 95 adeti (%12.40) Avrupa-Sibirya, 26 adeti (%3.40) Akdeniz kökenli, 47 adeti (%6.10) birden fazla bölgelidir. Araştırma alanında tespit edilen endemik bitki sayısı 82 adet olup, endemizm oranı %10.67’dir. Endemik ve endemik olmayan bitkiler IUCN tehlike katagorilerine göre sınıflandırılmıştır. 
Anahtar Kelimeler:

Flora, Oltu, Dutludağı

The flora of Dutlu Mountain (Oltu, Erzurum) and its surroundings

In this study, the flora of Dutlu dağ and its surroundings located in the southeast of the Eastern Black Sea Region, between 2019-2022 was investigated. In this study, a total of 768 taxa belonging to 86 families and 394 genera were determined. All of these taxa belong to the Tracheophyta division. 6 of the taxa belong to Polypodiopsida, 5 of them Pinopsida, 1 of them Gnetopsida, 679 of them Magnoliopsida, 77 of them belong to Liliopsida. The families with the highest number of taxa in the research area; Asteraceae 122, Fabaceae 64, Lamiaceae 61, Rosaceae 50, Brassicaceae 42, Caryophyllaceae 37, Poaceae 31, Apiaceae 30 and Boraginaceae 26. The floristic regions of 331 taxa (43.10%) determined in the study area were determined. The distribution of taxa according to phytogeographical regions is as follows: 163 (21.20%) Iran-Turanian, 95 (12.40%) are Europe-Siberia, 26 (3.40%) Mediterranean origin, 47 (6.10%) cosmopolitan. 82 endemic plants have been identified in the research area, and the endemism rate is 10.67%. Endemic and non-endemic plants are classified according to IUCN hazard categories.  
Keywords:

Flora, Oltu, Dutludağı,

PDF

___

  • Akkemik Ü, Eminağaoğlu Ö (2014). Prunus L. Şu Eserde: Akkemik, Ü. (ed) Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Ankara: Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, MRK Baskı ve Tanıtım, 369-373.
  • Akkemik Ü, Ok T, Eminağaoğlu Ö, Fırat M, Aksoy N (2014). Rhamnus L. Şu Eserde: Akkemik, Ü. (ed) Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Ankara: Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, MRK Baskı ve Tanıtım, 162-169.
  • Akpulat HA (2018). Lota gölleri (Sivas, Türkiye) ve çevresinin florası. Turkish Journal of Biodiversity 1(1): 24-33.
  • Aksoy A (1989). Tortum florası. Atatürk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü Yayını 1.
  • Aksoy N, Tuğ GN, Eminağaoğlu Ö (2018). Türkiye'nin Vejetasyon Yapısı. Şu Eserde: Akkemik, Ü. (ed) Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları I. Ankara: Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, MRK Baskı ve Tanıtım, s.54-68.
  • Anşin R (1982). Endemizm ve doğu karadeniz bölgesinde yetişen endemik bitki taksonları, (Endemism and endemic plants of the east black sea region). Karadeniz Teknik Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi 5(2): 311-326.
  • Atalay İ (1984). A general survey of the vegetation of north-eastern anatolia. Ege Coğrafya Dergisi 1: 14-39.
  • Atalay İ, Tetik M, Yılmaz Ö (1985). Kuzeydoğu anadolu’nun ekosistemleri. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları Teknik Bülten 141.
  • Avcı M (1993). Türkiye’nin flora bölgeleri ve anadolu diagonali’ne coğrafi bir yaklaşım. Türk Coğrafya Dergisi 28: 225-248.
  • Bakis Y, Babac MT, & Uslu E (2011). Updates and improvements of Turkish Plants Data Service (TÜBİVES). 6th International Symposium In Health Informatics and Bioinformatics (HIBIT), 2-5 May 2011; Izmir, Turkey, pp. 136-140.
  • Bánki O, Roskov Y, Döring M, Ower G, Vandepitte L, Hobern D, Remsen D, Schal P, DeWalt RE, Keping M, Miller J, Orrell T, Aalbu R, Adlar, R, Adriaenssens EM, Aedo C, Aescht E, Akkari N, Alfenas-Zerbini P (2022). Catalogue of Life Checklist (Version 2022-02-18). Catalogue of Life. https://doi.org/10.48580/dfp4. Downloaded on 2 March 2022.
  • Bonnier G (1912-34). Flora Complete Illustre en Couleurs de France Suisse et Belgique. Vol I-XII, Neuchatel, Paris, Bruxelles.
  • Brummitt RK, Powell CE (1999). Authors of plant names, the royal botanic gardens. Kew Bulletin 1-732.
  • CITES (2022). Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora. https://www.cites.org/eng/app/appendices.php. Downloaded on 2 March 2022.
  • Davis PH (1965-85). Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Vol. 1-9, Edinburgh: Edinburgh University Press.
  • Davis PH (1971). Distribution Patterns in Anatolia with Particular Reference to Endemism. Plant Life of South-West Asia, 15-27.
  • Davis PH, Mill RR, Tan K (eds). (1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 10. Edinburgh: Edinburgh University Press.
  • Demirkuş N (1990). Çiçek Dağı ve Çevresi (Posof/Kars) Florası Üzerine Bir Araştırma. Phd, Hacettepe University, Ankara.
  • Doğanay H, Güner İ, Yazıcı H (1998). Erzurum İlinin Başlıca Coğrafi Özellikleri. Şu Eserde: Dölek vd. (ed) Cumhuriyetin 75. Yılında Erzurum. Ankara: Erzurum Valiliği Yayını, Önder Matbaacılık, 87-134.
  • Ekim T, Koyuncu M, Vural M, Duman H, Aytaç Z, Adıgüzel N, (2000). Red Data Book of Turkish Plants, Pteridophyta and Spermatophyta. Ankara: Barışcan Ofset, 246p.
  • Ekim T, Terzioğlu S, Eminağaoğlu Ö, Coşkunçelebi K (2014). Turkey. In: J. Solomon, T. Schulkina & G.E. Schatz (editors), Red List of the Endemic Plants of Caucasus: Armenia, Azerbaijan, Georgia, Iran, Russia, and Turkey. Monographs in Systematic Botany from the Missouri Botanical Garden (MSB), 125. Saint Louis: Missouri Botanical Garden Press.
  • Eminagaoglu Ö, Anşin R (2003). The Flora of Hatila Valley National Park and its Close Environs (Artvin). Turkish Journal of Botany 27 (1): 1–27.
  • Eminağaoğlu Ö (2002). Şavşat İlçesi Karagöl-Sahara Milli Parkı ve Çevresinin Flora ve Vejetasyonu. Phd, Karadeniz Teknik University, Trabzon, Turkey.
  • Eminağaoğlu Ö (2012). Artvin’de Doğa Mirası Camili'nin Doğal Bitkileri. İstanbul: Promat, 376 p. ISBN:978-605-359-936-4 (in Turkish).
  • Eminağaoğlu Ö (2014a). Celtis L. Şu Eserde: Akkemik, Ü. (ed) Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları I. Ankara: Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, MRK Baskı ve Tanıtım, 408-412.
  • Eminağaoğlu Ö (2014b). Ribes L. Şu Eserde: Akkemik, Ü. (ed) Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları I. Ankara: Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, MRK Baskı ve Tanıtım, 707-715.
  • Eminağaoğlu Ö (Ed.) (2015). Artvin’in Doğal Bitkileri (Native Plants of Artvin), İstanbul: Promat, 456p. ISBN:978-605-030-854-9 (in Turkish).
  • Eminağaoğlu Ö, Aksu G (2015). Barhal Vadisi (Yusufeli, Artvin-Türkiye) Florası. AÇÜ BAP Projesi Proje Sonuç Raporu, (2013.F10.01.04), Artvin.
  • Eminağaoğlu Ö, Akyıldırım Beğen H, Aksu G (2015). Artvin’in Damarlı Bitkilerinin Fotoğrafları. Şu Eserde: Eminağaoğlu Ö (ed) (2015). Artvin'in Doğal Bitkileri. İstanbul: Promat, 456p.
  • Eminağaoğlu Ö, Akyıldırım Beğen H, Aksu G (2018b). Karadağ florası (Yusufeli, Artvin-Türkiye). Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi 19 (1): 93-113.
  • Eminağaoğlu Ö, Anşin R (2003). The flora of Hatila valley national park and its close environs (Artvin). Turkish Journal of Botany 27(1): 1-27.
  • Eminağaoğlu Ö, Anşin R (2004). Flora of the karagöl-sahara national park (artvin) and ıts environs. Turkish Journal of Botany 28(6): 557-590.
  • Eminağaoğlu Ö, Avcı M, Ok T, Aksoy N (2014a). Salix L. Şu Eserde: Akkemik, Ü. (ed) Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları I. Ankara: Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, MRK Baskı ve Tanıtım, 472-508.
  • Eminağaoğlu Ö, Ok T, Aksu G, Akyıldırım H (2014c). Malus Mill. Şu Eserde: Akkemik, Ü. (ed) Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları I. Ankara: Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, MRK Baskı ve Tanıtım, 352-356.
  • Eminağaoğlu Ö, Ok T, Aksu G, Yüksel E (2014b). Fraxinus L. Şu Eserde: Akkemik, Ü. (ed) Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları I. Ankara: Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, MRK Baskı ve Tanıtım, 162-169.
  • Eminağaoğlu Ö, Yüksek T, Gümüş S, Kurdoğlu O, Eraydın S (2007). Borçka-Karagöl Tabiat Parkı ve Çevresinin Flora ve Vejetasyonu. TÜBİTAK Proje Sonuç Raporu (TOGTAG-3210), Ankara.
  • Eminağaoğlu Ö, Yüksel E, Aksu, G (2014d). Lonicera L. Şu Eserde: Akkemik, Ü. (ed) Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları I. Ankara: Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, MRK Baskı ve Tanıtım, 422-431.
  • Eminağaoğlu Ö, Yüksel E, Akyıldırım Beğen H (2018a). Flora of the Hod valley (Artvin, Turkey), International Journal of Ecosystems and Ecology Science 8 (2): 273-282. Erik S, Tarıkahya B (2004). Türkiye’nin florası üzerine. Kebikeç 17: 139-163.
  • Gökmen H (1973). Kapalıtohumlular (Angiospermae). Ankara: Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Şark Matbaası, 564 (53).
  • Grosheim AA (1939-1967). Flora Kavkaza. Ciltler 1-7, Bakü ve Leningrad.
  • Güner A, Aslan S, Ekim T, Vural M, Babaç MT (2012). (edlr.) Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler). İstanbul: Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını.
  • Güner A, Özhatay N, Ekim T, Başer KHC (2000). Flora of Turkey and the East Aegaen Islands. Vol: XI Edinburgh: Edinburgh University Press.
  • IPNI (2022). International Plant Names Index. Published on the Internet. https://www.ipni.org. The Royal Botanic Gardens, Kew, Harvard University Herbaria & Libraries and Australian National Botanic Gardens. Downloaded on 20 March 2022.
  • IUCN (2021). The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2022-3. http://www.iucnredlist.org. Downloaded on 20 March 2022.
  • Kaya A (1996). Uzundere (Kargapazarı dağları ve Çevresi (Erzurum) Florası Üzerine Bir Ön Araştırma. MSc, Van Yüzüncü Yıl University, Van, Turkey.
  • Kaya E (1997). Akdağ (Olur) Florası. MSc, Atatürk University, Erzurum, Turkey.
  • Komarov V L (1934-78). Flora of the U.S.S.R., Vol. 1-30, Israel Program for Scientific Translations, Jerusalem.
  • Kutluk H, Aytuğ B (2000). Endemik Plants of Turkey, Plants of the Balkan Peninsula: in to the Next Millenium. 2nd Bakan Botanical Congress, 14-18 May 2000; İstanbul, Turkey, pp. 285-288.
  • Kültür Ş, Eminağaoğlu Ö (2014). Rubus L. Şu Eserde: Akkemik, Ü. (ed) Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Ankara: Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, MRK Baskı ve Tanıtım, 412-421.
  • MGM (2022). Meteoroloji 12. Bölge Müdürlüğü 1965-2021 Yılları Arası Oltu ve Olur İlçesi İklim Verileri. https://www.mgm.gov.trDownloaded on 2 March 2021.
  • Ocakverdi H (2001). The flora of the mount kısır (kars and ardahan) and nearest environs. Turkish Journal of Botany 25: 311-334.
  • Özhatay N, Eminağaoğlu Ö, Esen S (2010). Karlı Yaylaların Saklı Bahçesi Ardahan'ın Doğal Bitkileri. İstanbul: Promat, 128 s.
  • Rivas Pava M D P, Muñoz Lara D G, Ruiz Camayo M A, Fernández Trujillo L F, Muñoz Castro F A, Pérez Muñoz N (2017). Colección Mastozoológica del Museo de Historia Natural de la Universidad del Cauca. Version 1.1. Universidad del Cauca. Occurrence dataset https://doi.org/10.15472/ciasei accessed via GBIF.org. Downloaded on 2 March 2020.
  • Sarpdağ F, Eminağaoğlu Ö (2020). Erzurum bataklıkları (Yakutiye, Erzurum, Türkiye) florası. Turkish Journal of Biodiversity 3(2): 54-68.
  • Tunçkol B, Aksoy N, Eminağaoğlu Ö, (2014). Sorbus L. Şu Eserde: Akkemik, Ü. (ed) Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Ankara: Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, MRK Baskı ve Tanıtım, 424-440.
  • Tüzemen S (1991). Olur’un beşeri ve iktisadi coğrafyası. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler.
  • Walter H, (1958). Kurak zamanların tesbitinde esas olarak kullanılan klima-diagram, (çev. s.uslu). İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi 8 (2): 95-104.
  • Zeynalov Y, Türkoğlu M (2016). Ağrı Dağı’nın Florası. Orman ve Su İşleri Bakanlığı 402.
  • Tunçkol B, Aksoy N, Eminağaoğlu Ö, (2014). Sorbus L. (Editör) Akkemik, Ü., Türkiye’nin Doğal-Egzotik Ağaç ve Çalıları II. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, MRK Baskı ve Tanıtım, Ankara, s:424-440.
  • Tüzemen S (1991). Olur’un Beşeri ve İktisadi Coğrafyası, A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Erzurum.
  • Walter H, (1958) Kurak Zamanların Tesbitinde Esas Olarak Kullanılan Klima-Diagram, (Çev. S.Uslu), İÜ Orman Fakültesi Dergisi, Seri B, 8 (2), pp. 95-104.
  • Zeynalov Y, Türkoğlu M (2016). Ağrı Dağı’nın Florası, Orman ve Su İşleri Bakanlığı, 402.
Turkish Journal of Biodiversity-Cover
  • Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
  • Başlangıç: 2018
  • Yayıncı: Artvin Çoruh Üniversitesi
Arşiv
Sayıdaki Diğer Makaleler

Orchis sancta'nın in vitro asimbiyotik çimlenmesi, fide oluşumu ve tüberizasyonu

Ersan BEKTAŞ, Atalay SÖKMEN

Peucedanum arenarium subsp. neumayeri ve subsp. urbani’nin Türkiye'deki taksonomik konumunun belirlenmesi

Hüseyin Aşkın AKPULAT, Emine AKALIN

Çukurova koşullarında yetiştirilen Origanum türlerinin uçucu yağ oranları ve bileşenlerinin belirlenmesi

Elif FERAHOĞLU, Umur ÇÜRÜK, Deniz ÇOĞALAN, Saliha KIRICI, Halil ÇAKAN

Türkiye'den bilinen Cryptodrassus creticus (Araneae: Gnaphosidae) türü üzerine notlar

Merve GENÇ ÇOŞKUN, Osman SEYYAR, Hakan DEMİR

Dutlu dağı (Oltu, Erzurum) ve çevresinin florası

Mehmet ÖNAL, Özgür EMİNAĞAOĞLU