M. Sait ADAK, Andreas BIESANTZ, Velittin GÜRGÜN

Orta Anadolu koşullarında farklı toprak işleme, nadas-buğday ve mercimek- buğday ekim nöbeti sistemlerinde toprakta mikrobiyolojik aktivite, organik madde ve azot formlarının saptanması

Iki dönem ekim nöbeti arastırma sonuçlarına göre, kıslık mercimek ekili parsellerde nadasa göre daha fazla mikrobiyolojik aktivite (b-Glukozidaze, Dehidrogenaze) saptanmıstır. Özellikle topragın üst katı olan ilk 0-20 cm’lik katmanında hem b-Glukozidaze hem de Dehidrogenaze bakımından kuvvetli derecelerde aktivite bulunmustur. Sonraki yıllarda bugday hasadı sırasında mercimek ve nadas parselleri arasındaki farklar kaybolmustur. Benzer sonuçlar, toprakta organik madde, toplam azot ve toplam bosluk hacmi bakımından da elde edilmistir. Mercimekten sonra, topragın bu parametreler tarafından daha elverisli duruma geldigi gözlenmistir. Bu nedenle, Orta Anadolu kosullarında nadasın kaldırılabilecegi yörelerde verimliligin devamı için bir baklagilin (kıslık mercimek gibi) mutlaka ekim nöbetine alınmasında yarar vardır.

Determinations of microbiological activity, organic matter and nitrogen forms in soil in the different soil tillage, fallow-wheat and lentil-wheat rotation systems under Central Anatolia conditions

According to experimental results of two crop rotation cycles higher soil microbiological activities (i.e.b-Glucosidase and dehydrogenase activity) were obtained from soil samples of winter lentil plots in comparision to fallow plots. Highest activities of both parameters were found in the upper soil layer of 0-20 cm depth. The observed differences between lentil and fallow disappeared during the following cropping season. Similar tendencies were also obtained for organic matter, total nitrogen and total porosity volume in the soil. It could be observed that soil fertility improved with regard to these parameters after lentil. Thus, a legume crop (e.g. winter lentil) should be inserted into tradional rotations for sustainable productivity in areas where fallow can be replaced under Central Anatolian dryfarming conditions.

PDF

___

1. Kün. E., Altay, F., Kalaycı, M., Adak, M.S., Tüsüz, A., Açıkgöz, N., Tugay, M.E., Sencar, Ö., Meyveci, k., Tan, A., Kurt, Ö. ve Karagöz, A., Türkiye’de Nadas Alanlarının Daraltılması ve İkinci Ürün Çalışmaları. Türkiye Zir. Müh. 3. Teknik Kongresi 8-12 Ocak Ankara, s.62-85, (1990).
2. Tüzüner, A. ve Sunar, U., Toprakta Havalanma ve Verime Olan Etkileri. Topraksu Dergisi Sayı. 3, s.6-16 (1973).
3. Christiansen-Weniger, F., Ackerbauformen im Mittelmeerraum und Nahen Osten dargestellt am Beispiel der Türkei DLG-Verlag, Frankfurt Main. (1970).
4. Unger, P. and Kaspar, T.C., Soil compaction and root growth: a review. Agronomy Journal. 86:759-766, (1994).
5. Ahrens, E. und Saatçı, F., Untersuchungen über mikrobiologishe physikalische und chemische Eigenschaften türkischer Böden und deren bezie hungen untereinander. Zbl. Mikrobiol. 140, 343- 362, (1985).
6. Tosun, O., Probleme des Regenfeldbaues inder Turkei und Massnahmen zu ihrer Lösung. Ergebnisse Deutcsh-Turkischer Partnerschaften im Agrarbereich-Göttingen Symposium vom 17- 19 Marz 1986, s.75-82, (1987).
7. Hoffmann G. und Dedeken, M., Eine Methode zur kolororimetrischen Bestimmung der β-Glucosidase-Aktivitet der Boden. Z. Pflanzenern. Düng. Boden kd. 108, 195-201 (1965).
8. Bremmer, J.M. and Tabatabai, M.A., Effects of some inorganic substances on TTC of depydrogenase activity in soils. Soil Biol., Biochem, 385-396 (1973).
9. Glathe, H. und Thalmann, A., Über die mikrobielle Aktivitat und ihre Beziehungen zu Fruchtbarkeitsmerkmalen einniger Böden unter besonderer Berücksichtigung der Dehydrogenase aktivitet. Zbl. Bakt. 2. 124, 1-55 (1970).
10. Akalan, İ. Toprak (Oluşu, Yapısı ve Özellikleri). A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları Yayın No:241, Ankara (1965).
11. Meyveci, K. ve Munsuz, N., Orta Anadolu Bölgesi Koşullarında İkili Ekim Nöbeti Sisteminde Toprakta Nem ve İnorganik Azot formlarının Belirlenmesi. Türkiye Tahıl Simpozyumu. TÜBİTAK ve Uludağ Ü. Ziraat Fakültesi 6-9 Ekim, Bursa S. 135-143, (1987).