Gazali’de Yanılan Bir Varlık Olarak İnsan

Makalede Gazali’nin insan anlayışı, epistemolojisi doğrultusunda yeni bir okumaya tabi tutulmuştur. Gazali’de insanın özsel niteliği akıldır. Ancak o, aklı doğru bilgi için yeterli görmez. Gazali’nin akla yönelik bu tutumu onun ne kadar tutarlı olduğunu sorguya açar. Onun insanı ve aklı nasıl anlamlandırdığı açık hale getirildiği takdirde akıl anlayışının tutarlı olup olmadığını konuşmak daha mümkün hale gelecektir.

Anahtar Kelimeler:

Gazali, İnsan, Akıl, Yanılma, Cevher, Ayna, Tecrübe

Human As A Mistaken Being in Al-Ghazali

Al- Ghazali's concept of the human is subjected to a re-reading in line with his epistemology in this article. The essential attribute of the human is the mind in Al-Ghazali. But he doesn't see the mind sufficient for the right information. This attitude of Al-Ghazali towards the mind opens the query of how consistent he is. If it could be clarified how he makes sense of human and mind, it will be more possible to talk about whether the understanding of reason is consistent or not.

Keywords:

Al-Ghazali, Human, Mind, Mistake, Substance, Mirror, Experience,

PDF

___

Bilgin Ö. ; Erek İ. E. (2019). “İslam Ahlak Felsefesinde Akıl Ve Mutluluk İlişkisi”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 66: s. 1279- 1288.
Bolay, S. H. (2013). Aristo ve Gazzali Metafizikleri, Ankara: Nobel Yayıncılık, 6. Basım
Erdem H. (2013). “Gazali’de Akıl Bilgisi Ve Değeri”. Vefatının 900. Yılı Anısına Büyük Mütefekkir Gazali. Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, Ankara, s. 83-96.
Gazali (1971a). Mukaddes Merdivenler. (Çev. Y. Arıkan). Eskin Matbaası: İstanbul.
Gazali (1971b). El Kıstasül Müstakim- Hak Yolcularının Miracı (Çev. Y. Arıkan). Eskin Matbaası: İstanbul.
Gazali (1974). İhyau Ulumi’d-Din (Çev. A. Serdaroğlu). Huzur Yayınevi, İstanbul.
Gazali (2002). Düşünmede Doğru Yöntem. (Çev. A. Kayacık). Ahsen Yayıncılık, İstanbul.
Gazali (2005). Filozofların Tutarsızlığı. (Çev. M. Kaya, H. Sarıoğlu). Klasik, İstanbul.
Gazali (2017a). Düşünme Konuşma Ve Söz Üzerine. (Çev. A. K. Cihan). İnsan Yayınları, İstanbul.
Gazali (2017b). Nur Metafiziği. (Çev. A. C. Köksal). Büyüyenay Yayınları, İstanbul.
Gazali (2018a). Dalaletten Çıkış Yolu. (Çev. O. Arpaçukuru). Beyan, Ankara.
Gazali (2018b). İtikadda Orta Yol. (Çev. O. Demir). Klasik, İstanbul.
Gazali (2019a). Kur’an’ın Cevherleri. (Çev. Ö. Türker). Hayy Kitap, İstanbul.
Gazali (2019b). Esmâ-ül Hüsnâ Şerhi. Dorlion Yayınları, Ankara.
Griffel F. (2009). Gazali’nin Felsefi Kelamı. Kalsik, İstanbul.
Kutluer İ. (2012). “Felsefe İle Tasavvuf Arasında: Gazali’nin Mişkatü’l-Envar’ında Entelektüel Perspektifler.”. 900. Vefat Yılında İmam Gazzâlî Sempozyumu (2011). Marmara Üniversitesi İlahiyat Vakfı Yayınevi, İstanbul, s. 507- 534.
Musa İ. (2018). Gazali ve İmgelem Poetikası. (Çev. Ç. Taşkın). Hece Yayınları, Ankara.
Orman, Sabri (2012). Gazali’yi Anlamak: Bazı Metodolojik Mülahazalar. 900. Vefat Yılında İmam Gazzâlî Sempozyumu (2011). İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Vakfı Yayınevi, s. 61- 76.
Toktaş F. (2017). “Üç Mesele-3: Ahiret Hayatının Mahiyeti: Cismani mi Ruhani mi?”. Gazzâlî Konuşmaları (2011). Küre Yayınları, İstanbul, s. 129- 173.
Ülken H. Z. (1985). İslam Felsefesi: Eski Yunan’dan Çağdaş Düşünceye Doğru, Ülken Yayınları, İstanbul.
Yıldız M. (2011). “Gazali’nin Akıl Eleştirisi” Tyb Akademi. 1: s. 71-85.