___

• Atasoy, E. B. (2006). Çevre için eğitim: Çocuk doğa etkileşimi. Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Ateş, H. (2012). Gülsüm Cengiz’in öykülerinin çocukta doğa sevgisi ve çevre bilinci geliştirme açısından incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
• Avuklu, M. (2013). Sabahattin Ali’nin‚ ‘Bir Orman Hikâyesi’ adlı hikâyesine ekoeleştirel bir bakış. Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 51, 203-210.
• Ayaz, H. (2012). Dıranas şiirine çevreci bir yaklaşım. TUDOK 2012 (IV. uluslararası Türk dili ve edebiyatı öğrenci kongresi içinde (421-428. ss.). İstanbul.
• Ayaz, H. (2014). Çevreci eleştiri üzerine genel bir değerlendirme. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3(1), 278-292.
• Bachelard, G. (2017). Mekânın poetikası. (Çev. A. Tümertekin). İstanbul: İthaki Yayınevi.
• Baş, B. ve Ucuzsatar, N. (2020). Okul öncesi çocuk kitaplarındaki hayvan karakterlerin geliştirilme yolları açısından incelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 9(1), 336-353.
• Boynukara, H. ve Tütak, B. (2018). Ian Mcewan’ın Solar ve Rachel Carson’ın Sessiz Bahar romanlarının ekoeleştirel bir bakış açısıyla incelenmesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 39, 51-76.
• Budan, C. Y. (2017). Çevreci eleştiri bağlamında Yaşar Kemal’in Kuşlar da Gitti romanı üzerine bir değerlendirme. Bartın Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 2(1), 3-20.
• Buell, L. (1995). The environmental imagination: Thoreau, nature writing and the formation of American culture. Cambridge: Harvard University Press.
• Bulut Sarıkaya, D. (2012). Gılgamış Destanına ekoeleştirel bir bakış. S. Oppermann (Ed.), Ekoeleştiri: Çevre ve edebiyat içinde (93-127. ss.). Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Bulut, F. (2020). Ekoeleştiri kuramı ışığında Ayla Kutlu’nun “Huvava: İlk Çevre Koruyucu” adlı eserine bakış. Turkish Studies-Language, 15(2), 625-638.
• Bütüner, Ş. (2021). Çevre bilinci oluşturmada Türk mitolojisinin rolü: Dede Korkut Hikâyelerine ekoeleştirel bir yaklaşım. Türk Dünyası Araştırmaları, 129(255), 433-448.
• Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry & research design: Choosing among five approaches. USA: SAGE Publications.
• Çimen, O. ve Yılmaz, M. (2012). İlköğretim öğrencilerinin geri dönüşümle ilgili bilgileri ve geri dönüşüm davranışları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 63-74.
• Demir Solak, N. (2018). Yaşar Kemal’in Teneke adlı oyununa ekoeleştirel bir yaklaşım. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 62, 227-238.
• Dilidüzgün, S. (1996). Çağdaş çocuk yazını: Yazın eğitimine atılan ilk adım. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Doğan, S. (2017). Ekoeleştiri ve Buket Uzuner’in romanları. Kesit Akademi Dergisi, 3(11), 673-692.
• Döner, Ş. (2021). Maraşlı Âşık Derdiçok’un şiirlerine ekoeleştirel bir yaklaşım. Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 4, 228-237.
• Dönmez, B. A. (2012). Ekoeleştiri ve hayvan çalışmaları: Avatar, Madagaskar ve Madagaskar 2: Afrika’ya Kaçış filmlerinde doğa ve hayvan temsilleri. S. Oppermann (Ed.), Ekoeleştiri: Çevre ve edebiyat içinde (273-322. ss.). Ankara: Phoenix Yayınları.
• Emir, B. C. (2019). Sergey Zalıgin’in Ekolojik Roman adlı eseri üzerine ekoeleştirel bir okuma. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 67-90.
• Garrard, G. (2012). Ekoeleştiri, ekoloji ve çevre üzerine kültürel tartışmalar. (Çev. G. Ertuğrul). İstanbul: Kolektif Kitap.
• Gonagova, Y. (2020). Ekoeleştiri bağlamında Buket Uzuner’in “Tabiat Dörtlemesi” serisindeki üç roman üzerine bir değerlendirme. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Samsun.
• Güçlü Sarıdede, H. (2021). Çocuk kitaplarında çevreci eleştiri üzerine bir inceleme. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Zonguldak.
• Güney, E. (2002). Türkiye çevre sorunları, doğal ve kültürel ortam bozulması. İstanbul: Çantay Kitabevi.
• Harman, G. ve Çelikler, D. (2016). Fen bilgisi öğretmen adaylarının geri dönüşüm kavramı hakkındaki farkındalıkları. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 331-353.
• Kabak, T. (2018). Dadaloğlu’nun şiirlerine ekoeleştirel bir yaklaşım. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 11(21), 36-47.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber. (Çev. S. Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Oğuzkan, F. (2013). Yerli ve yabancı yazarlardan örneklerle çocuk edebiyatı. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Oppermann, S. (2012). Ekoeleştiri: Çevre ve edebiyat çalışmalarının dünü ve bugünü. S. Oppermann (Ed.), Ekoeleştiri: Çevre ve edebiyat içinde (9-58. ss.). Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Oruç, S. (2021). Özdemir Asaf’ın şiirlerine ekoeleştirel bir yaklaşım. Türk & İslam Dünyası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(31), 242-252.
• Özdağ, U. ve Alpaslan, G. G. (2011). Türkiyat araştırmalarında yeni bir alan: Çevreci eleştiri. Ü. Ç. Şavk (Ed.), Orhon Yazıtlarının bulunuşundan 120 yıl sonra Türklük bilimi ve 21. yüzyıl, 3. uluslararası Türkiyat araştırmaları sempozyumu bildiriler kitabı, Cilt 2. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
• Özgün, Ö. ve Uysal, M. B. (2020). Margaret Atwood’un Delli Âddem üçlemesinde doğa ve insan. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 265-275.
• Öztürk, H., Turan, L. ve Kırcı, A. (2021). Sorun odaklı çocuk edebiyatı. Ş. Demirel ve S. Seven (Ed.), Çağdaş çocuk edebiyatı içinde (103-125. ss.). Ankara: Pegem Akademi.
• Peker, A. ve Ahi, B. (2018). Çocuk kitaplarında yer alan hayvan karakterlerine çevre eğitimi açısından bakış: İçerik analizi çalışması. Trakya Eğitim Dergisi, 9(2), 287-301.
• Saatçıoğlu, E. (2016). Halikarnas Balıkçısı’nın Aganta Burina Burinata romanını ekoeleştirel bakışla okumak. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(1), 581-600.
• Sazyek, H. ve Sürücü, Y. (2018). Cahit Külebi’nin şiirlerine ekoeleştiri çerçevesinden bakmak. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 36, 25-38.
• Sever, S. (2008). Çocuk ve edebiyat. Ankara: Tudem Yayınları.
• Slevic, S. (2018). Going away to think: Engagement, retreat and ecocritical responsibility. Reno: University of Nevada Press.
• Şanda, N. (2022). Özgür Balpınar’ın çocuk edebiyatı yapıtlarının Türkçenin söz varlığı açısından incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sinop Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü. Sinop.
• TDK. (2022). Türk Dil Kurumu Sözlükleri. Erişim adresi https://sozluk.gov.tr/ (Erişim tarihi: 01.09.2022).
• Timaş. (2022). Özgür Balpınar – Hakkıında. Erişim adresi https://timas.com.tr/katilimci/ozgur-balpinar-f667593e-f42b-e611-bc4e-00155d031a6f (Erişim tarihi: 01.09.2022).
• Türkoğlu, N. (2022). Özgür Balpınar: “Çıkarcı bir samimiyetle herkesi arkadaşımız olarak görüyoruz”. https://www.ajandakolik.com/soylesi-ozgur-balpinar-cikarci-bir-samimiyetle-herkesi-arkadasimiz-olarak-goruyoruz/ (Erişim tarihi: 01.09.2022).
• Uğurlu, S. (2020). Buket Uzuner’in hikâye ve romanlarının ekoeleştiri bağlamında incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kırşehir.
• Uğurlu, S. B. (2013). Resimli çocuk kitaplarında hayvan karakteri kullanımı. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(4), 1381-1393.
• Ulu Aslan, E. ve Baş, B. (2020). Ecocritical approach to children’s literature: Example of “I am a Hornbeam Branch”. Educational Research and Reviews, 15(12), 711-720.
• Yağmur, S. (2019). Türk çocuk edebiyatında doğa-çocuk ilişkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, H. D. (2017). Koray Avcı Çakman’ın eserlerinde çocuklara yönelik ekoeleştirel iletiler. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Erzincan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Erzincan.
• Yücel, F. (2003). Sürdürülebilir kalkınmanın sağlanmasında çevre korumanın ve ekonomik kalkınmanın karşıtlığı ve birlikteliği. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(11), 100-120.