Mardin İli Derik İlçesinde Yer Alan Bir Meranın Ot Verimi ve Kalitesinin Belirlenmesi

Bu araştırma, Mardin ili Derik ilçesine ait bir meranın ot verimi ve ot kalitesinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada; meranın yaş ot verimi ortalama 612.78 kg/da, kuru ot verimi ortalama 189.17 kg/da olarak tespit edilmiştir. Ağırlığa göre botanik kompozisyonda buğdaygillerin oranı %10.41, baklagillerin oranı %19.64, diğer familya bitkilerinin oranı ise %69.96 olarak elde edilmiştir. Mera kalite derecesi 2.37 ve mera durumu da zayıf olarak belirlenmiştir. Otlatma kapasitesi 4.32 BBHB olarak hesaplanmıştır. Meranın kuru otunda; ham protein oranı %16.62, ham protein verimi 31.20 kg/da, ADF (Asit Deterjanda Çözünmeyen Lif) oranı %37.84, NDF (Nötral Deterjanda Çözünmeyen Lif) oranı %47.14, SKM (Sindirilebilir Kuru Madde) oranı %59.42, KMT (Kuru Madde Tüketimi) oranı %2.56, NYD (Nispi Yem Değeri) değeri 118.26, P (fosfor) oranı %0.26, K (potasyum) oranı %1.87, Ca (kalsiyum) oranı %1.59 ve Mg (magnezyum) oranı da %0.36 olarak elde edilmiştir

Anahtar Kelimeler:

Mera, Ot Verimi, Ot Kalitesi, Mardin

Mardin İli Derik İlçesinde Yer Alan Bir Meranın Ot Verimi ve Kalitesinin Belirlenmesi

This study was conducted to compare herbage yield and herbage quality of a pasture in Derik-Mardin. In the study, the average green herbage yield and hay herbage yield were determined to be 612.78 kg/da and 189.17 kg/da respectively. Percentages of grasses, legumes and other family plants in the botanical composition were 10.41%, 19.64% and 69.96% respectively. Quality score of the pasture was determined to be 2.37 and pasture condition class was found to be “poor”. Grazing capacity of the pasture was found to be 4.32 AU. Average crude protein, crude protein yield, acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), digestible dry matter (DDM), dry matter intake (DMI), relative feed value (RFV), phosphor (P), potassium (K), calcium (Ca) and magnesium (Mg) values of the hay herbage were respectively determined to be as follows: 16.62%, 31.20 kg/da, 37.84%, 47.14%, 59.42%, 2.56%, 118.26, 0.26%, 1.87%, 1.59% and 0.36%

Keywords:

Pasture, Herbage Yield, Herbage Quality, Mardin,

PDF

___

Ağın, Ö. 2012. Bingöl ili Yedisu ilçesi Karapolat Köyü verim merasının kompozisyonunun Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. ve saptanması. Bingöl Genel -ve-ilceler-istatistik.aspx?m=MARDIN#sfB (E.T: 02.09.2014) Müdürlüğü.
Ateş, A. 2001. Ardahan ili Sulakyurt köyünde korunan ve otlatılan meralardaki bitki örtüsü ve verim güçlerinin saptanması. Yüksek Lisans Tezi. Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Aydın, A. 2014. Karacadağ’ın Farklı Yükseltilerindeki Meralarında Bitki Tür ve Kompozisyonları ile Ot Verim ve Kalitelerinin Belirlenmesi. Doktora Tezi, Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Diyarbakır.
Babalık, A. A. 2008. Isparta yöresi meralarının vejetasyon yapısı ile toprak özellikleri ve topoğrafik Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
Bakır, Ö. 1970. Ortadoğu Teknik Üniversitesi Arazisinde Bir Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No: 232. Etüdü. Ankara
Bakoğlu, A. 2004. Bazı toprak ve bitki örtüsü arasındaki Doğu Araştırmaları Dergisi, 3-1: 98-105, Elazığ.
Başbağ, M., Çelik, M.A. 2001. Diyarbakır ili Gözalan Köyünde korunan ve otlatılan meralardaki bitki verimlerinin incelenmesi araştırma. Türkiye 4. Tarla Bitkileri Kongresi, Cilt III, 187-192, Tekirdağ. ile ot bir üzerine
Bakır, Ö. 1987. Çayır-Mera Amenajmanı. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yay: 992, Ders Kitabı: 292, Ankara.
Bakoğlu, A., Koç, A. 2002. Otlatılan ve korunan iki farklı mera kesiminin bazı toprak ve bitki örtüsü özelliklerinin karşılaştırılması, I. Bitki örtüsü özelliklerinin karşılaştırılması, Fırat Üniversitesi, Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 14(1):37-77, Elazığ.
Bilgili, A. 2007. Sarıkamış orman içi meralarının bitki örtüsü ve yem kalitesinin belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.
Bilgin, F. 2010. Artvin Ardanuç-Aydın Köyü Yaylası mera özelliklerinin yükseltiye göre değişiminin irdelenmesi. Artvin Çoruh Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Artvin.
Budaklı Çarpıcı, E. 2011. Changes in Leaf Area Index, Light Interception, Quality and Dry Matter Yield of an Abandoned Rangeland as Affected By the Different Levels of Nitrojen and Phosphorus Fertilization. Turkish Journal of Field Crops, 16(2):117-120.
Çaçan, E. 2014. Bingöl İli Merkez İlçesi Yelesen-Dikme Köyleri Yükseltilerindeki Bitki Tür ve Kompozisyonları Ot Verim ve Kalitelerinin Belirlenmesi. Doktora Tezi, Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Diyarbakır. Yöney ve
De Vries, D. M., De Boer, T. A. ve Dirver, J. P. P. 1951. Evalation of Grassland by Botanical Research in the Netherlands. In Proc. United National Sci. Conf. on the Conservation and Utilization of Resources, 6, 522-524.
Dirihan, S. 2000. Diyarbakır Pirinçlik Garnizonunda korunan ve otlatılan meralarda bitki tür ve kompozisyonları incelenmesi üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Diyarbakır. ot verimlerinin
Erkun, V. 1971. Hakkari ve Van İllerinde Mera Araştırmaları. Tarım Bakanlığı Ziraat İşleri Gn. Müd. Yayınları, G.13, Ankara.
Erkovan, H.İ., Gullap, M.K., Daşcı, M., Koç, A. 2009. Changes in Leaf Area Index, Forage Quality and Above-Ground Biomass in Grazed and Ungrazed Rangelands of Eastern Anatolia Region. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 15 (3):217-223, Ankara.
Gökkuş, A. Koç, A. ve Çomaklı, B. 1993. Çayır-Mera Uygulama Kılavuzu. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları No:142 A.Ü. Ziraat Fakültesi Ofset Tesisi, Erzurum.
Gökkuş, A. Koç, A. ve Çomaklı, B. 2000. Çayır-Mera Uygulama Kılavuzu. (Geliştirilmiş 3. Baskı). A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, Yayın No:142, A.Ü. Ziraat Fakültesi Ofset Tesisi, Erzurum
Güllap, M.K. 2010. Kargapazarı Dağında (Erzurum) farklı otlatma sistemi uygulamalarının mera bitki örtüsüne etkisi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Doktora Tezi, Erzurum.
Koç, A., Gökkuş, A., Bakoğlu, A., Özaslan A. 2000. Palandöken meralarının farklı kesimlerinden alınan özelliklerin otlatma mevsimindeki değişimi, bazı kimyasal Extension 08chapter.pdf. Center.
Nadir, M. 2010. Tokat ili Yeşilyurt Köyü doğal merasının botanik kompozisyon, kuru madde verimi Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Tokat. belirlenmesi.
Palta, Ş. 2008. Bartın Uluyayla meralarında mera vejetasyonunun bazı kantitatif özelliklerinin saptanması ve mera ıslahına yönelik ekolojik yapının belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak Bilimleri Enstitüsü, Zonguldak. Üniversitesi Fen
Şahinoğlu, O. 2010. Bafra ilçesi Koşu köyü merasında uygulanan farklı ıslah yöntemlerinin meranın ot kompozisyonu üzerine etkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Samsun. ve botanik
Şen, Ç. 2010. Kilis ilinin bazı köylerindeki meralarda vejetasyon yapısı üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi. s. 96, Adana.
Şen, N. 2012. Kahramanmaraş ili Ahır dağı meralarının bazı hidrofiziksel ve kimyasal toprak özellikleri ile vejetasyon yapısı üzerine araştırmalar. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş.
Terzioğlu, Ö., Yalvaç, N. 2004. Van yöresi doğal meralarında otlatmaya başlama zamanı, kuru ot verimi ve belirlenmesi üzerine bir araştırma. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi (J.Agric. Sci.), 14(1):23-26, Van. kompozisyonun
Tükel, T. 1981. Ulukışla’da Korunan Tipik Bir Step Dağ Merası ile Eş Orta Malı Meraların Bitki Örtüsü ve Verim Güçlerinin Saptanması Üzerine Araştırmalar. Doçentlik Tezi, Ç.Ü. Ziraat Fakültesi, Adana.
Tükel, T., Hatipoglu, R. 1997. Çayır Mera Amenajmanı. Çukurova Üniversitesi. Ziraat. Fak. Ofset Atölyesi, s.152, Adana.
Tükel, T., Hatipğlu, R., Özbek, H., Alados, C. L., Çeliktaş, N., Kökten, K. 2001. İçel ili Çamlıyayla yaylasındaki tipik bir akdeniz orman içi mera ekosisteminin vejetasyon yapısı ve verim gücünün saptanması üzerinde bir araştırma. Türkiye 4. Tarla Bitkileri Kongresi, 17-21 Eylül 2001, 37-42, Tekirdağ.
Türk, M., Bayram, G., Budaklı, E., Çelik, N. 2003. Sekonder mera vejetasyonun farklı ölçüm metotlarının durumunun belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 17(1):65-77, Bursa.
Türker, A. 2006. Mersin Tarsus Oluk Koyak köyü Topak Ardıç mevkisinde 1997 yılından beri korunmuş ağaçlandırma sahasındaki otsu vejetasyonun özellikleri üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Adana.
Uslu, Ö. S. 2005. Kahramanmaraş ili Türkoğlu ilçesi Araplar köyü Yeniyapan merasında botanik kompozisyonun tespiti ve farklı gübre uygulamalarının meranın verim ve botanik kompozisyonuna araştırmalar. Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana, s. 162. üzerinde Çukurova Doktora Tezi,
Yılmaz, T. 1977. Konya İli Sorunlu Alanlarında Oluşan Meraların Bitki Örtüsü Üzerinde Araştırmalar. Tarım Bakanlığı Toprak Su Gn. Müd., Konya Bölge Yayınları, Genel Yayın No: 46, Raporlar Serisi No:32, Konya.
Yılmaz, M. 2009. Tokat ekolojik koşullarında korunan doğal toplulukları veriminin belirlenmesi. Türkiye VIII. Tarla Bitkileri Kongresi, Poster Bildiriler, Hatay. ve incelenmesi