In this study, the effects of on 20 April, 5 May, 20 May, 5 June, 20 June, 5 July and 20 July sowing times application in Kahramanmaras and Sanlıurfa conditions on the quality criteria of Simal cowpea variety were researched. The experiment was established in 2015 as a randomized trial design with four replications. The pod length, number of grain of each pod, dry hay weight, moisture ratio, oil ratio, protein ratio and starch ratio characteristics of Simal variety (Vigna sinensis L.) were investigated. At the end of the research, it was noted that the number of grain of each pod, dry hay weight, the moisture ratio, the oil ratio, the protein ratio of cowpea, in terms of the locations, sowing times and locationxsowing time interactions were significantly different. It was determined that the length of pod is insignificant in terms of sowing time, and starch ratio was significantly showed differs in terms of location and location x sowing time interactions. The grain number of each pod, the weight of dry hay, the moisture ratio, the fat ratio, the protein ratio, starch ratio of cowpea were reported varieties from 7 to11.37 unit, from 361 to 1631 kg da, from 10.87 to 13.44%, from 1.28 to 2.11%, from 22.81 to 25.45%, from 42.11 to 49.77% respectively. As a result, it was observed that the characteristics of the cowpea investigated were affected by the environmental conditions.
Bu çalışmada, Kahramanmaraş ve Şanlıurfa koşullarında, 20 Nisan, 5 Mayıs, 20 Mayıs, 5 Haziran, 20 Haziran, 5 Temmuz, 20 Temmuz tarihlerinde ekim zamanları uygulamalarının Şimal börülce çeşidinin kalite kriterlerine etkisi araştırılmıştır. Deneme tesadüf blokları deneme deseninde, dört tekerrürlü olarak 2015 yılında kurulmuştur. Şimal börülce (Vigna sinensis L.) çeşidinin bakla uzunluğu, baklada tane sayısı, kuru ot ağırlığı, nem oranı, yağ oranı, protein oranı, nişasta oranı özellikleri incelenmiştir. Araştırma sonunda börülce çeşidinin baklada tane sayısı, kuru ot verimi, nem oranı, yağ oranı, protein oranı değerlerinin deneme yerleri, ekim zamanları, deneme yerleri x ekim zamanı interaksiyonları yönünden önemli derecede farklılık gösterdiği kaydedilmiştir. Bakla uzunluğunun deneme yerleri ve ekim zamanları yönünden önemsiz olduğu ve nişasta oranın deneme yerleri ve deneme yerleri x ekim zamanları interaksiyonu yönünden farklılık gösterdiği belirlenmiştir. Börülce çeşidinin baklada tane sayısı 7-11,37 adet, kuru ot verimi 361,2-1631,3 kg/da, nem oranı % 10,87-13,44, yağ oranı % 1,28-2,11, protein oranı % 22,81-25,45 ve nişasta oranı % 42,11-49,77 arasında değişim gösterdiği kaydedilmiştir. Sonuç olarak börülcenin araştırılan özelliklerinin çevresel faktörlerden etkilendiği gözlenmiştir.
___
Akçin A. 1988. Yemeklik Tane Baklagiller. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi. Konya.8: 41 189.
Akdağ C. 1995. Sıra Aralıklarının Tokat-Kazova Şartlarında Börülce (Vigna Sinensis (L.) savi)’ nin Verim ve Verim Unsurlarına Etkileri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 12(1): 141-146.
Anonim, 2015 a.Kahramanmaraş, Meteoroloji Genel İl Müdürlüğü.
Anonim, 2015 b.Şanlıurfa, Meteoroloji Genel İl Müdürlüğü.
Anonim, 2015 c. Kahramanmaraş Sütçü İmam Ünversitesi’nin Araştırma Enstitüsü Laboratuvarı.
Atış İ, Yılmaz Ş. 2005. Hatay Ekolojik Koşullarında İkinci Ürün Olarak Hasıl Amacıyla Yetiştirilebilecek Börülce (Vigna sinensis L.) Ekotiplerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi. Türkiye VI. Tarla Bitkileri Kongresi. Antalya. 5-9 Eylül 2005.ss: 985-988.
Ayaşan T, Karakozak E. 2012. İnokulant Kullanımının Değişik Yem Bitkilerinden Oluşan Silajlarda Ham Besin Maddeleri ile Kalite Üzerine Etkisi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 26(2):93-98.
Basaran U, Ayan I, Acar Z, Mut H, Asci O. 2011. Seed Yield and Agronomic Parameters of Cowpea (Vigna unguiculata L.) Genotypes Grown in the Black Sea Region of Turkey. African Journal of Biotechnology, 10(62): 13461-13464.
Beycioğlu T. 2016. Kahramanmaraş Koşullarında Börülce (Vigna Unguiculata (L.) Walp) Bitkisine Uygulanan Farklı Sıra Arası ve Sıra Üzeri Mesafelerin Verim Unsurlarına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş, ss:57.
Çulha G, Bozoğlu H. 2017. Amazon ve Sırma Brülce Çeşitlerinin Tane Kalitesine Farklı Kültürel Uygulamaların Etkisi. KSÜ Doğa Bilimleri Dergisi, 20: 362-366.
Davis DW, Oelke EA, Oplinger ES, Doll JD, Hanson CV, Putnam DH. 1991. Cowpea University of Minnesota. Center for Alternative Plant and Animal Products and the Minnesota Extension Service, 4(4): 265-282.
Gebreyowhans S, Gebremeskel K. 2014. Forage Production Potential and Nutritive Value of Cowpea (Vigna unguiculata) Genotypes In The Northern Of Ethiopia Journal of Agricultural Research and Development, 5 (4): 66-71.
Gül K. 1996. Börülcenin (Vigna sinensis (L.) Walp) Tokat- Kazova Ekolojik Şartlarında Adaptasyonu ve Uygun Ekim Zamanının Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tokat. ss:86.
Hall AE. 2004. Breeding for adaptation to drought and heat in cowpea. European Journal of Agronomy, 21(4): 447-454.
Hasanzadeh M. 2016. Besin Elementleri ile Tohum Uygulaması, Ekim Tarihi ve Kurutma Hızının Fasülye ve Börülce Tohumlarının Kalitesine ve Desikasyon Toleransına Etkisi. Ankara Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi. ss: 148.
İdikut L, Beycioğlu T, Zulkadir G, Çölkesen M. 2015. İkinci Ürün Olarak Yetiştirilen Yerel Börülce Genotiplerinde Bitki Sıklığının Araştırılması. Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi, 8 (2): 62-67.
Karasu A. 1999. Isparta Ekolojik Koşullarında Bazı Börülce (Vigna unguiculata L.) Çeşit ve Ekotiplerinin Agronomik Karakterlerinde Araştırmalar. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi. Adana. 15-18 Kasım. Cilt:3 Çayır-Mera Yem Bitkileri ve Yemeklik Tane Baklagiller ss: 371-376.
Peksen E, Artık C. 2004. Comprasion of Some Cowpea (Vigna unguicalata L. Walp.) Genotypes From Turkey for Seed Yield and Yield Related Characters. Journal Agronomy, 3(2): 137-140.
Peksen E. 2007. Yield Performance Of Cowpea (Vigna unguicalata L. Walp.) Cultivars Under Rainfed and Irrigated Conditions. International Journal of Agricultural Research, 2(4): 391-396.
Quınn J. 1999. Alternative Crop Guide ‘Cowpea’. Jefferson Institute.Colombia. MO. Indiana edition. ss:2.
Rivas-Vega, ME, Goytortu´a-Bores E, Ezquerra-Brauer JM, Salazar-Garcı´a MG, Cruz-Sua´rez LE, Nolasco RH. 2006. Civera-CerecedoNutritional Value of Cowpea (Vigna unguiculata L. Walp) Meals as İngredients in diets for Pacific white shrimp (Litopenaeus vannamei Boone). Food Chemistry, 97: 41-49.
Sallam MA, Ibrahim IM. 2016. Morphological Physiological and Chemical Traits of Some Forage Cowpea Genotypes. American-Eurasian J. Agric. & Environ Sci, 16(2) :302-311.
Sas. 1997. Sas/Stat software: Changes and enhancements through release 6.12, SAS Inst., Cary, NC.
Sebetha ET, Ayodele V, Kutu FR, Mariga IK. 2010. Yields and Protein Content of two Cowpea Varieties Grown Under Different Production Practices in Limpopo Province South Africa. African Journal of Biotechnology, 9 (5): 628- 634.
Serdaroğlu Ö. 2009. Aydın’da Bazı Börülce (Vigna sinensis L.) Ekotiplerinde Yabancı Tozlanma Oranlarının Belirlenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. ss: 175.
Sert H. 2011. Hatay İli Ekolojik Şartlarında Börülce (Vigna sinensis (L.) Savi) Çeşitlerinin Tane Verimi Ve Bazı Tarımsal Özellikleri Üzerine Farklı Bitki Sıklıklarının Etkileri. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Konya. ss:45.
TUİK. 2018. Türkiye İstatistik Kurumu, www.tuik.gov.tr.(Erişim Tarihi: 29.03.2018).
Ünlü H, Padem H. 2005. Börülce (Vigna unguiculata (L.) Walp.) Çeşitlerinde Farklı Ekim Zamanlarının Sulu ve Kurak Koşullarda Verim Ve Kalite Özelliklerine Etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 9-3.
Ünlü H. 2004. Börülce (Vigna unguiculata (L.) Walp.) Çeşitlerinde Farklı Ekim Zamanlarının Sulu ve Kurak Koşullarda Verim ve Kalite Özelliklerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Isparta. ss:61.
Yılmaz LK. 2015. Börülce Tohumluklarında Tohum Gücünün (Vigor) Belirlenmesinde Elektriki İletkenlik Testinin Kullanımı. Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı. Fen Bilimleri Enstitüsü. Isparta. ss:48.