Kırsal Bölgelerde Tarımsal Atıkların Kontrolü ve Yenilenebilir Biyokütle Enerji Teknolojileri İle Sera Gazı Emisyonlarının Azaltım Potansiyelinin İncelenmesi

Günümüzde birbiriyle doğrudan ilişkisi olan “enerji üretimi” ve “küresel iklim değişikliği ile mücadele” çözüm bekleyen en önemli çevresel problemlerin başında gelmektedir. Yenilenebilir ve sürdürülebilir enerji kaynakları bu problemin çözümü için en uygun alternatifleri sunmaktadır. Türkiye’de önemli bir hammadde potansiyeli olan yenilenebilir ve sürdürülebilir enerji kaynaklarından “Biyokütle enerjisi”; biyogazdan elektrik üretiminde, biyodizel, biyoetanol, biyobütanol gibi biyoyakıt üretiminde ve gazifikasyon-yakma teknolojisinden elektrik üretimi gibi teknolojilerde kullanılmaktadır. Bu çalışmada; başlıca ekonomik kaynağı tarım ve hayvancılık olan Niğde’nin Çukurkuyu beldesinde tarımsal faaliyetlerden oluşan tarımsal atıkların yenilebilir elektrik enerjisi üretim yöntemlerinden biri olan yakma teknolojisi ile değerlendirilmesi hesaplanmıştır. Çalışmada beldede oluşan atıklardan yenilenebilir elektrik enerjisi üretimi için fizibilite çalışması yapılmış ve elde edilen verilerle yenilenebilir elektrik üretim potansiyeli belirlenmiştir. Ayrıca bu çalışmada hammadden üretilen elektrik enerjisinin fosil yakıt denkliği belirlenerek sera gazı emisyonu azaltım potansiyeli ortaya konmuştur. Böylelikle hem tarımsal atık yönetimi yapılırken hem de fosil yakıtlara alternatif olarak yenilenebilir kaynaklardan enerji üretimi belirlenmiştir

Management of Agricultural Wastes in Rural Areas and Investigation of Reduction Potential of Greenhouse Gas Emissions via Renewable Biomass Energy Technologies

Nowadays, “energy production” and “global climate change and mitigation”, which are in direct relation with each other, are the most important environmental problems waiting for a solution. Renewable and sustainable energy sources provide the most appropriate alternatives for the solution of this problem. In Turkey, one of the important raw material potential of renewable and sustainable energy sources is “Biomass energy”; it is used in biogas production, biofuel production such as biodiesel, bioethanol, biobuthanol and gasification-burning technology. In this study; the potential for agricultural wastes derived from agricultural activities and domestic wastes from Çukurkuyu town of Niğde where the main economic source are agriculture and livestock, were calculated by using incineration technology, which is one of the methods of production of renewable electric energy. In this study, a feasibility study was carried out for the production of renewable electricity from the wastes generated in the town and the potential of renewable electricity generation was determined by the obtained data. Moreover, in this study, fossil fuel balance of the electricity produced from biomass was determined and potential for greenhouse gas emission reduction was determined. Thus, as an alternative to fossil fuels, energy production from renewable sources has been determined both in agricultural waste management.

PDF

___

Acaroğlu M. 2003. Modern Biyokütle-Biyomotorin Enerji Üretimine Geçişte Yasal Sorunlar ve Öneriler, Türkiye 9. Enerji Kongresi, Enerji Sektöründe Serbestleşme, Yeni Politika, Stratejiler ve Sosyo-Ekonomik Etkileri Cilt I. Dünya Enerji Konseyi-Türk Milli Komitesi, İstanbul.
Akpınar E, Başıbüyük A. 2011. Jeoekonomik Önemi Giderek Artan Bir Enerji Kaynağı: Doğalgaz. Turkish Studies, International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish, 6/3 Summer, 119-136.
Arı V. 2007. Türkiye Enerji Kaynakları, Enerji Planlaması ve Enerji Stratejileri. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana, 38-138.
Arıkan Y. 2006. İklim Değişikliği ile Savaşım Politikalarında Biyoyakıtlar ve Avrupa Birliği. Biyoyakıt Dünyası, Sayı 4, s. 25, Ankara.
Arif M, Kumar R, Zusman E, Singh RP, Gupta A. 2018. Assessment of Indoor & Outdoor Black Carbon emissions in rural areas of Indo-Gangetic Plain: seasonal characteristics, source apportionment and radiative forcing. Atmospheric Environment, 191: 227-240.
Aslanoğlu SY, Aydınalp Köksal M. 2012. Elektrik Üretimine Bağlı Karbondioksit Emisyonunun Bölgesel Olarak Belirlenmesi ve Uzun Dönem Tahmini. Hava Kirliliği Araştırmaları Dergisi, 1:19–29.
Ayhan EA. 2008. Enerji Kaynakları, Dünya Enerji Güvenliği ve Orta Asya Jeopolitiği Çerçevesinde Türkiye'nin Enerji Politikaları ve Ekonomik Yansımaları. Makine Mühendisliği Anabilim Dalı. Temmuz, Kafkas Üniversitesi, Kars, 3-38.
Aynur E. 2011. İstanbul'da Oluşan Kentsel Katı Atıklar İçin Yakma ve Gazlaştırma Sistemlerinin Karşılaştırmalı Analizi. Fen Bilimleri Enstitüsü Çevre Mühendisliği Anabilim Dalı. İstanbul Teknik Üniversitesi: İstanbul.
Bayrak Y, Aktürk Sezer HR. 2011. Konut Aydınlatmasında Elektrik Tasarrufu Ve Toplam Türkiye Tüketimine Etkisi. Türkiye Elektrik İletim A.Ş. APK Dairesi Başkanlığı.
Bayramoğlu T. 2013. Biyokütle Enerjisi ve Yerel Ekonomik Kalkınma: TRA1 Bölgesi'nde (Erzurum-Erzincan-Bayburt) Biyokütle Potansiyeli ve Ekonomik Etkileri Üzerine Bir Saha Araştırması. Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı, Atatürk Üniversitesi: Erzurum.
Chen G, Wang X, Li J, Yan B, Wang Y, Wu X, Velichkova R, Cheng Z, Ma W. 2019. Environmental, energy, and economic analysis of integrated treatment of municipal solid waste and sewage sludge: A case study in China. Science of the Total Environment, 647:1433-1443.
Çelikpala M. 2014. Enerji Güvenliği: Nato’nun Yeni Tehdit Algısı. Uluslararası İlişkiler Konseyi Derneği, Uluslararası İlişkiler Dergisi.
Çubuk MH ve Heperkan HA. 2000. Orhaneli Linyitine % 5 Biyokütle İlavesinin SO2 Emisyonuna Etkisi. III. Ulusal Temiz Enerji Sempozyumu Bildiri Kitabı Cilt II, İTÜ, Temiz Enerji Vakfı, İGDAŞ,:461, İstanbul.
D.E.K.T.M. Komitesi. 2012. Türkiye 12. Enerji Kongresi Sonuç Bildirgesi.
Dereli C. 2012. Plazma Gazlaştırma Teknolojisi İle Katı Atık Bertarafı. Fen Bilimleri Enstitüsü Çevre Bilimleri, Gazi Üniversitesi, Ankara, 3-69.
Gezer EH. 2013. Yenilenebilir Enerji Kaynakları ve Türkiye. Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetim Anabilim Dalı, Gazi Üniversitesi, Ankara. 14-60.
International Energy Agency (IEA). 2007. Renewables in Global Energy Supply. IEA Publications, Paris, 6-7.
Kahraman M. 2014. Enerji Tüketimi ve Ekonomik Büyüme İçin Türkiye Üzerine Bir Modelleme. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı İktisat Bilim Dalı, Uludağ Üniversitesi Bursa.
Koç E. 2010. Dünyada Ve Türkiye’de Enerji Durumu. Genel Değerlendirme. Mühendis ve Makine Dergisi.
Önk FÖ. 2010. Avrupa Birliği'nin Enerji Arz Güvenliği ve Türkiye'nin Rolü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Avrupa Birliği ve Uluslararası Ekonomik İlişkiler Anabilim Dalı, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Pandiyan K, Singh A, Singh S, Saxena AK, Nain L. 2019. Technological interventions for utilization of crop residues and weedy biomass for second generation bio-ethanol production. Renewable Energy, 132:723-741.
Parajuli R, Thoma G, Matlock MD. 2019. Environmental sustainability of fruit and vegetable production supply chains in the face of climate change: A review. Science of The Total Environment, 650:2:2863-2879.
Rajasekhara M, Venkat Raob N, Chınna Raoc G, Priyadarshinid G, Jeeyan Kumare N. 2015. Energy Generation from Municipal Solid Waste by Innovative Technologies. 2nd International Conference on Nanomaterials and Technologies (CNT 2014), Plasma Gasification Procedia Materials Science, 10:513 – 518.
ROCKWOOL. 2017. http://www.rockwool.com.tr/surdurulebilir +binalar/cevre/iklim+degisikligi+ve+enerji+tuketimi (erişim tarihi 09.01.2017)
Tamzok DN. 2015. Kömür Sektör Raporu – 2014. T.K.İ. Kurumu, Ankara.
TEİAŞ. 2017. Türkiye Elektrik İletim AŞ. http://www.teias.gov.tr (erişim tarihi 08.01.2017)
Yıldız M. 2016. Dünya'da ve Türkiye'de Alternatif ve Fosil Enerji Kaynaklarının Geleceğe Yönelik Etüdü. Fen Bilimleri Enstitüsü İnşaat Mühendisliği Anabilim Dalı, Karadeniz Teknik Üniversitesi: Trabzon, 1-54.