Türkiye nüfusunun yaklaşık olarak %65’inin 40 yaş altında olması, gençlerin istihdam olanaklarının arttırılmasını ve bunların sürdürülebilir olmasını gerektirmektedir. Gelir yetersizliği, köylerdeki yaşam zorluğu ve sosyal olanakların sınırlı olması, toprakların parçalı ya da çok az olması, kırsalda alternatif iş imkânlarının azlığı gibi nedenlerde gençler tarımdan uzaklaşmaktadır. Gençlerin tarımdan uzaklaşması; kırsalda yaşayan nüfusun yaşlanması ve azalması gibi sorunları da beraberinde getirmektedir. Bu sebeplerle gençlerin tarımda kalma eğilimlerinin belirlenmesi, tarımda kalma ya da terk etmesine neden olan faktörlerin saptanması gerekmektedir. Bu araştırmanın amacı, Gaziantep ve Şanlıurfa illerinde Genç Çiftçi Hibe Desteklemesinden yararlanmış 18-40 yaş arasındaki gençlerin tarımda kalma ve kırsaldan kente göç etme eğilimlerinin belirlenmesidir. Örneklem seçiminde tabakalı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Seçilen illerde hibe desteklemesinden yararlanmış 72 çiftçi ile görüşülüp, veriler anket yolu ile alınmıştır. İşletmelerin sosyo-demografik karakteristiklerine ilişkin veriler çeşitli tanımlayıcı istatistikler ile ortaya konulmuştur. Çalışmanın sonuçlarına göre genç çiftçilerin %88,9’u tarımsal üretime devam edeceklerini belirtmişlerdir. Genç çiftçilerin %39’u ise kırsaldan kente göç etme eğilimindedir. Tarımda sürdürülebilirliğin sağlanmasındaki en önemli faktörlerden biri girişimci genç bir kitlenin oluşturulmasıdır. Bu nedenle karar vericiler tarafından gençleri tarımda kalmaya özendirecek politikaların geliştirilmesi gerekmektedir.

To be about 65% of Turkey's population under 40 years of age requires to increase employment opportunities for young people and them to be sustainable. Young people are moving away from agriculture due to lack of income, life difficulties in the villages and limited social facilities, fragmentation of the lands or too little, and lack of alternative employment opportunities in the countryside. Youths away from agriculture; it causes problems such as aging and decreasing of rural population. For these reasons, it is necessary to determine the tendency of the young people to stay in agriculture, the factors causing them to stay in agriculture or to leave. The aim of this study is to determine the tendency of the young people between the ages of 18-40 who have benefited from the Young Farmer Grant Support in Gaziantep and Şanlıurfa provinces to stay in agriculture and migrate from rural to urban areas. The stratified sampling method was used in the sample selection. In the selected provinces, 72 farmers who benefited from grant support were interviewed and the data were collected through surveys. The data on the socio-demographic characteristics of the enterprises are presented with various descriptive statistics. According to the results of the study, 88.9% of young farmers stated that they would continue agricultural production. 39% of young farmers tend to migrate from rural to urban areas. One of the most important factors in ensuring sustainability in agriculture is the creation of an entrepreneurial young audience. For this reason, policies need to be developed by decision-makers to encourage youth to stay in agriculture.