Çanakkale İlinde Arıcılık İşletmelerinin Yapısal Özellikleri ve Arıcılık Faaliyetleri

Bu çalışmada Çanakkale ilinde faaliyet gösteren arıcılık işletmelerinin sosyo ekonomik yapısı ortaya konulmuş ve arıcılık faaliyetleri değerlendirilmiştir. Veriler, toplam 87 arıcılık işletmesinden elde edilmiştir. Üreticilerin ortalama yaşı 54,71, ortalama eğitim süresi 9,28 yıl, arıcılık faaliyetinde üreticilerin ortalama deneyim süresi 19,37 yıl, ortalama aile nüfusu 3 kişi, aile işgücü ise 2,21 erkek işgücü birimi olarak bulunmuştur. Arıcıların gezginci arıcılık faaliyeti için gittikleri yer sayısı ortalama 2,83, sahip oldukları ortalama çerçeve sayısı 10,62, ana arı yaşı 2,23, koloni başına bırakılan bal ortalama 12,65 kg, petek değiştirme sıklığı ortalama 2,68 yıl olarak belirlenmiştir. Bal ürünleri üretimi incelendiğinde, işletmeler ortalamasına göre 1895,14 kg bal, 64,07 kg polen, 0,10 kg arı sütü, 2,14 kg propolis ve 46,03 kg balmumu üretildiği tespit edilmiştir. İşletmeler ortalamasına göre üreticilerin arıcılık faaliyetinde karşılaştıkları ilk beş sorunun sırasıyla ürünlerin pazarlanması, hastalıklarla mücadele, konaklama yeri, nakliye ve örgütlenme olduğu belirlenmiştir. Faktör analizi sonuçlarına göre, çevre kirliliği, teknik donanım düzeyi, hırsızlık, iklim ve doğal koşullar gibi işletme dışı faktörleri içeren birinci faktöre “İşletme Dışı Faktörler”, kredi alma durumu, bal fiyatlarındaki değişim ve girdi maliyetleri gibi değişkenleri içeren ikinci faktöre “Finansal Faktörler”, hastalık ve kışlama kayıpları, mücadele yetersizliği ve besin yetersizliği gibi değişkenleri içeren üçüncü faktöre “Yetersiz Uygulama” adı verilmiştir. Kümeleme analizi sonuçlarına göre, birinci kümede “Yetersiz Uygulama”, ikinci kümede ise “İşletme Dışı Faktörler” ve “Finansal Faktörler” en fazla önem verilen faktörler olarak belirlenmiştir.

Structural Characteristics of Beekeeping Enterprises and Beekeeping Activities in Çanakkale Province

In this study, socio economic structure of beekeeping enterprises in Çanakkale province was revealed and beekeeping activities were evaluated. The data were obtained from total of 87 beekeeping enterprises. The average age, education period, experience period in beekeeping activities, family size and family labor of the producers were found as 54.71, 9.28 years, 19.37 years, 3 persons and 2.21, respectively. The number of the places which the producers visited for migratory beekeeping, average number of the frames, age of the queen, average honey amount per colony and honeycomb changing frequency were found as 2.83, 10.62, 2.23, 12.65 kg and 2.68 years, respectively. When the honey products production was examined, it was determined that 1895.14 kg honey, 64.07 kg pollen, 0.10 kg royal jelly, 2.14 kg propolis and 46.03 kg beeswax were produced according to the average of the enterprises. The first five problems which the producers encountered in beekeeping activities were determined to be respectively as marketing of the crops, struggle with the illnesses, accommodation place, shipping and organizing. According to the factor analysis results, the first factor which included the external factors such as environment pollution, technical equipment level, robbery, climate and natural conditions was named as “External Factors”, the second factor which included the variables such as getting credit, variation in honey prices and input costs was named as “Financial Factors” and the third factor which included the variables such as illness and wintering losses, struggle deficiency and nutrition deficiency was named as “Inefficient Application”. According to the cluster analysis results, it was determined that “Inefficient Application” factor was emphasized in the first cluster and “External Factors” and “Financial Factors” were emphasized in the second cluster.

PDF

___

Akgül A, Çevik O. 2003. İstatistiksel Analiz Teknikleri, Emek Ofset, Ankara, 417.
Anonim 2018a. Arıcılık. Tarımsal Ekonomi ve Politika Geliştirme Enstitüsü. Temmuz 2018, Ürün No:26.
Anonim 2018b. Çanakkale Tarım ve Hayvancılık Yatırım Rehberi. Güney Marmara Kalkınma Ajansı.
Aydın A. 2014. Ardahan İlinde Arıcılık Faaliyetleri ve Sorunları. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, 61s.
Borum AE. 2017. Güney Marmara Bölgesi’nde arıcılık anket çalışması. U. Arı Derg. Mayıs 2017, 17(1): 24-34.
Ceyhan V, Yeninar H, Demiryürek K, Bozoğlu M, Kılıç O, Öztürk Aİ. 2016. Türkiye Arıcılığının Ekonomik Yapısı ve Etkinlik Analizi. Proje No: 113O541.
Çevrimli MB, Sakarya E. 2018. Arıcılık işletmelerinin yapısal özellikleri ve sorunları: Ege Bölgesi örneği. Eurasian J Vet Sci, 34(2): 83-91.
Emir M. 2015. Türkiye’de Arıcıların Sosyo-Ekonomik Yapısı ve Üretim Etkinliği. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, 181s.
Erkuş A, Demirci R. 1985. Tarımsal İşletmecilik ve Planlama. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayın No. 944, Ankara. FAO 2018. Food and Agriculture Organization. Erişim: www.fao.org.
Hair JF, Anderson RE, Tahtam RL, Black WC. 1998. Multivariate Data Analysis, 374.
Kadirhanoğulları İH. 2016. Iğdır İlinde Arıcılığın Ekonomik Analizi. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, 97s.
Kadirhanoğulları İH, Karadaş K, Külekçi M. 2016. Iğdır ili arıcılarının sosyo-ekonomik durumu. U. Arı Drg, 16(1): 2-11.
Karaca M. 2017. Elazığ Arıcılığının Genel Yapısı ve Arıcılık Faaliyetleri. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, 94s.
Mucuk İ. 1978. İşletmelerde Modern Bir Araştırma Tekniği: Faktör Analizi, Yayınlanmamış Doçentlik Tezi.
Nakip M. 2003. Pazarlama Araştırmaları Teknikler ve (SPSS Destekli) Uygulamalar. Seçkin Yayıncılık, Ankara, 407.
Onuç Z, Yanar A, Saner G, Güler D. 2019. Arıcılık faaliyetinin ekonomik yönü üzerine bir analiz: İzmir-Kemalpaşa ilçesi örneği/Türkiye. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 2019, 56(1): 7- 14.
Ören MN, Alemdar T, Parlakay O, Yılmaz H, Seçer A, Güngör C, Yaşar B, Gürer B. 2010. Adana İlinde Arıcılık Faaliyetinin Ekonomik Analizi. TEAE Yayın No: 178. ISBN: 978-975- 407-290-7.
Öztürk FG. 2013. Ordu İli Arıcılık Sektörünün Ekonomik Yapısı Üzerine Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, 60s.
Öztürk C, Subaşı OS, Uysal O, Seçer A, Alemdar T, Ören MN. 2014. Akdeniz Bölgesinde Arıcılık İşletmelerinin Teknik ve Ekonomik Yapısının Belirlenmesi. TEPGE Yayın No: 254. ISBN: 978-605-9175-24-1.
Seğmenoğlu N. 2018. Adana İlinde Arıcılığın Genel Yapısı ve Arıcılık Faaliyetleri. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, 95s.
Sharma S. 1996. Applied Multivariate Techniques, John Wiley Sonc Inc, New York, 116.
Sıralı R. 2010. Arıcılığın Türkiye İçin Önemi. Arıcılık Araştırma Enstitüsü, Ordu.
Tatlıdil H. 2002. Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Analiz, Akademi Matbaası, Ankara, 167.
TÜİK 2018. İstatistik Göstergeler, Türkiye İstatistik Kurumu, Ankara (www.tuik.gov.tr)
Üçeş E. 2015. Erzincan Arıcılığının Genel Yapısı ve Arıcılık Faaliyetleri. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, 77s.
Yamane T. 1967. Elementary Sampling Theory, Prentice-Hall Inc., Englewood Cliffs, New Jersey.