Şükran ARIKAN, Yusuf BARSBUĞA, Serkan REVAN

Determination of the Physical Activity Levels of Taekwondo Coaches

The aim of this study is to determine the physical activity levels of taekwondo trainers. The total of 544 (132 women, 412 men)coaches participated in the trainer development seminars organized by Turkey Taekwondo Federation participated asvolunteers in this research. The physical activity levels of the participants were determined with the short form of theInternational Physical Activity Questionnaire (UFAA). SPSS 22.0 statistical package program was used to evaluate the dataobtained within the scope of the research. The data were analyzed by Kolmogorov-Smirnov test for normality. The MannWhitney U test was used because the data were not distributed normally and the significance level was accepted as 0.05.According to the research findings, 3.2% of the trainers had low physical activity level, 61.4% had moderate and 35.5% had highphysical activity level. There were statistically significant differences in mean age, height and body weight (p 0.05). It can be said that most of the taekwondo coaches have moderatephysical activity levels.

PDF

___

1. Archer E, Blair SN. Physical activity and the prevention of cardiovascular disease: from evolution to epidemiology. Prog Cardiovasc Dis, 2011, 53(6):387-96.
2. Arıkan Ş, Revan S. Relationship between physical activity levels and body compositions of university students. Turkish Journal of Sport and Exercise, 2019, 21(1): 67-73.
3. Bauman A, Ainsworth BE, Sallis JF, Hagströmer M, Craig CL, Bull FC, et al. The descriptive epidemiology of sitting. A 20-country comparison using. The International Physical Activity Questionnaire (IPAQ). Am J Prev Med, 2011, 41(2):228-35.
4. Canbolat D. Öğretmenlerde fiziksel aktivite düzeyi ve benlik saygısının incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Konya, 2018.
5. De Rezende LF, Rodrigues Lopes M, Rey-López JP, Matsudo VK, Luiz Odo C. Sedentary behavior and health outcomes: an overview of systematic reviews. PLoS One, 2014, 21;9(8): e105620.
6. Durukan Ö, Şahin G, Durukan H. Physical education teachers; physical activity level and affecting factors (the example of Çanakkale). Turkish Journal of Sport and Exercise, 2016, 18 (1):103-109.
7. Erdoğan M, Certel Z, Güvenç A. Masa başı çalışanlarda fiziksel aktivite düzeyi: obezite ve diğer özelliklere göre incelenmesi (Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Örneği). Spor Hekimliği Dergisi, 2011,46: 97-107.
8. Esin MN, Aktaş E. Çalışanların sağlık davranışları ve etkileyen faktörler: Sistematik inceleme, İ.Ü.F.N. Hem. Dergisi, 2012, 20 (2): 166-176.
9. Genç A, Şener Ü, Karabacak H, Üçok K. Kadın ve erkek genç erişkinler arasında fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi farklılıklarının araştırılması. Kocatepe Tıp Dergisi 2011,12: 145-150.
10. Hartung D, Stadeler M, Grieshaber R, Keller S, Jahreis G. Work and diet related risk factors of cardiovascular diseases: comparison of two occupational groups. J Occup Med Toxicol, 2010, 22;5:4.
11. IPAQ. Guidelines for data processing and analysis of the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ). Short and long forms, 2005. Available from file:///C:/Users/asus/Downloads/scoring_protocol%20(1).pdf
12. Kalkavan A, Özkara AB, Alemdağ C, Çavdar S. Akademisyenlerin fiziksel aktiviteye katılım düzeyleri ve obezite durumlarının incelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport,2016, 4(1): 329-339.
13. Karaca A. Ankara ilinde çalışan bireylerin bedensel etkinlik düzeyleri. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2000, 3:11-20.
14. Katzmarzyk PT, Church TS, Craig CL, Bouchard C. Sitting time and mortality from all causes, cardiovascular disease and cancer. Med Sci Sports Exerc, 2009, 41(5):998-1005.
15. Kayapınar M. Futbol antrenörlerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışları ve fiziksel uygunluk düzeyleri ile bazı kan değerlerinin karşılaştırılması. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Elazığ, 2012.
16. Kılınç F. Hemşirelerde fiziksel aktivite düzeyi ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep, 2018.
17. Molina Aragonés JM, Sánchez San Cirilo S, Herreros López M, Vizcarro Sanagustín D, López Pérez C. Prevalence of physical activity in primary health care workers of Catalonia. Semergen, 2017, 43(5):352-357.
18. Mutlu TO, Saygın Ö, Erdoğan M, Şentürk HE, Göral K. Faal türk tenis hakemlerinin fiziksel aktivite özelliklerinin cinsiyet, kategori ve beden kitle indeksine göre araştırılması. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2012, 7(2):1-7.
19. Önen Tekin H. Ofis çalışanlarında fiziksel aktivite düzeyinin kas iskelet sistemi rahatsızlıklarına etkisi., Dicle Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Diyarbakır, 2018.
20. Özkan S, Yılmaz E. Hastanede çalışan hemşirelerin sağlıklı yaşam biçimi davranışları. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 2008, 3(7):89-105.
21. Öztürk M, Avcı S, Ataman H. İstanbul üniversitesi öğretim elemanlarının ünvanlarına ve meslek gruplarına göre fiziksel aktivite düzeylerinin incelenmesi. İ.Ü Spor Bilim Dergisis, 2003,11:183-187.
22. Öztürk M. Üniversitede eğitim öğretim gören öğrencilerde uluslararası fiziksel aktivite anketinin gecerliliği ve güvenirliği ve fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2005.
23. Özüdoğru E. Üniversite personelinin fiziksel aktivite düzeyi ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Öğretimi Programı, Yüksek Lisans Tezi, Burdur, 2013.
24. Pappas NA, Alamanos Y, Dimoliatis ID. Self-rated health, work characteristics and health related behaviours among nurses in Greece: a cross sectional study. BMC Nurs, 2005, 20(4):8.
25. Pengpid S, Peltzer K, Kassean HK, Tsala Tsala JP, Sychareun V, Müller-Riemenschneider F. Physical inactivity and associated factors among university students in 23 lowmiddle and high-income countries. Int J Public Health, 2015, 60(5):539-49.
26. Prince SA, Adamo KB, Hamel ME, Hardt J, Connor Gorber S, Tremblay M. A comparison of direct versus self-report measures for assessing physical activity in adults: a systematic review. Int J Behav Nutr Phys Act, 2008, 6(5):56.
27. Rod K. Dishman RK, Richard A. Washburn RA & Dale A. Schoeller DA. Measurement of physical activity. QUEST, 2001, 53 (3): 295-309.
28. Sigmundová D, Sigmund E, Hamřík Z, Kalman M, Pavelka J, Frömel K. Sedentary behaviour and physical activity of randomised sample of czech adults aged 20-64 years: IPAQ and GPAQ studies between 2002 and 2011. Cent Eur J Public Health, 2015, 23:91-6.
29. Shephard RJ. Limits to the measurement of habitual physical activity by questionnaires. Br J Sports Med, 2003;37:197-206.
30. Şanlı E, Atalay Güzel N. Öğretmenlerde fiziksel aktivite düzeyi-yaş, cinsiyet ve beden kitle indeksi ilişkisi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2009, XIV(3):23-32.
31. Uluöz E, Yilmaz CY, Dinç, ZF. Farklı fakültelerde görev yapan akademisyenlerin fiziksel aktiviteye katılım durumlarının incelenmesi. International Journal of Cultural and Social Studies, 2017, 3(Special Issue), 326-336.
32. Vural Ö. Masa başı çalışanlarda fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam kalitesi ilişkisi. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2010.
33. Yalçınkaya M, Gök Özer F, Yavuz Karamanoğlu A. Sağlık çalışanlarında sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının değerlendirilmesi. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 2007, 6: 409-420.
34. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/physicalactivity, WHO (World Health Organization 2019)
35. https://www.who.int/en/news-room/factsheets/detail/obesity-and-overweight, WHO (World Health Organization 2019)