Rekreasyon, bireysel ve toplumsal ihtiyaçların karşılanmasında değer bulmuş bir kavramdır. Rekreasyon uzmanı ise bu değerin vücut bulmuş halidir. Dolayısıyla toplumun rekreasyon uzmanlarına, rekreasyon uzmanlarının ise istihdam artışına ihtiyacı ortadadır. Bu çalışmanın amacı; rekreasyon uzmanlarının istihdamının arttırılması durumunu; toplum bazında ekonomik, sosyal ve psikolojik boyutlarıyla incelemek ve bu alt boyutların toplumsal yansımalarını ele almaktır. Bu araştırma nitel araştırma yöntem ve teknikleri kullanılarak yapılandırılmış ve kuramsal analitik araştırma olarak desenlenmiştir. Çalışmada nitel veri toplama yöntemlerinden doküman incelemesi kullanılmış ve verilerin çözümünde ise betimsel analiz yaklaşımı esas alınmıştır. Araştırma amaçları doğrultusunda, rekreasyon uzmanlarının istihdamının artması dahilinde toplumun ekonomik, sosyal ve psikolojik çıktılarının ve toplum açısından olumlu dönütlerinin neler olabileceği ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Ekonomi, İstihdam, rekreasyon, rekreasyon uzmanı, toplum

Social Reflections of the Employment of Recreation Specialists in Turkey

Recreation specialists are crucial when helping to disseminate recreation to both the needs of the individual and the society. The aim of this study is to examine the increase in employment rates of recreation specialists in Turkey, looking specifically at the economic, social, and psychological dimensions. This research is structured using qualitative research methods and techniques and is designed as theoretical analytical research. A document analysis approach was used when collecting qualitative data, while a descriptive analysis approach was used in the solution of the data. In addition, a reflection on where the research was conducted was discussed within the scope of a potential increase in employment of recreation specialists and the impact it would have on the economic, social, and psychological dimensions of Turkey.

Keywords:

Economics, employment, recreation, recreation specialist, society,

PDF

___

1. Adak N. Sosyal Bir Problem Olarak İşsizlik ve Sonuçları. Toplum ve Sosyal Hizmet, 2010; 21(2), 110.
2. Arslan M. Sınıf öğretmenlerinin rekreasyonel faaliyetlere katılımlarını engelleyen faktörlerin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Batman Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Batman, 2019.
3. Atalay A., Akbulut AK., Yücel AS. Bireylerin Sosyal Algı ve Sosyalleşme Düzeylerinin Gelişiminde Rekreasyonel Uygulamaların Önemi, Uluslararası Hakemli Aile Çocuk ve Eğitim Dergisi, 2013; 1(1), 27.
4. Balcı A. Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem Teknik ve İlkeler. 10. Baskı. Ankara: Pegem Akademi, 2013.
5. Baloğlu B. Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. 4.Baskı. İstanbul: Der Yayınları, 2009.
6. Bolay SH. Çağdaş Üniversitede Neler Önem Kazanmaktadır?, Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2011; 1(3), 106.
7. Bucher CA., Bucher RD. Recreation for today’s Society, New Jersey: Frentice-Hall, 1974.
8. Bulut S. Türkiye’de aktif istihdam politikası aracı olarak düzenlenen işgücü eğitim kurslarının istihdam açısından belirleyiciliği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara, 2010.
9. Creswell JW. Qualitative Inquiry and research design: Choosing among five traditions. Sage Publications, 1998.
10. Daly J. Recreation and sport planning and design, Human Kinetics, 2000.
11. Doğan A. Üstbiliş ve Üstbilişe Dayalı Öğretim, Middle Eastern & African Journal of Educational Research, 2013; (3)8.
12. Hekim Ö., Er Y. Rekreatif Etkinliklere Katılımın Psikolojik Açıdan Faydalarının Değerlendirilmesi, Uluslararası Multidisipliner Akademik Araştırmalar Dergisi, 2019; 6(2), 77.
13. Yükseköğretim Bilgi Yönetim Sistemi. Öğrenci İstatistikleri. https://istatistik.yok.gov.tr/. Date of access, 2020, 14 December.
14. Yükseköğretim Bilgi Yönetim Sistemi. Birim İstatistikleri. https://istatistik.yok.gov.tr/. Date of access, 2021, 27 November. 15. Jensen CR., Guthrie SP. Outdoor Recreation in America (6 edition). Human Kinetics, 2006.
16. Karaküçük S. Rekreasyon, kavram-kapsam ve bir araştırma. Seren Ofset, Ankara, 1997; s.373.
17. Karaküçük S. Rekreasyon: Boş Zamanları Değerlendirme. Ankara: Gazi Kitabevi, 2008.
18. Kasapoğlu MM., Murat, S. Türkiye’de istihdam, işsizlik ve istihdam politikalarında yerelleşme: İİMEK’e dair kısa bir değerlendirme, HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 2018; 7(7), 251.
19. Kayhalak F. Ekonomide Boş Zaman ve Rekreasyonun Merkezi Rolü. https://www.rekreasyonist.com/ekonomide-bos-zaman-ve-rekreasyonun-merkezi-rolu/. Date of Access, 2021, 15 August.
20. Korkutata A. Amerika ve Türkiye’de Rekreasyon Öğretim Programlarının Karşılaştırılması Sakarya University Journal of Education, 2017; 7(3), 517.
21. Kümbetoğlu B. Sosyolojide ve antropolojide niteliksel yöntem ve araştırma. İstanbul: Bağlam Yayıncılık, 2005.
22. Levine L. Economic Growth and the Unemployment Rate. Congressional Research Service, 2013.
23. McLean DD., Hurd AR. Recreation and Leisure in Modern Society. 346. Burlington, MA: Jones And Bartlett Learning, 2015.
24. Özgüç N. Turizm coğrafyası, Çantay Kitabevi, İstanbul, 2003; s.591.
25. Onuncu Kalkınma Planı, (2014-2018). https://www.cka.org.tr/dosyalar/Ozel%20Ihtisas %20Komisyonu%20Raporlar%C4%B1/Spor_%C3%B6ik.pdf, Date of access, 2020, 30 June.
26. On Birinci Kalkınma Planı (2019-2023). https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads /2019/11/ON_BIRINCI_KALKINMA-PLANI_2019-2023.pdf, Date of Access, 2021, 5 February.
27. Altıncı Beş Yıllık Kalkınma Planı, http://www.sbb.gov.tr/kalkinma-planlari/, Date of access, 2020, 12 February.
28. Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, http://www.sbb.gov.tr/kalkinma-planlari/, Date of access, 2020, 12 February.
29. Tekin A. Rekreasyon. Ankara: Ata Ofset Matbaacılık, 2009.
30. Tezcan M. “Eğitim Sosyolojisi, 6. Baskı, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları”, Ankara, 1991.
31. Türkmen N. Gencim, üniversite mezunuyum, işsizim!, https://www.sozcu. com.tr/2020/yazarlar/nedim-turkmen/gencim-universite-mezunuyum-issizim-5563974/, Date of access, 2021, 15 January.
32. Türkiye İstatistik Kurumu. Yaşam Memnuniyeti Araştırması, 2018. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Yasam-Memnuniyeti-Arastirmasi-2018-30702. Date of access, 2020, 14 September.
33. Tütüncü Ö., Aydın İ., Küçükusta D., Avcı N. , Taş İ. Üniversite Öğrencilerinin Rekreasyon Faaliyetlerine Katılımını Etkileyen Unsurların Analizi. Spor Bilimleri Dergisi, 2011; 2(22), 69-83.
34. Yağmur Y., Tarcan İE. Üniversite Öğrencilerinin Sosyalleşme Süreci ve Rekreasyon Faaliyetlerinin İncelenmesi Üzerine Bir Çalışma, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 2016; 27(2), 228.
35. Yaman B. Kalkınmakta Olan Ülkelerde İstihdam Sorunu ve Çözüm Yolları. Bursa: Bursa İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayını, 1977.
36. Yanbaşlı E. Türkiye’de Genç İşsizliği Sorunu Ve İşsizlikle Mücadelede Uygulanan Ekonomi Politikalarının Analizi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Aydın, 2014.
37. Yıldırım A., Şimşek H. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (9. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2013
38. Yurcu G. Rekreatif Faaliyet Katılım Alanlarina Göre Bireylerin Öfke İfade Tarzlarının Negatif-Pozitif Duygulanım ve Yaşam Doyumları Üzerindeki Etkisi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Vizyoner Dergisi, 2017; 8(18), s.26-40.
39. Zorba E. Türkiye’de rekreasyona bakış açısı ve gelişimi. Gazi Haber Dergisi, 2007.

Başlangıç: 1999
Yayıncı: Selçuk Üniversitesi, Spor Bilimleri Fakültesi

Arşiv