Spor Yapan ve Yapmayan Üniversite Öğrencilerinin Olumlu Sosyal Davranış Eğilimlerinin İncelenmesi

Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin cinsiyet, öğretim türü ve spor yapma değişkenlerine göre sosyal davranış eğilimlerinin belirlenmesidir. Araştırmaya Selçuk Üniversitesinin farklı fakültelerinden tesadüfî örnekleme yöntemiyle seçilmiş 153 kadın, 151 erkek toplam 304 öğrenci katılmıştır. Verilerin elde edilmesinde, “Kişisel Bilgi Formu” ve “Olumlu Sosyal Davranış Eğilimi Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin tanımlayıcı istatistikleri yapılarak, homojenlik ve varyansları kontrol edilmiştir. Verilerin analizinde Independent t test kullanılmıştır. Üniversite öğrencilerinin olumlu sosyal davranış eğilimlerinin duygusal, gizli, acil, kamusal ve itaatkar alt boyutlarında cinsiyet, öğretim türü ve spor yapma durumlarına göre anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Sonuç olarak, bu çalışma kapsamında elde edilen bulgular, pek çok sosyal davranışın yordayıcısı olan sporun spor yapan üniversite öğrencilerinin kazanma içgüdüsüyle mücadele ettikleri sportif faaliyetlerinde de etkili olduğu ancak etkinin hiçbir alt boyutta sporcuya yansımadığı görülmüş, buna neden olarak olumlu sosyal davranışların spor alanında uygulanılabilirliğinin sporcu başarısını olumsuz etkileyeceği inancından kaynaklanabileceği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Olumlu sosyal davranış, sedanter, sporcu, üniversite öğrencisi

Investigation of Positive Social Behavior Tendency of University Students Doing Sports or not

The aim of this study is to determine the social behavior tendencies of university students according to gender, type of education and doing sports variables. 153 female and 151 male totally 304 students were chosen through random sampling method different faculties of Selcuk University. “Personal Information Form” and “Positive Social Behavior Tendency Scale” were used to obtain data. Descriptive statistics of the data were made and homogeneity and variance were checked. Independent t test was used to analyze the data. Significant differences were determined in terms of gender, type of education and doing sports in emotional, secret, urgent, public and obedient sub-dimensions of positive social behavior tendencies of university students. In conclusion, the findings obtained from this study showed that sports, which is the predictor of many social behaviors, was effective in sports activities of sports students who struggled with winning instinct but the effect was not reflected to any sub-dimension athletes. It may be due to the belief that it will affect negatively.

Keywords:

Positive social behavior, sedentary, athlete, university student,

PDF

___

Aktaş, V. ve Güvenç, B. G. (2006). Kız ve erkek ergenlerde saldırgan ve olumlu sosyal davranışlar ile yaş, ilişkisel bağlam ve kişiler arası duyarlılık arasındaki ilişkiler. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 2, 233-264.
Aydın, A. (2000). Düşünce Tarihi ve İnsan Doğası. Alfa Yayınları, İstanbul, 3-11.
Aydın ve Sünbül, Z. (2012). Ergenlerde olumlu sosyal davranışları yordamada koruyucu faktörler ve bazı kişisel değişkenlerin rolü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Ayten, A. (2009). Prososyal davranışlarda dindarlık ve empatinin rolü. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Barret G. T. (1981). The empathy cycle: refinement of a nuclear concept. Journal of Counseling Psychology, 28(2), 91-100.
Carlo, G., Allen, J. B. ve Buhman, D. C. (1999). Facilitating and disinhibiting prosocial behaviors: The nonlinear interaction of trait perspective taking and trait personal distress on volunteering. Basic and Applied Social Psychology, 21(3), 189-197.
Carlo, G. ve Randall, B. (2001). Are all prosocial behaviors equal? A socioecological developmental conception of prosocial behavior. Advances in Psychology Research, 2, 151-170.
Carlo, G. ve Randall, B. (2002). The development of a measure of prosocial behaviors for late adolescents. Journal of Youth and Adolescence, 31(1), 31-44.
Carlo, G., Hausmann, A., Christiansen, S.ve Randall, B. A. (2003). Sociocognitive and behavioral correlates of a measure of prosocial tendencies for adolescents. The Journal of Early Adolescence, 23(1), 107-134.
Clarke, J. (2004). The Sociology Of Childhood. In D. Wyse (Ed.), Childhood Studies and Introduction. Chapter 12. USA: Blackwell Publishing LTD.
Eisenberg, N., Cameron, E., Tryon, K., and Dodez, R. (1981). Socialization of prosocial behavior in the preschool classroom. Dev. Psychol. 71, 773-782.
Eisenberg, N. (1986). Altmistic Emotion, Cognition and Behavior. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Eisenberg, N., Miller, P. A., Shell, R., McNalley, S. ve Shea, C. (1991). Prosocial development in adolescence: A longitudinal study. Developmental Psychology, 27(5), 849-857.
Eisenberg, N., Fabes, R. A. (1998). Prosocial Development. In W, Damon (Series Ed.) & N, Eisenberg (Vol. Ed,), Handbook of' child psychology, Vol. J: Social, emotional, and personaliıy development. 5th ed. P. 701-778, New York.
Grusec, J. E. (2002). Children’s Social and Moral Reasoning. In P.Smith (Ed.) Childhood
Hay, D. F. (2009). The roots and branches of human altruism. British Journal of Psychology, 100, 473-479.
Kalliopuska M. (1987). Relation of empathy and self-esteem to active participation in finnish baseball. Perceptual and Motor Skills, 65(1), 107-113.
Kim, Y. O. ve Stevens, J. H. (1987). The socialization of prosocial behavior in children.Childhood Education, 63(3), 200-206.
Krebs, D. (1982). Role-taking ability and alturistic behaviors in elementary school children. Journal of Moral Education, 11 (2), 94-100.
Kumru, A., Carlo, G. ve Edwards, P. C. (2004). Olumlu sosyal davranışların ilişkisel, kültürel, bilişsel ve duyuşsal bazı değişkenlerle ilişkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 54,109-125.
Scott, N. ve Seglow, J. (2007). Altruism. New York: Open University Press.
Sibicky, M. E., Schroeder, D. A. ve Dovidio, J. F. (1995). Empathy and helping: Considering the consequences of intervention. Basic and Applied Social Psychology, 16(4), 435-453.
Staub, E, (1978). Positive Social Behavior and Morality: Vol. I. Social and Personality Infuences. New York, Academic Press. Social Development (pp. 457-470). USA: Blackwell Publishing.
Staub, E. (1979). Positive Social Behavior and Morality: Vol. 2, Socializaıion and Development. New York: Academic Press.