Sosyalleşme ve Empati Eğilimi Arasındaki İlişkinin Rekreatif Faaliyetler Bağlamında İncelenmesi: Üniversite Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma

Rekreatif faaliyetler, bireyin kendisiyle, diğer insanlarla ve toplumla barışık, uyumlu ve dengeli bir ilişki kurmasına yardımcı olmaktadır. Bireylerin diğer insanları anlaması ve onlarla duygudaşlık kurmasında rekreatif faaliyetlerinin önemi büyüktür. Bireyin yaşamı boyunca devam eden sosyalleşme sürecinde, kişinin kendini tanıması ve benliğinin farkına varmasında aile ve yakın çevresiyle gerçekleştirmiş olduğu rekreatif faaliyetler büyük önem taşımaktadır. Bu doğrultuda çalışmanın amacı; rekreatif faaliyetlerle sosyalleşmenin bireyin empatik eğilimi üzerindeki etkisini tespit etmektir. Bununla birlikte çalışmanın bir diğer amacı ise bireylerin demografik değişkenlerle empatik eğilimleri arasında anlamlı bir farklılık olup olmadığını analiz etmektir. Bu bağlamda Necmettin Erbakan Üniversitesi öğrencileri (n=256) üzerinde uygulanan anketin verileri kullanılarak değişkenler arasındaki ilişkiler test edilmiş ve kuramsal olarak ortaya konan hipotezler sınanmıştır. Ayrıca araştırmanın analizinde, tanımlayıcı istatistikler, fark testleri, rekreatif faaliyetlerle sosyalleşme değişkeni ile empatik eğilim değişkeni arasındaki ilişkiyi ve etki düzeyini ölçmek amacıyla sırasıyla korelasyon analizi ve regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırma neticesinde rekreatif faaliyetlerle sosyalleşme değişkeni ile bireyin empatik eğilimi arasında pozitif, 0,456 kuvvetinde, anlamlı (p=0,000) bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca yapılan regresyon analizi sonucunda rekreatif faaliyetlerle sosyalleşmenin bireyin empatik eğilimi üzerinde doğrudan ve anlamlı (β=,456; p=0,000) bir etkisinin olduğu sonucuna da ulaşılmıştır. :Bu doğrultuda bireylerin rekreatif faaliyetlerle sosyalleşmelerinin, diğer insanlarla kurmuş oldukları iletişimin, empatik eğilimlerini anlamlı düzeyde etkilemesi, araştırmanın önemli bulguları içerisinde yer almaktadır.  

The Relationship Between Socialization and Empathy Tendency in the Context of Recreational Activities: A Research on University Students

Recreational activities help the individual to establish a reconciled, adaptable and balanced relationship with himself or herself, with other people and with the community. Recreational activities are of highly importance about the fact that the individuals understand other people and empathize with them. In the process of socialization which continues throughout the life of the individual, recreational activities that a person carries out with the family and the immediate environment are very important in respect of self-knowledge and self-awareness of the individual. Accordingly, the aim of the study is to determine the effect of socializing through recreational activities on the individual's empathic tendency. In addition to this aim, another aim of the study is to analyze whether there is a meaningful difference between demographic variables and empathic tendencies of individuals. In this context, the relations between the variables were tested using the data of the questionnaire applied on the students of Necmettin Erbakan University (n=256) and hypotheses revealed theoretically were checked. Moreover, in the analysis part of the study, correlation analysis and regression analysis were used to measure the relationship and the effect level between descriptive statistics, difference tests, the socialization variable through recreational activities and the empathic tendency variable. As a result of the research, it was determined that there is a positive, in the force of 0.456, and meaningful (p=0,000) relationship between the socialization variable through recreational activities and the empathic tendency of the individual. Besides, as a consequence of the regression analysis applied, it was inferred that socialization through recreational activities has a meaningful and directly (β=,456; p=0,000) impact on the empathic tendency of the individual. In this respect, the socialization of individuals thorough recreational activities, the contact they made with other people and the fact that it affect their empathic tendencies are among the important findings of the research.

___

  • Atalay, A. (2012). Bireylerin Sosyal Algı ve Sosyalleşme Düzeylerinin Gelişiminde Rekreasyonel Uygulamaların Önemi. Antalya: I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi Bildiri Kitabı, 12-15 Nisan 2012, ss: 958 – 970.
  • Bahar, H. İ. (2008). Sosyoloji. 2. Baskı, Ankara: Uşak Yayınları.
  • Bardakçı, S. (2010). Çevrimiçi Öğrenme Ortamında Algılanan Sosyalleşme Ölçeğinin Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakülte Dergisi, 43 (1): 21 – 25.
  • Berne, E. (1988).Psikiyatri ve Psikanaliz Rehberi, İstanbul: Yaprak Yayınları.
  • Bucher, C. A. ve Bucher, R.D. (1974). Recreation for Today’s Society. New Jersey: Frentice-Hall.
  • Cüceloğlu, D. (1999).İnsan İnsana, 20. Basım, İstanbul: Remzi Kitapevi.
  • Çaha, Ö. (1999). Spora Yaslanarak Bir Nefes Almak, Düşünen Siyaset Dergisi, 1, 115-125.
  • Demir, Ş., Demir, M. ve Babat, D. (2012). Turizm Bölümü Öğrencilerinin Serbest Zaman Gereksinimi-Serbest Zaman Doyumu İlişkisi Algılamaları, Antalya: I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi Bildiri Kitabı, 12-15 Nisan 2012, ss. 914 – 920.
  • Doğan, İ. (2008). Üniversite Öğrencilerinin Rekreasyonel Bir Faaliyet Olarak Halk Oyunlarına Katılım Nedenleri, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Dökmen, Ü. (2004). Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık. Ertürk, Y. D. (2010). Davranış Bilimleri. İstanbul: Kutup Yıldızı Yayınları.
  • Karagüven, M. H. (2015). Empati ve Sosyal Zekâ. International Journal of Social Science, 34, 187-197.
  • Karaküçük, S. (1999). Rekreasyon–Boş Zaman Değerlendirme, Ankara: Bağırgan Yayınevi.
  • Karaküçük, S. (2005). Rekreasyon: Boş Zamanları Değerlendirme, Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Kılbaş, Ş. (2004). Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Koçel, T. (2010). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Korur, E. N., Öncü, E. ve Kılıç, S. K. (2016). Eleştirel Düşünme ve Empatik Eğilim İlişkisi: Beden Eğitimi Öğretmeni Adayları Örneği, Journal of Computer and Education Research, 4(8), 179-205.
  • Metin, T. C. (2013). Boş Zaman Sosyolojisi Kapsamında Toplumsallaşma İlişkileri ve Boş Zaman Değerlendirme Biçimlerinin Geleceği, Aydın: II. Rekreasyon Araştırma Kongresi Bildiri Kitabı, 31 Ekim-3 Kasım 2013, ss. 541 – 543.
  • Özbey, S. ve Müberra Ç. (2011).Rekreasyon Temelleri İçinde: Spor Bilimlerine Giriş, Ankara: Spor Yayınevi.
  • Özodaşık, M. (2009). Kişilerarası İletişim Sürecinde Algı İkna ve Empatik İlişkiler, Birinci Baskı. Konya: Tablet Kitabevi.
  • Pala. A (2008). Öğretmen Adaylarının Empati Kurma Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(23), 13-23.
  • Yenigün, Ö. ve Doğduay, G. (2012). Mental Retardasyonlu Çocuklarda Rekreasyon Faaliyetlerinin Sosyal Gelişime Etkilerinin İncelenmesi. Antalya: I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi Bildiri Kitabı, 12-15 Nisan 2012 ss. 1013- 1021.
  • Yetim, A. (2011). Sosyoloji ve Spor. Ankara: Berikan Yayınevi.