Sosyal Baskınlık Yönelimi Ahlaki Standartları Farklı Ahlaki Temeller Boyunca Perdeliyor: Ahlaki Geri Çekilmede Bireysel Farklılıklar

Bu araştırmanın amacı, farklı ahlaki temeller (adalet/karşılıklılık, zarar verme/bakım, saflık/kutsallık, otorite/saygı ve iç grup/sadakat) içinde tan1mlanan ahlaki ihlallere tanık olanların ahlaki geri çekilmelerinde rol oynayan bireysel de-- giskenleri ele almaktir. Araştırmada örgütlere bağlı bireylerin gerçekleştirdiği ahlaki ihlallere odaklanılmış ve siyasal meselelerde ahlaki geri çekilmede kritik öneme sahip olduğu düşünülen siyasal ideoloji, sosyal baskınlık yönelimi, sağ kanat yetkecilik, dindarlık ve ahlaki kimliğe verilen önemin ahlaki geri çekilmeyle ilişkisi değerlendirilmiştir. Aydın ilinde öğrenimini sürdürmekte olan 512 gönüllü üniversite öğrencisinin katıldığı araştırma sonucunda farklı ahlaki ilkelerin ihlal edildiği koşullar boyunca ahlaki geri çekilmenin, içselleştirilmiş ahlaki kimlik arttıkça tutarlı bir biçimde azaldığı ve sosyal baskınlık yönelimi arttıkça tutarlı bir biçimde arttığı bulunmuştur. Ele alınan diğer bireysel değişkenlerin farklılaşan ahlaki temeller içinde tutarlılık göstermediği görülmüştür.

The aim ofthe present study was to investigate individual differences in moral disengagement of the bystander across moral violations that defined in different moral foundations (i.e., harm/care, justice/reciprocity, authority/respect, puri— ty/sanctity and in-group/loyalty). The study focused on moral violations conducted by the people in the organizations, and accordingly investigated the associations of moral disengagement with political ideology, social dominance orien— tation, right—Wing authoritarianism, religiosity, and self—importance of moral identity which were considered crucial for moral disengagement in the context of political issues. total of 512 graduate students participated in the study. The results showed that moral disengagement consistently decreases With increasing internalized moral identity, While it increases With decreasing social dominance orientation across moral violations defined in different moral foundations. Analyzes revealed no similar pattern for political ideology, right—Wing authoritarianism and religiosity.

___

Ceran Karataş, Y. (2015). İnsanın Kötülüğü ve Yalnızlığının Yazgısı. Lacivert Dergi, 9.

Chomsky, N. (1997). Demokratik İdeallerin Çöküşü. (C.Cerit, Çev.) İstanbul: Pınar Yayınları.

Çelebi, A. (2010). Şiddetin Eleştirisi Üzerine. (A. Çelebi, Ed.) İstanbul: Metis Yayınları.

Dahl, A. (2001). Demokrasi Üstüne. (B.Kadıoğlu, Çev.) Ankara: Pnoenix Yayınevi.

Dauve, G., & Nesic, K. (2012). Demokrasinin Ötesinde. (İ.Kahraman, Çev.) İstanbul: Sel Yayıncılık.

Davutoğlu, A. (2002). Küresel Bunalım. İstanbul: Küre Yayınları.

Eagleton, T. (2011). Kötülük Üzerine Deneme. (Ş. Bezci, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.

Eagleton, T. (2013). Hayatın Anlamı. (K. Tunca, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Engels, F. (2014). Tarihte Şiddetin Rolü. (O. Kunal, Çev.) İstanbul: YKY.

Fanon, F. (2007). Yeryüzünün Lanetlileri. (Ş. Süer, Çev.) İstanbul: Versus Yayınları.

Foucault, M. (2000). Özne ve İktidar. (I. Ergüden, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Galtung, J. (1969). Violence, Peace, and Peace Research. Journal of Peace Research , 6 (3), 167-191.

Giddens, A. (2005). Ulus Devlet ve Şiddet. (C. Atay, Çev.) İstanbul: Devin Yayıncılık.

Hegel, G. (2015). Hukuk Felsefesinin Prensipleri. (C. Karakaya, Çev.) İstanbul: Sümer Yayıncılık.

Hobbes. (2007). Leviathan. (S. Lim, Çev.) İstanbul: YKY.

Hobsbawm, E. (2006). Devrimciler. (H. Şenoğuz, Çev.) İstanbul: Agora Kitaplığı.

Kant, I. (2006). Dünya Yurttaşlığı Amacına Yönelik Genel Bir Tarih Düşüncesi. Ö. Doğan, & G. Ateşoğlu (Ed.) Tarih Felsefesi içinde (s 30-47). Ankara: Doğu Batı Yayınları.

Karstedt, S. (2006). Democracy, Values, and Violence: Paradoxes, Tensions, and Comparative Advantages of Liberal Inclusion. Annals of the American Academy of Political and Social Science , 605, 50-81.

Keane, J. (1998). Şiddetin Uzun Yüzyılı. (B. Peker, Çev.) Ankara: Dost Yayınları.

Keane, J. (2010). Şiddet ve Demokrasi. (M. Üst, Çev.) Ankara: İmge Kitapevi.

Machiavelli, N. (2008). Hükümdar. (N. Adabağ, Çev.) İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.

Michaud, Y. (1991). Şiddet. (C. Mutlu, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.

Ringen, S. (2009). Demokrasi Neye Yarar. (N. Elhüseyni, Çev.) İstanbul: YKY.

Ruff, J. (2011). Erken Modern Avrupa’da Şiddet (1500-1800). (D. Türkoğlu, Çev.) İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.

Schopenhauer, A. (2009). Hukuk, Ahlak ev Siyaset Üzerine. (A.Aydoğan, Çev.) İstanbul: Say Yayınları.

Sorel, G. (2002). Şiddet Üzerüne Düşünceler. (A.Hazaryan, Çev.) Ankara: Epos Yayınları.

Stewart, J., & Strathern, A. (2002). Violence: Theory and Ethnography. London & Newyork: Continuum.

Toulmin, S. (2002). Kozmopolis. (H. Arslan, Çev.) İstanbul: Paradigma Yayınları.

Touraine, A. (2010). Modernliğin Eleştirisi (7. Baskı). (H. Turan, Çev.) İstanbul: YKY.

Zolo, D. (1992). Demoracy and Complexity. USA: The Pennysylivania State University Press.

Ceran Karataş, Y. (2015). İnsanın Kötülüğü ve Yalnızlığının Yazgısı. Lacivert Dergi, 9.

Chomsky, N. (1997). Demokratik İdeallerin Çöküşü. (C.Cerit, Çev.) İstanbul: Pınar Yayınları.

Çelebi, A. (2010). Şiddetin Eleştirisi Üzerine. (A. Çelebi, Ed.) İstanbul: Metis Yayınları.

Dahl, A. (2001). Demokrasi Üstüne. (B.Kadıoğlu, Çev.) Ankara: Pnoenix Yayınevi.

Dauve, G., & Nesic, K. (2012). Demokrasinin Ötesinde. (İ.Kahraman, Çev.) İstanbul: Sel Yayıncılık.

Davutoğlu, A. (2002). Küresel Bunalım. İstanbul: Küre Yayınları.

Eagleton, T. (2011). Kötülük Üzerine Deneme. (Ş. Bezci, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.

Eagleton, T. (2013). Hayatın Anlamı. (K. Tunca, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Engels, F. (2014). Tarihte Şiddetin Rolü. (O. Kunal, Çev.) İstanbul: YKY.

Fanon, F. (2007). Yeryüzünün Lanetlileri. (Ş. Süer, Çev.) İstanbul: Versus Yayınları.

Foucault, M. (2000). Özne ve İktidar. (I. Ergüden, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Galtung, J. (1969). Violence, Peace, and Peace Research. Journal of Peace Research , 6 (3), 167-191.

Giddens, A. (2005). Ulus Devlet ve Şiddet. (C. Atay, Çev.) İstanbul: Devin Yayıncılık.

Hegel, G. (2015). Hukuk Felsefesinin Prensipleri. (C. Karakaya, Çev.) İstanbul: Sümer Yayıncılık.

Hobbes. (2007). Leviathan. (S. Lim, Çev.) İstanbul: YKY.

Hobsbawm, E. (2006). Devrimciler. (H. Şenoğuz, Çev.) İstanbul: Agora Kitaplığı.

Kant, I. (2006). Dünya Yurttaşlığı Amacına Yönelik Genel Bir Tarih Düşüncesi. Ö. Doğan, & G. Ateşoğlu (Ed.) Tarih Felsefesi içinde (s 30-47). Ankara: Doğu Batı Yayınları.

Karstedt, S. (2006). Democracy, Values, and Violence: Paradoxes, Tensions, and Comparative Advantages of Liberal Inclusion. Annals of the American Academy of Political and Social Science , 605, 50-81.

Keane, J. (1998). Şiddetin Uzun Yüzyılı. (B. Peker, Çev.) Ankara: Dost Yayınları.

Keane, J. (2010). Şiddet ve Demokrasi. (M. Üst, Çev.) Ankara: İmge Kitapevi.

Machiavelli, N. (2008). Hükümdar. (N. Adabağ, Çev.) İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.

Michaud, Y. (1991). Şiddet. (C. Mutlu, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.

Ringen, S. (2009). Demokrasi Neye Yarar. (N. Elhüseyni, Çev.) İstanbul: YKY.

Ruff, J. (2011). Erken Modern Avrupa’da Şiddet (1500-1800). (D. Türkoğlu, Çev.) İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.

Schopenhauer, A. (2009). Hukuk, Ahlak ev Siyaset Üzerine. (A.Aydoğan, Çev.) İstanbul: Say Yayınları.

Sorel, G. (2002). Şiddet Üzerüne Düşünceler. (A.Hazaryan, Çev.) Ankara: Epos Yayınları.

Stewart, J., & Strathern, A. (2002). Violence: Theory and Ethnography. London & Newyork: Continuum.

Toulmin, S. (2002). Kozmopolis. (H. Arslan, Çev.) İstanbul: Paradigma Yayınları.

Touraine, A. (2010). Modernliğin Eleştirisi (7. Baskı). (H. Turan, Çev.) İstanbul: YKY.

Zolo, D. (1992). Demoracy and Complexity. USA: The Pennysylivania State University Press.

Ceran Karataş, Y. (2015). İnsanın Kötülüğü ve Yalnızlığının Yazgısı. Lacivert Dergi, 9.

Chomsky, N. (1997). Demokratik İdeallerin Çöküşü. (C.Cerit, Çev.) İstanbul: Pınar Yayınları.

Çelebi, A. (2010). Şiddetin Eleştirisi Üzerine. (A. Çelebi, Ed.) İstanbul: Metis Yayınları.

Dahl, A. (2001). Demokrasi Üstüne. (B.Kadıoğlu, Çev.) Ankara: Pnoenix Yayınevi.

Dauve, G., & Nesic, K. (2012). Demokrasinin Ötesinde. (İ.Kahraman, Çev.) İstanbul: Sel Yayıncılık.

Davutoğlu, A. (2002). Küresel Bunalım. İstanbul: Küre Yayınları.

Eagleton, T. (2011). Kötülük Üzerine Deneme. (Ş. Bezci, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.

Eagleton, T. (2013). Hayatın Anlamı. (K. Tunca, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Engels, F. (2014). Tarihte Şiddetin Rolü. (O. Kunal, Çev.) İstanbul: YKY.

Fanon, F. (2007). Yeryüzünün Lanetlileri. (Ş. Süer, Çev.) İstanbul: Versus Yayınları.

Foucault, M. (2000). Özne ve İktidar. (I. Ergüden, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Galtung, J. (1969). Violence, Peace, and Peace Research. Journal of Peace Research , 6 (3), 167-191.

Giddens, A. (2005). Ulus Devlet ve Şiddet. (C. Atay, Çev.) İstanbul: Devin Yayıncılık.

Hegel, G. (2015). Hukuk Felsefesinin Prensipleri. (C. Karakaya, Çev.) İstanbul: Sümer Yayıncılık.

Hobbes. (2007). Leviathan. (S. Lim, Çev.) İstanbul: YKY.

Hobsbawm, E. (2006). Devrimciler. (H. Şenoğuz, Çev.) İstanbul: Agora Kitaplığı.

Kant, I. (2006). Dünya Yurttaşlığı Amacına Yönelik Genel Bir Tarih Düşüncesi. Ö. Doğan, & G. Ateşoğlu (Ed.) Tarih Felsefesi içinde (s 30-47). Ankara: Doğu Batı Yayınları.

Karstedt, S. (2006). Democracy, Values, and Violence: Paradoxes, Tensions, and Comparative Advantages of Liberal Inclusion. Annals of the American Academy of Political and Social Science , 605, 50-81.

Keane, J. (1998). Şiddetin Uzun Yüzyılı. (B. Peker, Çev.) Ankara: Dost Yayınları.

Keane, J. (2010). Şiddet ve Demokrasi. (M. Üst, Çev.) Ankara: İmge Kitapevi.

Machiavelli, N. (2008). Hükümdar. (N. Adabağ, Çev.) İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.

Michaud, Y. (1991). Şiddet. (C. Mutlu, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.

Ringen, S. (2009). Demokrasi Neye Yarar. (N. Elhüseyni, Çev.) İstanbul: YKY.

Ruff, J. (2011). Erken Modern Avrupa’da Şiddet (1500-1800). (D. Türkoğlu, Çev.) İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.

Schopenhauer, A. (2009). Hukuk, Ahlak ev Siyaset Üzerine. (A.Aydoğan, Çev.) İstanbul: Say Yayınları.

Sorel, G. (2002). Şiddet Üzerüne Düşünceler. (A.Hazaryan, Çev.) Ankara: Epos Yayınları.

Stewart, J., & Strathern, A. (2002). Violence: Theory and Ethnography. London & Newyork: Continuum.

Toulmin, S. (2002). Kozmopolis. (H. Arslan, Çev.) İstanbul: Paradigma Yayınları.

Touraine, A. (2010). Modernliğin Eleştirisi (7. Baskı). (H. Turan, Çev.) İstanbul: YKY.

Zolo, D. (1992). Demoracy and Complexity. USA: The Pennysylivania State University Press.

Ceran Karataş, Y. (2015). İnsanın Kötülüğü ve Yalnızlığının Yazgısı. Lacivert Dergi, 9.

Chomsky, N. (1997). Demokratik İdeallerin Çöküşü. (C.Cerit, Çev.) İstanbul: Pınar Yayınları.

Çelebi, A. (2010). Şiddetin Eleştirisi Üzerine. (A. Çelebi, Ed.) İstanbul: Metis Yayınları.

Dahl, A. (2001). Demokrasi Üstüne. (B.Kadıoğlu, Çev.) Ankara: Pnoenix Yayınevi.

Dauve, G., & Nesic, K. (2012). Demokrasinin Ötesinde. (İ.Kahraman, Çev.) İstanbul: Sel Yayıncılık.

Davutoğlu, A. (2002). Küresel Bunalım. İstanbul: Küre Yayınları.

Eagleton, T. (2011). Kötülük Üzerine Deneme. (Ş. Bezci, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.

Eagleton, T. (2013). Hayatın Anlamı. (K. Tunca, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Engels, F. (2014). Tarihte Şiddetin Rolü. (O. Kunal, Çev.) İstanbul: YKY.

Fanon, F. (2007). Yeryüzünün Lanetlileri. (Ş. Süer, Çev.) İstanbul: Versus Yayınları.

Foucault, M. (2000). Özne ve İktidar. (I. Ergüden, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Galtung, J. (1969). Violence, Peace, and Peace Research. Journal of Peace Research , 6 (3), 167-191.

Giddens, A. (2005). Ulus Devlet ve Şiddet. (C. Atay, Çev.) İstanbul: Devin Yayıncılık.

Hegel, G. (2015). Hukuk Felsefesinin Prensipleri. (C. Karakaya, Çev.) İstanbul: Sümer Yayıncılık.

Hobbes. (2007). Leviathan. (S. Lim, Çev.) İstanbul: YKY.

Hobsbawm, E. (2006). Devrimciler. (H. Şenoğuz, Çev.) İstanbul: Agora Kitaplığı.

Kant, I. (2006). Dünya Yurttaşlığı Amacına Yönelik Genel Bir Tarih Düşüncesi. Ö. Doğan, & G. Ateşoğlu (Ed.) Tarih Felsefesi içinde (s 30-47). Ankara: Doğu Batı Yayınları.

Karstedt, S. (2006). Democracy, Values, and Violence: Paradoxes, Tensions, and Comparative Advantages of Liberal Inclusion. Annals of the American Academy of Political and Social Science , 605, 50-81.

Keane, J. (1998). Şiddetin Uzun Yüzyılı. (B. Peker, Çev.) Ankara: Dost Yayınları.

Keane, J. (2010). Şiddet ve Demokrasi. (M. Üst, Çev.) Ankara: İmge Kitapevi.

Machiavelli, N. (2008). Hükümdar. (N. Adabağ, Çev.) İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.

Michaud, Y. (1991). Şiddet. (C. Mutlu, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.

Ringen, S. (2009). Demokrasi Neye Yarar. (N. Elhüseyni, Çev.) İstanbul: YKY. Ruff, J. (2011). Erken Modern Avrupa’da Şiddet (1500-1800). (D. Türkoğlu, Çev.) İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.

Schopenhauer, A. (2009). Hukuk, Ahlak ev Siyaset Üzerine. (A.Aydoğan, Çev.) İstanbul: Say Yayınları.

Sorel, G. (2002). Şiddet Üzerüne Düşünceler. (A.Hazaryan, Çev.) Ankara: Epos Yayınları.

Stewart, J., & Strathern, A. (2002). Violence: Theory and Ethnography. London & Newyork: Continuum.

Toulmin, S. (2002). Kozmopolis. (H. Arslan, Çev.) İstanbul: Paradigma Yayınları.

Touraine, A. (2010). Modernliğin Eleştirisi (7. Baskı). (H. Turan, Çev.) İstanbul: YKY.

Zolo, D. (1992). Demoracy and Complexity. USA: The Pennysylivania State University Press.