Bu çalışmada öğrenilmiş çaresizlik eğitimi aşamasında kullanılan görev türünün öğrenilmiş çaresizliğin genellenme düzeyine etkisi araştırılmıştır. Çaresizlik eğitimi aşamasında, altmış üniversite öğrencisi, çizgi labirenti (çözümlü/çözümsüz), parça birleştirme (çözümsüz) ve iki problem şartı (çözümlü/çözümsüz üç labirent + üç parça birleştirme) olmak üzere farklı eğitim koşullarına sokulmuştur. Sonuçlar, çözümsüz labirentle çaresizlik eğitimi yapılan grubun test aşamasında (PM-C), diğer deneysel gruplardan daha fazla davranışsal yetersizlik geliştirdiğine işaret etmektedir. Çaresizlik eğitimi uygulamasından sonra belirlenen basan beklentisi ve nedensel açıklama tarzının, deneysel işlemlerden etkilenmediği görülmüştür.

This study reports the generalization level of the interferance effect resulting from exposure to different tasks in the learned helplessness training phase. Sixty university students received different training conditions during Learned Helplessness training phase. These conditions were maze task (insoluble/soluble), object assembly task (insoluble) and mixed task (insoluble/soluble three maze + three object assembly). Results showed that subjects having unsolvable maze task tend to have more behavioral deficit in the test phase (PM-C) than the other experimental groups. Cognitive factors such as causal explanatory style and expectancy of success were assessed at the end of the learned helplessness training phase. Results showed that there is no effect of the experimental manipulations on these cognitive factors.