Günümüzde, periferik sinir yaralanmaları önemli bir morbidite nedenidir ve bu durum cerrahlar için her zaman bir klinik problem oluşturmuştur. Periferal sinir hasarlarından sonra aksonal fonksiyonu tekrar oluşturacak etkili ve yararlı teknikler çeşitlilik göstermektedir. Gelişmiş mikrocerrahi uygulamaları, sinir rejenerasyonunun moleküler biyolojisinin anlaşılması, sinir hücre kültürü uygulamaları, genetik tekniklerde gelişmeler ve cerrahların teknik becerileri ile erken dönemde sinir onarımlarında büyük kolaylıklar sağlanmıştır. Başarılı bir rejenerasyon, fonksiyonel açıdan sinirin tam olarak işlev görmesi anlamına gelir. Bu sonucu sağlayacak standart yöntem, tansiyon oluşturmayan interfasiküler primer nörorafidir. Primer onarımın mümkün olmadığı büyük defektlerde ise mikrocerrahi yöntemlerle sinir otogreftleri ile interfasiküler onarım, standart tedavi yaklaşımıdır. Bununla birlikte otogreftlerin; donör alan morbiditesi nedeniyle bazı dezavantajları mevcuttur. Bu nedenle periferik sinir onarımlarında kan damarı, kas dokusu, tüp membran ve diğer doğal biyolojik aktif materyal kullanımı gibi alternatif yöntem arayışlarına gidilmiştir. Alternatif donör sinir dokusu elde etme ve sinir rejenerasyonunu arttırma yöntemleri doku mühendisliği, skafold oluşturulması, indüksiyon faktörleri ve ekstrasellüler matriks bileşenleri uygulamalarını içerir. Doku mühendisliği uygulamalarının günümüzde oldukça gelişmekte olmasına karşın özellikle uzun sinir defektlerinde otojen sinir greftlerinin yerini tutacak ideal bir yöntem halen bulunamamıştır. Skafoldlar, konduit içerisine implante edilen ve aksonal uzamayı arttıran anahtar elementlerden biridir. Sinir iyileşmesini rejenerasyon fazında etkileyen birçok büyüme faktörü tanımlanmıştır. Matriks modifikasyonları ise farmakolojik ya da eksojen ajanlar kullanılarak yapılmaktadır. Sinir rejenerasyonu ve foksiyonunun ideal olarak geri dönmesini sağlayan konduit ve bileşenleri üzerine gelecekteki çalışmalar umut vaad edicidir.

Peripheral nerve injury is an important cause of patient morbidity today and these injuries continue to be among the most challenging problems faced by surgeons. Important advances in microsurgery, understanding of the details of the biology and chemistry of nerve cell culture, genetic techniques, provides optimism for the improved surgical treatment of peripheral nerve injuries. Primary interfascicular neuroraphy is the most desirable approach for peripheral nerve injuries. If the defects has been, for those defects with significant gaps precluding primary repair, nerve autografting with microsurgical technique is considered standart care. Autografting, however, can be limited due to donor site morbidity. In this respect, included are investigations utilizing different and alternative biologic active materials ant the few clinical applications of the blood vessel, muscle tissue and tubularized membrane. One possible alternative to autogenous tissue replacement is the development of engineered constructs to replace those elements necessary for nerve regeneration, including a scaffold, support cells, induction factors and extracellular matrices. Despite advances in the field of tissue engineering, results to date with nerve conduits have failed to equal the nerve regeneration achieved with autogenous grafts for large distances. Scaffolds is a key element and it is useful as it promotes axonal elongation and it was implanted for intraluminal field of conduits. Many growth factors was described for affecting in the regeneration phase for nerve regeneration. Modification of matrices was building for used are pharmacologic or exogen agents. Additional development of the nerve conduit may lead to further improvements in outcome.